Læknablaðið - sep. 2019, Side 36

396 LÆKNAblaðið 2019/105
ná púlsinum upp. Endorfín flæðir um mig
þegar ég næ púlsinum upp og ég sækist
eftir því, en ég gæti lifað án þess,“ segir
hún.
Á meðan Elín Edda berst við klukk-
una á jafnsléttu prílar Þórdís yfir grjót og
greinar í lækjarfarvegi þar sem hlauparar
halda í kaðla til að verjast falli. „Þetta er
aldrei sama hlaupið. Ég hef hlaupið Lauga-
veginn fjórum sinnum og upplifunin er
aldrei eins,“ segir hún. „Það er því erfitt að
bera saman tíma milli ára. Aðstæðurnar
eru svo ólíkar.“
Ólíkur íþróttabakgrunnur
Íþróttabakgrunnur þeirra Þórdísar og
Elínar Eddu er ólíkur. Þórdís var alltaf
í frjálsum íþróttum, var í landsliðinu í
hástökki og keppti með stúdínum í körfu-
bolta. Elín er tiltölulega nýbúin að finna
keppnisskapið sitt og uppgötvaði mátt
hreyfingarinnar fyrst í háskóla.
„Ég skil ekki hvað ég var að gera í
menntaskóla. Ég æfði ekkert og var í fé-
lagslífinu og að skemmta mér. Mér finnst
ég hafa verið önnur persóna þegar ég horfi
til þess tíma og vildi óska þess að ég hefði
verið í íþróttum. Þær eiga svo vel við mig.
Ég get þó ekki sagt að ég sjái eftir ein-
hverju, ég er það sem ég er og er ánægð að
hafa byrjað að hlaupa,“ segir hún. „Þannig
kynntist ég kærastanum mínum og á því-
líkt tengslanet í hlaupunum. Það er svo
gott fólk upp til hópa í hlaupum og þau
breyttu lífi mínu.“
Elín Edda hóf að skokka með lækn-
isfræðinni fyrir um átta árum. „Það var
meira svona hugleiðslusport þá. Það fór
svo mikil orka í að læra og sitja. Mér
fannst því gott að fara út að hlaupa.“ Hún
hafi ekki vitað hvað í sér bjó fyrr en hún
„slysaðist“ á æfingu hjá meistaraflokki ÍR í
desember 2016.
Þórdís ætlar að rjúfa 100 km hlaupamúrinn
Þórdís Jóna Hrafnkelsdóttir stefnir á lengsta hlaup sitt í október á Ítalíu. „Þessari hugs-
un um að það væri gaman að klára eitt 100 kílómetra hlaup skaut upp í kollinn á mér
eftir að ég kláraði 88 kílómetrana á Spáni,“ segir hún, en um 100 hlauparar úr FH stefna
á að hlaupa á Ítalíu í október, allt frá 17 kílómetrum.
„Ég fer hægt yfir en ekki á ógnarhraða Elínar Eddu,“ segir hún. „Þetta er brölt. Ég
geng rösklega upp brekkurnar og hleyp þegar hægt er. Ég fer vegalengdina í einum
rykk en stoppa og næri mig og tek stöðuna,“ segir Þórdís.
„Ég var rúma 14 tíma með kílómetrana 88 og 5000 metra hækkun. Fyrsta markmiðið
er alltaf að klára. Ég verð ánægð takist mér að klára undir 20 tímum en draumurinn er
að klára undir 18 tímum.“
Laugavegshlaup sumarið ?? Mynd ?