Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.12.2019, Síða 14

VIÐTAL
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15.12. 2019
T
reystirðu þér til að fara upp stig-
ann?“ spyr Fríða Ísberg og horfir á
mig alvarleg í bragði. Við erum
stödd í Gröndalshúsi í Grjótaþorp-
inu, þar sem Fríða og hin Svika-
skáldin eru með aðsetur. Stiginn upp á aðra
hæðina er sannarlega þröngur og snarbrattur
og einsýnt að hafa þarf fyrir því að komast
þarna upp en ætli ég láti mig samt ekki hafa
það. Get ekki verið þekktur fyrir annað. Grön-
dalshús var reist árið 1882 og óhætt að kalla
það hús með sál; svo rammt kveður raunar að
því að einhverjir eru sannfærðir um að hérna
sé reimt og til er fólk sem kveðst hafa átt sam-
tal við Benedikt Gröndal sem bjó í húsinu sein-
ustu ár ævi sinnar og lést hérna árið 1907.
Spurning hvort þær upplýsingar kalli á aðra
grein hér í blaðinu við tækifæri. „Sjálf er ég
mjög myrkfælin kona en hef samt aldrei fundið
fyrir neinu og aldrei hlaupið héðan út,“ segir
Fríða, þegar við erum sest niður yfir jurtatei á
skrifstofu hennar á annarri hæðinni.
Fríða er raunar með fleiri merka listamenn
úr sögu þessarar þjóðar á vörunum á þessu
kalda aðventusíðdegi; í bókstaflegri merkingu
en hún hummar Háflóð eftir Bubba Morthens.
„Ég hef verið með Háflóð á heilanum síðustu
daga. Síðan set ég Blindsker á um leið og ég
geng af stað á morgnana; það er geggjað lag til
að fara með út í daginn.“
Þar greinir okkur ekki á.
Sviðsetning og sannleikur
En við erum hvorki komin saman til að ræða
um Benedikt Gröndal né Bubba Morthens,
með fullri virðingu fyrir þeim ágætu mönnum,
heldur nýju ljóðabókina hennar Fríðu, Leð-
urjakkaveður, sem er þriðja bók hins unga höf-
undar sem hefur fengið glimrandi dóma fyrir
verk sín, þar á meðal fullt hús stjarna fyrir
Leðurjakkaveður hjá Ragnhildi Þrastardóttur
hér í Morgunblaðinu. Áður komu ljóðabókin
Slitförin og smásagnasafnið Kláði.
„Hér yrkir hún um viðkvæmni, vörn og tog-
streituna milli sviðsetningar og sannleika á
tímum einstaklingsdýrkunar,“ segir í kynn-
ingu útgefandans, Máls og menningar, á bók-
arkápu og við hefjum samtalið út frá þessari
fullyrðingu.
„Margir vilja tengja þessa bók saman við
samfélagsmiðla og ég get hálfvegis tekið undir
það, en af svolitlum trega þar sem það er ekki
minnst einu orði á samfélagsmiðla í bókinni.
En þetta tvennt tengist auðvitað að því leytinu
til að þessi brjálaða bylgja að deila öllum
mögulegum hlutum með öðrum er komin það-
an. Glansmyndin og sársaukinn vega salt á
samfélagsmiðlum, og tvískiptingin þannig sú
sama og er í bókinni; einhvers konar útþensla
og svo einhvers konar sannleikur. Mengin eru
tengd; fólk hefur það ýmist flott og fínt eða
ekki flott og beinlínis slæmt.“
Fríða segir samfélagsmiðla hafa ýtt undir
það fyrir áratug eða svo að hver og einn ein-
staklingur fékk fjölmiðlavald. Og það á miklum
umbrotatímum í lífi þessarar þjóðar, rétt eftir
hrun. „Þarna gafst einstaklingum færi á að
Eins og önd í skotfæri
Fríða Ísberg ljóðskáld í stig-
anum góða í Gröndalshúsi.
Þarna ku vera reimt.
Morgunblaðið/Eggert
Fríða Ísberg hefur fengið
glimrandi dóma fyrir aðra
ljóðabók sína, Leðurjakka-
veður, þar sem þau vega salt,
töffarinn og berskjöldunin.
Fríða segir spennandi að tak-
ast á við spurningar um ein-
lægni í formi ljóðabókar, sem
er gjarnan lesin í senn sem
játningarform eða skriftastóll.
En lausn og sátt séu þó sjaldn-
ast í sjónmáli.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is