Morgunblaðið - 20.12.2019, Síða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 2019
✝ Árna SteinunnRögnvaldsdótt-
ir fæddist í Hafn-
arfirði 5. maí 1932.
Hún lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 6. desember
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Rögnvald-
ur Guðbrandsson,
f. í Helludal á Snæ-
fellsnesi 27.9. 1900,
d. 28.2. 1983, verkstjóri hjá
Slippfélaginu í Reykjavík, og
k.h., Steinunn Þorkelsdóttir, f. í
Lambhaga í Hraunum í Garða-
hreppi 14.6. 1895, d. 6.8. 1950,
húsfreyja. Seinni kona Rögn-
valdar var Ingibjörg G. Þórð-
ardóttir, f. 25.8. 1909 á Vatn-
eyri í Barðastrandarsýslu, d.
16.4. 1990.
Bræður Árnu Steinunnar
voru Guðbrandur, f. 29.10.
1926, d. 12.12. 2002, bílamál-
arameistari í Reykjavík, Svan-
ur, f. 14.12. 1929, fórst með
Suðurlandinu 25.12. 1986, sjó-
maður í Reykjavík, og Már
Rögnvaldsson, f. 19.8. 1942, d.
6.2. 2014, matreiðslumaður í
Reykjavík. Hálfbróðir Árnu
Steinunnar, sammæðra, var
Þorkell Árnason, f. 17.1. 1924,
d. 8.9. 2009, starfsmaður
Reykjavíkurborgar. Uppeld-
11.9. 2006, d. 17.5. 2010, og Em-
ilía Þóra Ólafsdóttir, f. 14.4.
2009. Börn Maríu og Hjörleifs
eru Viktoría Sól Hjörleifsdóttir,
f. 12.1. 2013, Alexander Þór, f.
9.1. 2014, Ísabella Nótt, f. 4.10.
2015, og Benedikt Logi, f. 4.10.
2015.; Sandra M. Steinarsdóttir,
f. 24.2. 1985, lögfræðingur og
framkvæmdastjóri, en maður
hennar er Kjartan Guðjónsson
verktaki.
Hilmar Guðjónsson, f. 28.12.
1957, ökukennari, kvæntur
Agnesi Henningsdóttur og eru
börn þeirra Pollý, f. 23.1. 1987,
flugverndarstjóri Icelandair;
Guðjón Henning, f. 14.6. 1988,
stjarneðlisfræðingur í doktors-
námi í Bonn í Þýskalandi við
Max Planck Institute for Radio
Astronomy, og Bragi, f. 15.10.
1994, nemi við Listaháskóla Ís-
lands.
Marta Guðjónsdóttir, f. 28.7.
1959, borgarfulltrúi, gift Kjart-
ani Gunnari Kjartanssyni blaða-
manni og eru börn þeirra Vil-
hjálmur Andri, f. 20.9. 1982,
lögfræðingur, en sambýliskona
hans er Þórunn Anna Karls-
dóttir heimilislæknir, og Stein-
unn Anna, f. 1.3. 1984, tóm-
stunda- og
félagsmálafræðingur í Reykja-
vík og jógakennari, gift Hall-
birni Magnússyni leiðsögu-
manni og eru börn þeirra
Vigdís Anna, f. 7.4. 2008, og
Þórarinn, f. 3.3. 2011.
Raggý Björg Guðjónsdóttir,
f. 28.7. 1959, sagnfræðingur og
framhaldsskólakennari í
Reykjavík en eiginmaður henn-
ar var Ágúst Einarsson sem lést
24.12. 2011, forstjóri.
Árna Steinunn ólst upp í for-
eldrahúsum við Hverfisgötu í
Hafnarfirði til 1938, en þá flutti
fjölskyldan til Reykjavíkur í
Þingholtin og var búsett þar síð-
an. Árna Steinunn var í Miðbæj-
arskólanum og lauk þaðan prófi
frá gagnfræðadeild. Á stríðsár-
unum dvaldi hún sumarlangt hjá
nunnunum í Stykkishólmi og var
síðan í sveit á sumrin, í Katadal
á Vatnsnesi, hjá hjónunum Ingi-
björgu og Sigurði en hún hélt
tryggð við þá fjölskyldu alla tíð
síðan.
Árna Steinunn veiktist af
berklum á unglingsárunum. Hún
var átján ára er hún missti móð-
ur sína og dvaldi þá á Landa-
kotsspítala. Hún var síðan á Víf-
ilsstöðum um skeið, en eftir að
hún náði bata stundaði hún
verslunarstörf, m.a. við Lauga-
vegsapótek, rak með eiginmanni
sínum sportvöruverslunina
Sportbæ í Bankastræti um
skeið, starfaði við símavörslu
um langt árabil og sinnti skrif-
stofustörfum fyrir bifreiða-
stjórafélagið Andvara fram yfir
áttrætt.
Árna Steinunn var alla tíð
áhugasöm um hönnun og listir.
Hún sótti námskeið í myndlist,
glerlist, keramik og vefnaði, var
hæfileikarík við hönnun, snið og
sauma og afkastamikil hann-
yrðakona.
Útför Árnu Steinunnar fer
fram frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík í dag, 20. desember 2019, og
hefst athöfnin klukkan 15.
isbróðir Árnu
Steinunnar var
Birgir Harðarson,
f. 18.8. 1946, d.
26.6. 1987, for-
stöðumaður Eim-
skips í Norfolk í
Bandaríkjunum.
Árna Steinunn
giftist 1.5. 1954
Guðjóni Þ. Andr-
éssyni, f. 29.3.
1933, d. 13.5. 2011,
ökukennara og forstöðumanni
Bifreiðaprófa ríkisins. For-
eldrar Guðjóns voru Andrés
Andrésson, f. 3.8. 1901, d. 13.5.
1984, bóndi í Berjanesi undir
Austur-Eyjafjöllum, og k.h.,
Marta Guðjónsdóttir, f. 3.8.
1912, d. 9.10. 1993, húsfreyja.
Börn Árnu Steinunnar og
Guðjóns: Steinar Þór, f. 20.5.
1955, d. 6.7. 2014, bifreið-
arstjóri í Reykjavík og sjómað-
ur, var kvæntur Maríu Jolanta
Polanska, túlk og framkvæmda-
stjóra, en hún lést 24. ágúst
2018, og eru dætur þeirra
María Magdalena Steinars-
dóttir, f. 8.3. 1979, sjúkraliði og
túlkur en maður hennar er
Hjörleifur Björnsson
framkvæmdastjóri. Börn Maríu
og fyrrverandi sambýlismanns
hennar, Ólafs Hákonarsonar,
eru Kristófer Darri Ólafsson, f.
Nú er hún tengdamamma lát-
in. Ég hafði meira af henni að
segja heldur en gengur og gerist
almennt. Við hjónin keyptum
íbúð í nýju húsi við Bauganes í
Skerjafirði og fluttum þangað
árið 1989. Ári síðar fluttu
tengdaforeldrar mínir í þetta
sama hús og voru nágrannar
okkar síðan.
Mér er það minnisstætt hvað
tengdamömmu var alltaf umhug-
að um jólaljósin utandyra, þegar
fór að líða á desembermánuð.
Það kom yfirleitt í minn hlut að
ganga frá þeim málum og ég
fékk oft að heyra það frá henni
að best væri að gera það fyrr en
seinna svo við lentum ekki í
tímaþröng ef einhvers staðar
vantaði perur eða nýja seríu. Ég
var hins vegar íhaldssamur í
þessum efnum: vildi helst ekki
tendra jólaljósin fyrr en í fyrsta
lagi daginn fyrir Þorláksmessu,
auk þess sem í mörgu var að
snúast í jólamánuðinum. Alltaf
komust þó útiseríurnar á sinn
stað áður en jólin voru hringd
inn. Tengdamamma fyrirgaf mér
slóðaskapinn og var alltaf jafn
þakklát og innilega glöð þegar
ljósin voru tendruð á svölunum
og í trjánum í garðinum.
Þessi áhugi hennar og barns-
lega gleði yfir því að lýsa upp
jólin þar sem annars væri
skammdegismyrkur, var dæmi-
gerður þáttur í hennar persónu-
leika. Hún var listræn og hæfi-
leikarík, hafði sótt ýmis
námskeið í listsköpun, hafði yndi
af málverkasýningum og hljóm-
leikum, hannaði flíkur og sneið
og saumaði eins og lærður klæð-
skeri og prjónaði sokka, vett-
linga og lopapeysur á barna-
börnin og langömmubörnin. Hún
hafði málað svolítið á sínum
yngri árum og þegar ég fór að
fikta við olíuliti á striga fyrir
fáum árum fylgdist hún með af
miklum áhuga og hvatti mig
óspart til dáða.
Tengdamamma var óvenju-
glæsileg kona, smekkleg í
klæðaburði og virðuleg í fram-
komu. En hún var ekkert dek-
urbarn forlaganna. Hún var
kominn af heiðarlegu og harð-
duglegu alþýðufólki sem lagði
metnað sinn í að koma sér þaki
yfir höfuðið og öllu sínu fólki til
manns. Sjálf hélt hún glæsilegt
heimili fyrir mann sinn og fjögur
börn, auk þess sem hún lét sig
ekki muna um að taka inn á
heimilið hálfbróður sinn sem
hafði veikst af heilahimnubólgu í
barnæsku með alvarlegum af-
leiðingum. Um hann hugsuðu
þau hjónin af alúð meðan hann
lifði. Með þessa stóru fjölskyldu
vann tengdamamma svo lengst
af utan heimilis eftir að ég
kynntist henni.
Og ekki dekruðu forlögin við
tengdamömmu þegar kom að
heilsunni og ástvinamissi. Hún
veiktist af berklum á unglingsár-
unum, var lögð inn á sjúkrahús
og dvaldi um skeið á Vífilsstaða-
hælinu.
Hún lá einmitt á Landakots-
spítala, átján ára að aldri, þegar
hún missti móður sína sem einn-
ig hafði verið sjúklingur þar.
Tengdamamma hafði átt þrjá al-
bræður, einn hálfbróður og einn
uppeldisbróður. Öllum þessum
bræðrum sínum fylgdi hún til
grafar. „Sorgin gleymir engum,“
segir í kvæðinu en sorgin hefur
einmitt minnt óþyrmilega á sig í
lífi tengdamömmu síðastliðinn
áratug. Árið 2010 lést eitt af
langömmubörnum hennar, í
hörmulegu slysi, aðeins þriggja
ára. Ári síðar lést eiginmaður
hennar og á aðfangadag, sama
ár, lést annar tengdasonur henn-
ar. Sumarið 2014 varð annar
sonur hennar bráðkvaddur og
kona hans lést árið 2018. Þó að
tengdamamma virtist sýna ein-
stakt æðruleysi í öllum þessum
þungu áföllum, segir það sig
sjálft að þau tóku sinn toll. Hún
sá á bak fimm ástvinum á einum
áratug og er nú sjálf lögð af stað
í þá ferð sem bíður okkar allra.
Einhverra hluta vegna var
kveikt óvenjusnemma á jólaljós-
unum í garðinum í Bauganesinu
í ár. Konan mín hafði orð á því
við tengdamömmu þar sem hún
lá á Borgarspítalanum, að nú
væri búið að kveikja á útiseríun-
um. Það þótti henni saga til
næsta bæjar og það gladdi hana
eins innilega og áður. Fáum dög-
um síðar kvaddi hún þennan
heim. Það er með virðingu,
söknuði og þakklæti sem ég
kveð þessa góðu konu. Hún var
manni sínum góð eiginkona og
frábær móðir, tengdamóðir,
amma og langamma. Það er því
vel við hæfi að hugsa til tengda-
mömmu hér eftir þegar jólaljós-
in byrja að lýsa upp skamm-
degið.
Kjartan Gunnar
Kjartansson.
Það er skrýtið og sárt að
þurfa að kveðja hana ömmu
sína í síðasta sinn, ekki síst á
þessum árstíma þegar jólaannir
eru að ná hámarki og hátíð ljóss
og friðar í þann veginn að
ganga í garð.
Það er auðvitað alltaf bless-
un, öllum börnum að fá að
kynnast öfum sínum og ömm-
um. En við bróðir minn nutum
þeirra forréttinda að hafa afa
og ömmu í húsinu þar sem við
ólumst upp. Við áttum í raun-
inni tvö heimili í sama húsi. Hjá
afa og ömmu var kexskúffan
aldrei tóm og nóg annað góð-
gæti í ísskápnum. Auk þess
höfðu þau alltaf tíma fyrir æv-
intýri og erfiðleika ungra sálna
og einhver góð ráð í pokahorn-
inu þegar á þurfti að halda.
Amma var ekki bara amma,
heldur vinkona mín. Hún
kenndi mér að prjóna, leita í
blöðum eftir fallega hönnuðum
flíkum, sníða og sauma. Það var
ekki öllum hleypt í saumavélina
hennar. En ég fékk ung að
spreyta mig á henni. Amma var
góður kennari, vakti áhuga minn
á verkefninu, hvatti mig til dáða
og lét mig sjálfa leysa úr þeim
vandamálum sem upp komu
hverju sinni, en var samt alltaf
til staðar ef eitthvað brá út af.
Áður en langt um leið var ég
sjálf farin að sníða og sauma á
mig buxur og pils. Seinna, þegar
ég var orðin móðir og amma orð-
in langamma, var það vel þegin
tilbreyting að koma til hennar
með það sem var á prjónunum
eða það sem þurfti að sauma. Þá
hafði amma ofan af fyrir börn-
unum og ég fékk að nýta sauma-
vélina góðu.
Á þessum árstíma vorum við
amma vanar að fara í bæinn,
versla jólagjafir og kíktum síðan
á kaffihús. Þegar heim var kom-
ið pökkuðum við inn gjöfunum,
skreyttum pakkana og merktum
þá. Amma var alltaf flott í
tauinu, glæsileg og vel til höfð.
Gelgjuskeiðið ruglaði mig aldrei
svo alvarlega í ríminu að ég væri
ekki stolt og glöð yfir því að fara
með ömmu í búðir. Við vorum
svo sannarlega vinkonur og vin-
átta hennar og umhyggja hefur
alla tíð verið mér og síðan börn-
unum mínum mikils virði.
Elsku amma. Ég á ykkur afa
mikið að þakka. Ég vona að þú
sért kominn á hans fund og góð-
ur guð gefi ykkur báðum frið,
ljós og gleði jólanna.
Steinunn Anna
Kjartansdóttir.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Í dag eru óneitanlega kafla-
skil í sögu stórfjölskyldunnar
okkar þegar við kveðjum hana
ömmu hinstu kveðju. Á slíkri
stundu er mér efst í huga hvað
hún var alltaf blíð og góð við
okkur barnabörn sín og lang-
ömmubörn, hvað hún fylgdist vel
með högum okkar og lífsbaráttu.
hvað hún var alltaf glæsileg
kona og sterk persóna í lífsins
ólgu sjó, fyrir sjálfa sig og aðra.
Það var alltaf gott að eiga hana
að og þau afi voru samhent í því
að sína öllum sínum afkomend-
um umhyggju og stuðning.
Það er undarleg tilfinning að
amma taki ekki lengur á móti
okkur í Bauganesinu. En þá er
gott að sækja styrk í minning-
arnar um yndislegar samveru-
stundir.
Elsku amma mín! Ég þakka
þér fyrir allar gleðistundirnar.
Guð geymi ykkur afa og blessuð
sé minning ykkar.
María Magdalena
Steinarsdóttir.
Elsku amma Lilla.
Ég trúi því varla að sú stund
sé komin að við þurfum að
kveðja þig. Aldur var afstæður í
okkar samræðum, elsku amma
mín, þú varst ávallt svo ung í
anda. Ég minnist yndislegu sam-
talanna okkar með hlýju í huga
en jafnframt sorg yfir því að þau
verða ekki fleiri. Minningin um
ömmu sem var jákvæð, góð-
hjörtuð og mikill húmoristi mun
ávallt lifa í hjarta mínu.
Um undra-geim, í himinveldi háu,
nú hverfur sól og kveður jarð-
arglaum;
á fegra landi gróa blómin bláu
í bjartri dögg við lífsins helgan
straum
(Benedikt Gröndal)
Hvíldu í friði, elsku amma.
Þitt barnabarn,
Sandra María Steinars-
dóttir Polanska.
Kveðjustund getur verið til-
finningaþrungin og það er með
söknuði en jafnframt þakklæti
sem ég kveð ömmu í dag. Ég
varð þeirra forréttinda aðnjót-
andi að alast upp í húsinu hjá
ömmu og afa í Skerjafirði og ef
hægt er að tala um umgjörð
barnæsku og unglingsára er al-
veg víst að heimili þeirra var
hluti af minni. Amma sýndi okk-
ur barnabörnunum alltaf mikla
umhyggju og væntumþykju og
aðstoðaði okkur bæði í stóru og
smáu. Þannig voru þær ófáar
flíkurnar sem amma bætti, stytti
eða saumaði á okkur en einnig
stundirnar sem hún sat og hlust-
aði á sögur okkar barnanna,
vandamál okkar á unglingsárum
og vonir og væntingar okkar á
fullorðinsaldri.
Ömmu er hægt að lýsa á
marga vegu en hún var glæsileg
kona sem sýndi reisn og styrk í
mótlæti en var jafnframt hæv-
ersk og falleg í framkomu. Ég
mun þó alltaf minnast hennar og
muna eftir henni við eldhúsborð-
ið heima. Þar sat ég svo oft and-
spænis ömmu og ræddi um allt
og ekkert við hana. Sagði henni
frá fyrsta skóladeginum mínum,
fótboltamótum sumarsins, skóla-
böllunum og áskorunum
menntaskólaáranna. Áhugi
hennar og einlægni gerði sigr-
ana sætari og sorgir og raunir
bærilegri. Núna verða samtölin
okkar ömmu ekki fleiri en sú
endurminning er notaleg að síð-
asta samtal okkar var um fram-
tíðina, heilræði ömmu til mín og
tilvonandi eiginkonu minnar,
Þórunnar Önnu, um hjúskapinn
og hamingjuna.
Amma - Takk fyrir öll sam-
tölin, þolinmæðina, stuðninginn
og væntumþykjuna sem þú
sýndir mér. Megi Guð varðveita
þig og geyma.
Vilhjálmur Andri
Kjartansson.
Árna Steinunn
Rögnvaldsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
JÓNAS RAGNAR GUÐMUNDSSON
prentari,
Hraunteigi 11, Reykjavík,
lést á Hrafnistu í Reykjavík 18. desember.
Útförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn
27. desember klukkan 15.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeim sem vildu
minnast hins látna er bent á að styrkja Einstök börn.
Margrét Jónsdóttir
Guðmundur Jónasson Hanna Ingibjörg Birgisdóttir
Martha Jónasdóttir Ástvaldur Óskarsson
Grétar Jónasson
og barnabörn
Okkar ástkæri,
BENEDIKT GEIR EGGERTSSON,
húsasmíðameistari og fyrrverandi
sauðfjárbóndi í Ísafjarðardjúpi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 14. desember.
Útförin fer fram frá Kotstrandarkirkju fimmtudaginn 3. janúar
klukkan 13.30.
Anna María Jónsdóttir
Benedikt S. Benediktsson Guðrún Einarsdóttir
Jón Arnar Benediktsson Þórdís Viborg
Unnur Benediktsdóttir Páll Heiðar Jónsson
og barnabörn
Elskulegi eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR EIRÍKSSON
vörubifreiðastjóri,
Garðafelli, Eyrarbakka,
lést að kvöldi 14. desember.
Útförin fer fram frá Eyrarbakkakirkju laugardaginn
28. desember klukkan 13.
Guðfinna Sveinsdóttir
Trausti Sigurðsson Sigríður Sæmundsdóttir
Viðar Sigurðsson Guðbjörg Bjarnadóttir
Soffía Jóhannsdóttir
Dísa Sigurðardóttir
Eygló Alda Sigurðardóttir Sigvard Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÓLÍNA HÓLMFRÍÐUR
HALLDÓRSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir sunnudaginn
15. desember.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Ingvi Á. Hjörleifsson
Halldór Ingvason Hjördís Ólafsdóttir
Hjördís Ingvadóttir Ómar Kristjánsson
Árni Ingvason Magnea Bjartmarz
Gróa B. Ingvadóttir Brynjólfur Yngvason
barnabörn og barnabarnabörn