Morgunblaðið - 20.12.2019, Side 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 2019
þáttarins koma og peningamask-
ínu hans, en þau fóru samt með
mér, sem segir mikið um trygg-
lyndið. Að þátttöku lokinni sagði
ég við frænda að ekki yrði ég rík-
ur í dag og hann tók undir með
þeim orðum að gæfan væri nú
ansi fallvölt þarna.
Oft lagði hann okkur lið í stóru
og smáu sem ég vil þakka fyrir á
kveðjustundu, sendi okkur bækur
sínar og gamansögur sem við höf-
um notið mjög. Frásagnir hans og
skrif voru mikill yndislestur. Á
suðurferðum var alltaf litið inn
hjá þeim hjónum og alltaf sama
hlýjan, einlægnin og gestrisnin,
trygg frændrækni sem við metum
öll mjög mikils. Við munum sakna
hans mjög.
Blessuð sé minning Helga
frænda. Innilegar samúðarkveðj-
ur sendi ég til elsku Hönnu og
fjölskyldunnar allrar. Guð blessi
ykkur öll.
Stefán Friðrik Stefánsson.
Heiðursmaðurinn Helgi Seljan
Friðriksson andaðist 10. desem-
ber sl. Helgi fór kornungur í fóst-
ur vegna veikinda móður sinnar,
tekinn úr stórum systkinahópi
sem grét þegar litli bróðir þeirra
fór.
Helgi fékk gott og ástríkt upp-
eldi eins og hann sjálfur hefur
lýst, bæði í ræðu og riti, hjá því
sómafólki sem hann ólst upp hjá.
En það voru hjónin sem bjuggu í
Seljateigi í Reyðarfirði. Ég var
ekki búin að þekkja Þorlák tilvon-
andi eiginmann minn lengi þegar
hann sagði mér frá litla bróður
sínum sem hann fékk í afmælis-
gjöf á 7 ára afmælisdegi sínum.
Milli þeirra bræðra ríkti einlæg
virðing og vinátta enda margt líkt
í fari beggja. Báðir höfðu fengið
það í vöggugjöf að hafa ánægju af
því að gleðja aðra, hvor á sinn
hátt. Fallegu textarnir hans
Helga við ljúf lög bróður hans
komu út á geisladiski sem heitir
Ljósbrot fyrir nokkrum árum.
Þessi samvinna bræðranna lýsir
best þeim næmleika sem ríkti á
milli þeirra.
Ég kynntist Helga þegar hann
var þingmaður okkar Austfirð-
inga. Við hjónin vorum í hópi
þeirra fjölmörgu sem leituðu til
hans til að reyna að fá leiðréttingu
mála þegar framleiðsluréttur var
tekinn af búum manna. Á ferðum
sínum um kjördæmið kom Helgi
gjarnan við hjá okkur á Skorra-
stað og oft með fleira fólk með sér
sem gaman var að tala við og
kynnast. Seinna hittum við þau
hjón við ýmis tækifæri og nutum
gestrisni þeirra og félagsskapar
bæði heima hjá þeim og víðar.
Til Reykjavíkur fórum við
hjónin aldrei svo að við færum
ekki í heimsókn til Jóhönnu og
Helga. Með þeim áttum við marg-
ar góðar og uppbyggjandi stundir
á yndislegu og hlýju heimili þeirra
þar. Þar fann maður sig alltaf
innilega velkominn. Á síðastliðnu
sumri hittum við, ég og dóttir mín,
Helga heima í Seljateigi. Okkur
duldist ekki að honum var mjög
brugðið en glettnin var þó ekki
langt undan. Ég vil að lokum
þakka Helga mági mínum fyrir
allt sem hann gerði fyrir okkur
fjölskylduna, fyrir vináttu hans og
hjálpsemi. Nöfnu minni og fjöl-
skyldu þeirra votta ég mína
dýpstu samúð. Maður eins og
Helgi skilur eftir sig stórt skarð.
Ég bið Guð að blessa minningu
Helga Seljan og að styrkja eftirlif-
andi eiginkonu hans og fjölskyldu
þeirra alla.
Jóhanna Ármann.
Helgi Seljan, sem hér er kvadd-
ur, var löngu orðinn landsþekktur
fyrir skrif minningargreina og
þegar ég frétti af andláti hans
hugsaði ég: „Hvað er ég að vilja
upp á dekk með minningargrein
um Helga Seljan?“ Þetta var seint
um kvöld, ég gat ekki sofnað og
fór að skrifa.
Og nú hefur minn kæri vinur
til langs tíma fengið hvíldina,
sem ég veit, að hann var farinn
að þrá eftir langa og erfiða sjúk-
dómslegu. Söknuður er mér
sannarlega efstur í huga við að
skrifa þessi fátæklegu minning-
arorð um hann. Jafnframt get ég
ekki annað en glaðst fyrir hönd
míns góða vinar, að þessu skuli
nú lokið.
Við Helgi kynntumst fljótlega
eftir að ég náði í mína góðu konu,
Kristínu, sem lést fyrir rúmu ári.
Þau voru skyld og áttu bæði
heima á Reyðarfirði.
Vel á minnst, minningarorð!
Þau eru nokkuð sem segja má að
Helgi hafi sjálfur verið sérfræð-
ingur í. Hann hafði lengi verið
ötull við að skrifa um látið fólk,
bæði honum skylt og vandalaust
og tókst jafnan að gera það mjög
fallega. Að vísu fór sú saga á
kreik að Reyðfirðingar þyrðu
ekki orðið að deyja, vegna þess
að Helgi Seljan myndi skrifa um
þá. Mig grunaði þó alltaf að hann
ætti sjálfur einhvern þátt í þeirri
sögu, enda vantaði hann aldeilis
ekki húmorinn. Alþjóð veit hver
afburðamaður hann var í texta-
smíð, bæði í bundnu og óbundnu
máli. Sjálfur á ég margar bækur,
sem hann hafði sent frá sér og
gefið okkur.
Hér verð ég nú að viðurkenna
örlítinn öfundarvott í hans garð,
á ég þar við danshæfileika hans.
Hann þótti mjög góður dans-
maður sem engan veginn á við
um mig og ég naut góðs af þegar
við fórum með þeim hjónum á
skemmtanir og hann dansaði við
konur okkar til skiptis. Mín kona
hafði mjög gaman af að dansa og
kannski býð ég henni upp þegar
við hittumst uppi.
Hanna kona Helga er alveg
einstök kona. Hér er lítil vísa um
hana.
Lengi höfum við Hönnu þekkt
og höldum fram í þakklætisskyni
að okkur þyki ómetanlegt
að eiga slíka konu að vini.
Helgi kunni sannarlega að
meta sína góðu konu og í bókum
hans er margt fallegt að finna
sem hann gerði til hennar.
Hanna er ekki síðri húmoristi en
Helgi var og langar mig því til að
enda þetta með vísu um þau
hjónin. Þau fengu sér nýjan bíl,
höfðu átt grænan en skiptu yfir í
gráan.
Að hugsa um vínsins vafasöm gæði
varla sem templari má hann,
samt eru bindindishjónin bæði
búin að fá sér einn gráan!
Þau fyrirgáfu mér bæði og að
endingu kveð ég vin minn með
kærri þökk fyrir allt, sem við
höfum haft saman að sælda.
Hönnu og öllum þeirra afkom-
endum votta ég einlæga samúð
mína og allra minna.
Blessuð sé minning Helga
Seljan.
Sigurður Jónsson tannlæknir
Rætur jafnaðarstefnunnar
liggja víða í íslensku samfélagi: í
þorpum, verkalýðsfélögum,
bindindissamtökum, leikfélög-
um, hreppsnefndum og barna-
skólum; í flóru mannlífs sem
skóp byggðarlögin.
Helgi Seljan sameinaði í per-
sónu sinni og ævistarfi það besta
úr þessari arfleifð; var í reynd
mótaður af öllum slíkum rótum:
kjörinn í hreppsnefndina, kenn-
ari í barnaskólanum, formaður í
verkalýðsfélaginu, virkur í stúk-
unni og leikfélaginu; hrókur alls
fagnaðar og baráttumaður fyrir
betra samfélagi. Kosningin til
Alþingis var rökrétt afleiðing
þess margháttaða trúnaðar sem
fólkið í austfirskum fjörðum
sýndi honum.
Í flokknum á landsvísu var
hann virtur af öllum og áhrifa-
menn úr öðrum vígstöðvum sótt-
ust eftir liðsinni hans þegar góð
mál voru í húfi. Svo var hann líka
kvæðamaður, orti og skemmti;
svo marghamur að ýmsum fannst
hann fjarri staðalmynd af stjórn-
málamanni.
Helgi Seljan var í raun engum
líkur; ávallt hann sjálfur; sannur
og heill. Kannski eignast íslensk
stjórnmál aldrei aftur slíkan
sómamann sem ætíð leit á starf
sitt sem þjónustu við þá sem kusu
hann til forystu – en líka þjónustu
við alla hina sem kosið höfðu
aðra.
Það var honum líkt að gerast
við lok þingsetu baráttumaður og
fulltrúi þeirra sem mest eiga á
brattann að sækja og lýsa vanda
þeirra og erfiði í ótal blaðagrein-
um. Minna svo í stuttum pistlum
oft á mikilvægi bindindisreglu;
varði málstað sem hefur verið lítt
í tísku á síðari tímum. Ætíð trúr
sinni hugsjón.
Á kveðjustundu ber að þakka
langa samfylgd, samræður og
ráðin heil, innsýn og yfirvegun;
hollustu við hugsjónir sem gert
hafa Ísland að betri byggð.
Það var gæfa okkar margra að
verða samstarfsmenn og baráttu-
félagar Helga Seljan og nándin
við hann varð okkur ætíð til góðs.
Í hofi íslenskra jafnaðarmanna
og hinnar róttæku hreyfingar
mun Helgi Seljan ávallt skipa
heiðurssess.
Frá fjarlægri álfu sendi ég
fjölskyldu hans og vinafjöld ein-
lægar samúðarkveðjur.
Ólafur Ragnar Grímsson.
Margt leitar á hugann þegar
Helgi Seljan, félagi og vinur til
áratuga, hefur lokið sinni lífs-
göngu. Kynni okkar ná vel fjöru-
tíu ár til baka og eftir fjögur ár
saman á Alþingi og í þingflokki
höfðu traust bönd myndast sem
héldu æ síðan. Helgi Seljan var
enda þeirrar gerðar að mönnum
mátti vera verulega áfátt í mann-
legum samskiptum ef þeir rákust
á hann á lífsleiðinni og komust
hjá því að eignast hann að góðum
kunningja eða vini.
Fyrstu árin mín á þingi voru
einn samfelldur stjórnmálaskóli
og vantaði ekki kennarana. Einn
þeirra var Helgi Seljan. Ógleym-
anlegar eru ferðir með honum
austur þegar hann tók nýliðann
með sér og var allt í senn, verk-
legur skóli í kjördæmavinnu,
fræðsluferð um staðhætti, menn
og málefni, en þó fyrst og síðast
verulega skemmtileg samvera.
Þeir voru einnig áhugavert
tvíeyki með að ferðast Helgi og
Hjörleifur. Ólíkir um margt,
Hjörleifur með sína annáluðu ná-
kvæmni og skipulag á hlutunum,
en Helgi spilaði meira af fingrum
fram.
Helgi tók mig einnig á nám-
skeið í skemmtanabransanum
þegar ég var sem nýr þingmaður
beðinn um að hafa uppi gaman-
mál á einhverri kvöldsamkomu.
þar var Helgi á heimavelli, þaul-
vanur að koma fram og fara með
kveðskap og gamanmál. Hann
taldi mikilvægt að lesa rétt í sam-
komuna og haga sér eftir því. Það
heilræði sem ég man best eftir,
hljóðaði á þessa leið; „svo eru
vissar samkomur, Steingrímur
minn, þar sem langbesta reglan
er að passa sig á að segja ekki orð
af viti“.
Í sínum störfum sem stjórn-
málamaður brann Helgi fyrir
hugsjónum sínum um bætt kjör
þeirra sem á hallar í lífsbarátt-
unni. Framfaramál kjördæmisins
og landsbyggðarinnar áttu einnig
hug hans allan svo ekki sé nú
minnst á óbilandi elju hans þegar
kom að áfengis- og vímuvarna-
málum. Helgi Seljan var ekki
maður sem afrækti hugsjónir sín-
ar þó að formlegri stjórnmála-
þátttöku lyki. Öryrkjabandalagið
varð starfsvettvangur hans um
langt árabil eftir að þingmennsku
lauk og þar vann hann ómetan-
legt starf sem gladdi okkur báða,
mig og Odd Ólafsson sem höfðum
kvatt hann til að taka að sér það
verkefni.
Eftir að formlegum starfsdegi
lauk hélt Helgi áfram og allt fram
undir hið síðasta að berjast fyrir
hugðarefnum sínum. Ófáar voru
blaðagreinarnar og pistlarnir
sem hann sendi frá sér og yfir-
leitt fólu í sér hófstillta en einarða
hvatningu til ráðamanna að gera
betur í málefnum öryrkja eða
annarra sem á hallar í lífsbarátt-
unni. Einnig stóð hann dyggilega
vaktina og var óþreytandi við að
minna á það böl og mannlegu
harmleiki sem fylgja misnotkun
áfengis og vímuefna.
Að leiðarlokum þakka ég
Helga Seljan fyrir vináttu og
langa pólitíska samfylgd. Ís-
lenskt samfélag er nú einum önd-
vegismanninum fátækara en
verk hans eru þeim sem áfram
halda hvatning og gott fordæmi.
Eftirlifandi eiginkonu hans og
stoð og styttu, Jóhönnu, börnum
og allri fjölskyldu votta ég samúð
mína og fjölskyldu minnar, kveð
minn vin með söknuði en er þó
þakklæti efst í huga.
Steingrímur J. Sigfússon.
Helgi Seljan, fyrrverandi al-
þingismaður er látinn. Við þá
frétt leitar hugurinn til þess tíma
sem við vorum í senn samstarfs-
menn og keppinautar í stjórnmál-
um á Austurlandi sem þingmenn
Austurlands. Ég kynntist honum
fyrst árið 1978 eftir herfilegann
ósigur í kosningum þar sem
flokkur hans varð stærri en
Framsóknarflokkurinn á Ausur-
landi eftir áralanga velgengni
okkar. Nú er farið að fækka til
mikilla muna í þeim hópi sem
tókst á í stjórnmálum á Austur-
landi á þessum árum.
Helgi var ætíð áberandi í
stjórnmálunum meðan hann var
á þeim vettvangi, og ég varð
strax þess áskynja hvað hann var
ötull í persónulegum samskiptum
við fólkið, og hafði ýmsa hæfi-
leika sem hjálpuðu honum til
þess. Hann var í fyrsta lagi mjög
duglegur að ferðast um og hitta
fólk að máli, og var áhugasamur
um að leysa úr vandamálum ein-
staklinga. Hann beitti sér í ýms-
um málum sem varðaði fatlað
fólk og þá sem minna máttu sín,
enda fór hann að starfa á þeim
vettvangi þegar þingmennsku
lauk. Þar að auki var hann skáld-
mæltur og góður söngmaður og
uppstandari og það voru dýr-
mætir hæfileikar í stjórnmála-
baráttunni.
Þó að við Helgi Seljan værum
á öndverðum meiði í stjórnmál-
um áttum við þó ýmislegt sam-
eiginlegt, ekki síst áhuga á því að
vinna fyrir kjördæmið okkar.
Auk starfa á Alþingi voru gerðar
miklar kröfur til alþingismann-
anna að vera á ferðinni, og þá
voru haldnir framboðsfundir fyr-
ir kosningar fjórtán að tölu.
Haust- og vetrarkosningar út-
heimtu erfið ferðalög á sjó og á
landi og í lofti og ýmis samskipti
önnur. Ég varð þess var sérstak-
lega seinni árin að ferðalögin
voru Helga oft á tíðum erfið
vegna þess að hann var veill í
baki.
Við Helgi vorum ekki saman á
Alþingi sem aðalmenn nema eitt
kjörtímabil, en eftir að hann var
kominn til starfa hjá fötluðum
áttum við margvísleg samskipti
og voru þau öll með ágætum.
Við leiðarlok hjá honum er
komið að því að þakka samstarfið
og góð kynni og votta fjölskyldu
Helga innilega samúð.
Jón Kristjánsson.
Með Helga Seljan kveður
óvenju ötull baráttumaður á vett-
vangi félags- og stjórnmála. Að-
eins 19 ára að aldri var hann orð-
inn fullveðja kennari á
Fáskrúðsfirði og flutti sig þaðan
með Jóhönnu eiginkonu sinni yfir
í heimabyggðina Reyðarfjörð þar
sem hann kenndi og stýrði skóla
um 15 ára skeið. Fyrr en varði
var Helgi orðinn þar formaður
verkalýðsfélagsins, sveitar-
stjórnarfulltrúi og driffjöður í
leikfélagi staðarins. Þá eignuðust
þau hjón á innan við áratug fimm
börn sem öll eru þekkt af farsæl-
um störfum hvert á sínu sviði.
Fósturforeldrar Helga í Selja-
teigi voru traustur bakhjarl fjöl-
skyldunnar. Þangað sótti Helgi í
senn víðsýni í stjórnmálum og
kynni af landbúnaði sem hann
stundaði í hjáverkum.
Þegar í alþingiskosningunum
1956 skipaði Helgi sæti á fram-
boðslista Alþýðubandalagsins í
Suður-Múlasýslu og kom inn sem
varaþingmaður 1958 og aftur
haustið 1969. Hann var því eng-
inn nýgræðingur þegar hann var
kjörinn þingmaður vorið 1971.
Alþingi varð síðan vettvangur
hans um 16 ára skeið og á þeim
tíma varð hann brátt þjóðþekkt-
ur af störfum sínum og fram-
göngu.
Kynni okkar Helga hófust
fljótlega eftir að við Kristín sett-
umst að í Neskaupstað 1963. Al-
þýðubandalagið var þá að festast
í sessi og á árunum 1965-1966 átt-
um við hlut að stofnun félagsein-
inga og kjördæmisráðs AB á
Austurlandi. Þegar kom að fram-
boði til Alþingis 1967 bárust
böndin að okkur Helga að skipa
sæti á eftir Lúðvík. Hvorugur
vildi taka 2. sætið, Helgi vegna
starfa síns sem skólastjóri og ég
með önnur áform í huga. Helgi
sættist loks á þetta gegn því að
ég fylgdi á eftir. Í kosningunum
1971 bættist Sigurður Blöndal í
hópinn. Við vorum kröfuhörð við
þá félaga að sýna sig á fundum,
einnig í þinghléum um hávetur.
Leiddi þetta samspil ásamt öðru
til þess að Alþýðubandalagið varð
stærsti flokkur í kjördæminu í
þingkosningunum vorið 1978 með
þrjá kjörna þingmenn.
Haustið 1979 tók Helgi við for-
ystusæti á framboðslista AB
eystra. Við fylgdumst síðan að á
þingi til 1987 með Svein Jónsson
sem varaþingmann. Aldrei bar
skugga á okkar samstarf þessi ár
eða síðar. Við héldum uppteknum
hætti að heimsækja byggðarlög í
kjördæminu, halda opna fundi og
settum markið við að a.m.k. þrír
heimamenn sýndu sig. Þetta
brást aðeins einu sinni. Helgi
varð ókyrr og við fórum heim. Þá
kom í ljós að 15 voru mættir
klukkutíma of seint að sveitarsið!
Daginn eftir hringdi Helgi á
flesta bæi í sveitinni til að gera
gott úr þessu.
Ákvörðun Helga 1987 að hætta
þingmennsku þótti okkur liðs-
mönnum AB miður, en þó skilj-
anleg eftir 16 ára ötult starf hans
á Alþingi. Hann átti lengi við
veilu í baki að stríða og því reynd-
ust lýjandi ferðalög honum mót-
dræg. Styrkur Helga fólst ekki
síst í áhuga hans á hag hvers ein-
staklings og einlægum vilja til að
rétta hjálparhönd. Léttleiki hans
og glettni í og utan ræðustólsins
greiddu götu hans að áheyrend-
um. Á það reyndi áfram þegar ný
og krefjandi viðfangsefni tóku við
af þingstörfum. Aðeins fáir ná að
skila slíku dagsverki.
Jóhönnu og afkomendum
sendum við Kristín samúðar-
kveðjur.
Hjörleifur Guttormsson.
„Þeir drukku, en ekki við,“ út-
skýrði gamall samherji Helga
Seljan þegar ég spurði hvers
vegna sósíalistar hefðu notið
miklu meira trausts en kratar á
Austurlandi. Það var þó ekki fyrr
en ég kynntist Helga sjálfum að
ég gerði mér grein fyrir hve mik-
ið vit var í þessari stjórnmála-
fræði. Hjá honum var reglusemi
og ráðvendni órofa þáttur í bar-
áttunni fyrir betra og fegurra
mannlífi, arfur hins gamla ung-
mennafélagsanda þar sem saman
fóru félagshyggja og virðing fyrir
kristnum gildum. Í þjóðfélags-
málum skyldi hver maður byrja á
sjálfum sér. Þeirri lífsreglu fylgdi
Helgi Seljan.
Undir lok síðustu aldar varð ég
þeirrar gæfu aðnjótandi að starfa
náið með Helga á fámennri skrif-
stofu Öryrkjabandalags Íslands.
Liðlega fimmtugur hafði hann
lokið löngu og farsælu starfi í
stjórnmálum þar sem hann sakir
ljúfmennsku sinnar og mann-
kosta naut virðingar hjá öllum,
jafnt samherjum sem andstæð-
ingum. Í stað þess að þiggja ein-
hvern þægilegan bitling tók hann
þá ákvörðun að helga sig mann-
réttindabaráttu öryrkja. Fyrir
ungan formann var ómetanlegt
að hafa sér við hlið svo hollráðan
atgervismann sem Helgi var.
Enn þann dag í dag er mér ráð-
gáta hvernig hann komst yfir öll
þau vandasömu verkefni sem
leysa þurfti, að viðbættri rit-
stjórn efnisríks tímarits, setu í
ráðum og nefndum, að ekki sé
minnst á allan þann fjölda sem til
hans leitaði, oft um sín viðkvæm-
ustu mál.
Það verður seint metið til fulls
hve mikið lán það var fyrir Ör-
yrkjabandalagið að fá til liðs
þann drengskaparmann sem
Helgi var, mann sem með nær-
veru sinni einni gat glatt og hug-
hreyst hvern þann sem til hans
leitaði, hvort heldur það voru
áhyggjufullir samstarfsmenn eða
skjólstæðingar í sárri neyð. Þeg-
ar upp er staðið voru það þessi
hlýja og ljúfmennska sem alla tíð
munu sitja eftir í huga okkar sem
vorum svo lánsöm að eignast
Helga Seljan að vini. Blessuð sé
minning hans.
Garðar Sverrisson.
Suður-Múlasýsla var eitt
sterkasta vígi Sósíalistaflokksins
um miðja síðustu öld. Það gerði
fylgið í Neskaupstað. Í kosning-
um 1949 var sýslan þriðja sterk-
asta kjördæmi flokksins utan
Reykjavíkur með 651 atkvæði. Í
kosningunum 1953 voru atkvæð-
in 614 og Framsókn hirti báða
þingmenn kjördæmisins. En
1956 sveiflast fylgið í 771. Þá er
kominn til sögunnar kornungur
frambjóðandi frá Reyðarfirði,
Helgi Seljan, 22 ára. Sá hafði áð-
ur unglingurinn tengst Þjóðvarn-
arflokknum og 1956 bauð Al-
þýðubandalagið fram í fyrsta
sinn. Þar með hófst vegferð sem
stóð yfir í 31 ár; Helgi Seljan lét
af þingmennsku 1987. Kom fyrst
inn á þing sem varamaður Lúð-
víks Jósepssonar á útmánuðum
1958. Fyrsta þingmálið var til-
laga til þingsályktunar um skipa-
ferðir frá Austfjörðum til út-
landa. Síðasta þingmál Helga
vorið 1987 var „Tillaga til þings-
ályktunar um endurskoðun af-
markaðra þátta tryggingalög-
gjafarinnar. Alþingi ályktar að
skora á ríkisstjórnina að endur-
skoða þau ákvæði almannatrygg-
ingalaga sérstaklega sem lúta að
greiðslum vegna umönnunar
aldraðra, svo og heimilisuppbótar
til þeirra öldruðu er vilja sem
lengst búa að sínu. Hið sama
verði athugað varðandi samsvar-
andi greiðslur tryggingabóta til
fatlaðra.“ Alltaf á vaktinni og
þegar Helgi lét af þingmennsku
varð hann einn af forystumönn-
um Öryrkjabandalagsins.
Alþýðubandalagið varð til sem
verkalýðsflokkur. Formaður
Dagsbrúnar var lengst af í þing-
flokki Sósíalistaflokksins og Al-
þýðubandalagsins. Þegar sam-
tökum fatlaðra óx fiskur um
hrygg þá var það í samræmi við
stefnuna að sinna samtökum
þeirra sérstaklega. Þegar við
vorum aðilar að ríkisstjórnum
eins og þegar ég var félagsmála-
ráðherra þá var Helgi trúnaðar-
maður minn númer eitt um allt
sem laut að hagsmunum öryrkja.
Áhrif hans komu fram í alls konar
löggjöf og stjórnvaldsákvörðun-
um. Hann sat í stjórnarnefnd um
málefni fatlaðra 1979-1983 og
1988 og í tryggingaráði 1989-
1991. Helgi var líka maðurinn í
bindindishreyfingunni, flutti
anda hennar inn í þingflokkinn
þar sem við reyndum að standa
okkur eins og best við gátum. Þar
var Helgi okkar bakhjarl. Fyrir
allt þetta er ég þakklátur.
Í minningargreinum um
stjórnmálamenn er oft sagt að
þeir hafi alltaf tekið málstaðinn
fram yfir sjálfa sig. Það er því
Helgi Seljan