Skessuhorn - 20.02.2019, Qupperneq 17

MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 2019 17
gamlan strák í fóstur og hálfu öðru
ári seinna átta ára gamla stelpu.
Árið 1982 fengum við síðan fjög-
urra mánaða gamla stelpu. Nú eru
þau búin að gera okkur sjö sinn-
um að ömmu og afa og tíu sinnum
að langömmu og langafa. Þetta er
orðin stór og mikil fjölskylda, svo
stór að ég þurfti að leigja sal und-
ir afmælisveisluna,“ segir Soffía og
brosir.
Ver tímanum með
fjölskyldunni
Sem fyrr segir fagnaði Soffía sjö-
tugsafmælinu og brúðkaupsafmæl-
inu í faðmi fjölskyldu og vina um
liðna helgi. Í framtíðinni kveðst
hún ætla að verja hverri stund sem
hún getur með fólkinu sínu. „Þessi
misserin er mér efst í huga að börnin
mín, ömmubörnin og langömmu-
börnin hafi það gott og ég nýt þess
að fylgjast með yngstu kynslóðinni
vaxa úr grasi. Ég tel mig lánsama
að hafa heilsu til að taka þátt í því
og við bæði, ég og Böðvar,“ segir
hún. „Við eigum fallegt og gott hús
hér á Akranesi, erum við sæmilega
heilsu, eigum stóra og góða fjöl-
skyldu og erum lánsöm hjónin að
geta verið saman á efri árum. Það er
mikils virði,“ bætir hún við. „Þeg-
ar sá tími kemur síðan að jarðvist-
inni lýkur þá ætla ég í kirkjugarðinn
norður í Miðfirði og fá að leggjast
þar til hinstu hvílu hjá foreldrum
mínum, tengdaforeldrum og nán-
ast öllum mínum ættingjum,“ segir
Soffía ljósmóðir að endingu.
kgk/ Ljósm. úr einkasafni.
á að brjóstagjöf sé fyrst og fremst
gæðastund móður og barns,“ seg-
ir Soffía. „Fyrstu árin mín var líka
alltaf gefið eftir klukkunni á deild-
inni, en ekki bara eftir þörfum. Mér
fannst alltaf skrýtið að það mætti
ekki gefa börnunum brjóst bara af
því klukkan var ekki orðin. Fyr-
ir vikið sóttu konur mikið í stálma.
Þá geta brjóstin orðið stíf og mjög
aum. Stálmi er orðinn miklu sjald-
gæfari eftir að mæður fengu að gefa
bara eftir þörfum. Það hefur breyst
til batnaðar,“ segir hún. „Áður fyrr
voru öll börn tekin fram á nóttunni.
Þá var mikil áhersla lögð á að konur
fengju góðan svefn og gætu hvílst
vel fyrstu nóttina eftir fæðingu.
Góð hvíld er auðvitað mikilvæg
en kannski engin ástæða til að taka
börnin fram. Þá voru börnin staup-
uð en aldrei gefinn peli og ljós-
mæðurnar sinntu því ásamt sjúkra-
liðum. Svo þurfti að baða börnin
daglega og það gerðum við á nótt-
unni. Það hefur ýmislegt breyst,“
segir Soffía.
Stysta fæðingin níu
mínútur
Aðspurð segir Soffía að hún eigi
margar góðar minningar úr starf-
inu og að nokkrar fæðingar séu sér-
staklega eftirminnilegar. „Ég man
reyndar ekki eftir öllum fæðing-
unum,“ segir hún en skyldi engan
undra, þar sem þær skipta hundr-
uðum. „En ég man vel eftir stystu
fæðingunni sem ég var viðstödd. Þá
liðu níu mínútur frá því konan kom
inn á deildana og þar til barn var
fætt. Og henni tókst meira að segja
að fara á klósettið í millitíðinni,“
segir Soffía og hlær við. „Fyrst eft-
ir að ég kom á Akranes þá var fæð-
ingarstofan þar sem nú heitir F-
deild en vaktstofan yfir á B-deild.
Þá var bara ein ljósmóðir á deild-
inni hverju sinni og ekki tíðkað-
ist að hringja eftir aðstoð annarr-
ar, heldur var treyst á sjúkraliðina.
Einu sinni man ég eftir því að vera
nýbúin að taka á móti barni inni á
fæðingastofu og var að sauma móð-
urina. Þá var kallað á mig að það
væri barn fætt í rúmið inni á deild
og þá þurfti ég bara að hlaupa yfir í
hvelli. Þau komu í heiminn með 20
mínútna millibili,“ segir hún. „Einu
sinni tók ég á móti barni á skoðun-
arherberginu á B-deild og á meðan
var annað barn að fæðast á gömlu
fæðingarstofunni. Í þessi skipti fékk
ég aldeilis að hlaupa, enda lá mikið
við,“ bætir hún við.
„Deildin verið mjög
lánsöm“
„Sem betur fer var ég ágætlega und-
irbúin. Við vorum tvær frá Skagan-
um samferða í Ljósmæðraskólan-
um, ég og Bára Jósefsdóttir. Ætl-
un okkar beggja var alltaf að koma
hingað uppeftir að námi loknu og
snemma var farið að undirbúa
okkur undir það að hafa ekki alla
þá aðstoð sem við gátum fengið
fyrir sunnan,“ segir Soffía. „Ann-
ars kunni ég nú meira eftir fyrstu
vikuna í skólanum en eftir tvö ár
í námi. Að minnsta kosti sagði
móðir mín að ég hefði látið þann-
ig,“ segir hún létt í bragði. „Þegar
upp á Akranes var komið tók Jón-
ína Ingólfsdóttir yfirljósmóðir mig
upp á sína arma. Hún var mjög fær
í sínu starfi og góður kennari. Ég
segi að hún hafi stofnað þessa fæð-
ingadeild. Það var nefnilega þann-
ig fyrst að þá skiptust tvær ljós-
mæður á að vinna í viku og viku,
með viðveru á dagvinnutíma og
voru kallaðar út þess utan. En ekki
löngu síðar gekkst Jónína fyrir því
að ráða hingað fleiri ljósmæður og
koma á vöktum allan sólarhring-
inn,“ segir hún. „Allar götur síðan
hefur deildin verið mjög lánsöm
og alltaf hafa konur annars staðar
frá sóst eftir því að koma á Akranes
til að fæða börn sín. Ég man eft-
ir einni konu austan úr Bakkafirði
sem kom og fæddi barn sitt hér á
Akranesi. Hún átti síðan annað
barn á Akureyri en kom svo aft-
ur til að eiga hér á Akranesi,“ seg-
ir Soffía. „Það hefur alla tíð verið
almenn ánægja með deildina, eins
og reyndar sjúkrahúsið allt,“ bæt-
ir hún við.
Hefur þekkt eigin-
manninn alla ævi
Eins og áður hefur komið fram er
Soffía kona sem hefur fylgt fjöl-
mörgum fyrstu andartökin í lífinu,
flestum á Akranesi en einhverjum
í Reykjavík. Því er ekki úr vegi að
spyrja hvar hún kom sjálf í heim-
inn? „Ég er fædd og uppalin á Akra-
nesi. Hér hef ég búið alla mína tíð
nánast, fór aðeins í burtu á meðan
ég lærði til ljósmóður,“ segir hún.
„Foreldrar mínir eru norðan úr
Miðfirði, fluttust hingað árið áður
en ég fæddist. Þegar ég var ung var
ég í sveit fyrir norðan hjá afa og
ömmu nánast öll sumur frá maí og
fram á haustið,“ bætir hún við. Það
var fyrir norðan sem Soffía kynnt-
ist Böðvari S Björnssyni, eigin-
manni sínum. „Hann er alinn upp
á næsta bæ við afa og ömmu. Alla
tíð hefur verið mikill samgangur
milli hans fjölskyldu og minnar og
ég er búin að þekkja Böðvar alla
mína ævi. Við giftum okkur með
forsetaleyfi 18. febrúar 1967, dag-
inn sem ég varð 18 ára. Við erum
því búin að vera gift í 52 ár,“ seg-
ir hún og brosir. „Við eigum þrjú
börn. Fyrst tókum við fimm ára
Tillaga að breytingu á Aðalskipu-
lagi Dalabyggðar 2004-2016
og deiliskipulagi –
Ós á Skógarströnd, Dalabyggð
Sveitarstjórn Dalabyggðar samþykkti 14. febrúar 2019 að
auglýsa tillögu að deiliskipulagi frístundarbyggðar, Ós á Skógarströnd,
skv. 41. gr. skipulagslaga nr. 123/2010.
Á sama fundi var samþykkt að auglýsa samhliða tillögu að
breytingu á Aðalskipulagi Dalabyggðar 2004-2016, skv.
36. gr. skipulagslaga nr. 123/2010.
Aðalskipulagsbreytingin felst í því að svæði fyrir frístundabyggð,
F1 Ós á Skógarströnd, er stækkað úr 20 ha í 25 ha og
lóðum fyrir frístundahús fjölgað úr 10 í 18.
Deiliskipulagssvæðið er á jörðinni Ós á Skógarströnd þar sem
skilgreint er svæði fyrir frístundarbyggð F1 í aðalskipulagi
Dalabyggðar 2004-2016. Svæðið er um 25 ha að stærð og tekur
til 18 frístundarlóða á bilinu 0,5 - 1,5 ha með nýtingarhlutfall
ekki hærra en 0.3 ha
Tillögurnar liggja frammi á skrifstofu Dalabyggðar, Miðbraut 11,
370 Búðardal og á heimasíðu sveitarfélagsins www.dalir.is
frá 22. febrúar til 6. apríl 2019.
Athugasemdum skal skila skriflega á skrifstofu skipulagsfulltrúa,
í síðasta lagi 6. apríl 2019, Miðbraut 11, 370 Búðardal eða á
netfangið byggingarfulltrui@dalir.is merkt „Ós á Skógarströnd“.
Dalabyggð 19. febrúar 2019
Kristján Ingi Arnarsson
Skipulags- og byggingarfulltrúi
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
9
Með nýfætt barn í fanginu á fæðinga-
deildinni á Akranesi, einu sinni sem
oftar.

Soffía og Berglind, fyrsta barnið sem hún tók á móti, árið 2017.
Soffía ásamt hluta fjölskyldunnar í afmælisveislu sinni síðastliðinn sunnudag.
Soffía og Böðvar S Björnsson, eiginmaður hennar, á góðri stund árið 1994. „Ég
er búin að þekkja Böðvar alla mína ævi. Við giftum okkur með forsetaleyfi 18.
febrúar 1967, daginn sem ég varð 18 ára. Við erum því búin að vera gift í 52 ár.“