Íþróttablaðið - 01.11.1969, Síða 11

ar vel, þrátt fyrir allt, því mér
finnst einhvern veginn að víða,
þar sem atvinnumennskan ríkir,
fari mesti ljóminn af íþróttinni
sem slíkri vegna þess, að metn-
aður og metorðagirnd ná yfir-
höndinni, en hin sanna íþrótta-
hugsjón á ekkert skylt við slíkt.
Svar Eliasar Hergeirssonar:
„Með breyttum tímum þarf
nýjar reglur. Ég tel nauðsynlegt
að breyta áhugamannareglum
Í.S.Í. þannig að heimilt sé að
greiða beztu íþróttamönnum í
elzta flokki fyrir æfingar, til þess
meðal annars að íþróttamenn
hér hætti ekki iðkun íþrótta
jafn ungir og nú á sér stað og
stöðvi eðlilega framþróun íþrótt-
anna hér á landi.“
Svar Sigurdórs Sigurdórssonar:
Ég tel það meira en sjálfsagt að
breyta áhugamannareglum Í.S.I.,
ég tel það nauðsyn. Ég hygg, að
ísland sé eina landið í veröldinni
þar sem þessi úreltu áhugamanna-
ákvæði eru í gildi og ef við hugs-
um okkur að taka þátt í íþrótt-
um þjóðanna í framtíðinni, þá
verðum við að afnema þessi
ákvæði um áhugamennskuna og
leyfa atvinnumennsku í einhverri
mynd.
En þegar rætt er um að koma
hér á vísi að atvinnumennsku í
íþróttum, vaknar að sjálfsögðu sú
spurning, hvort til þess sé nokk-
ur möguleiki hjá svo lítilli þjóð.
Ég svara því hiklaust játandi og
vil rökstyðja það nánar. Eg álít,
að því fari fjarri, að allir tekju-
möguleikar íþróttahreyfingarinn-
ar séu nýttir til fulls. Til að
mynda er það óþekkt fyrirbrigði
hér á landi, að bjóða fyrirtækjum
að auglýsa bæði á úti- og inni-
leikvöngum, en slíkar auglýsing-
ar eru stór þáttur í tekjuöflun
íþróttafélaga erlendis. Þá hefur
það komizt í tízku, meðal annars
á Norðurlöndum, að íþróttafélög
bæru merki einhvers fyrirtækis
á búningi sínurn gegn góðri borg-
un.
Þá er ótalinn sá möguleikinn
sem mest hefur verið notaður á
hinum Norðurlöndunum, það er
að að segja, að koma íþróttafólki
í þannig atvinnu, að það fái að
vinna styttri vinnutíma en ann-
að starfsfólk, til þess að það geti
stundað íþróttaæfingar lítið
þreytt eftir stuttan vinnutíma.
Þetta hafa Norðmenn, Danir og
sér í lagi Svíar notað mikið.
Sænsk fyrirtæki hafa gengið svo
langt að hafa yfir að ráða íþrótta-
liðum, sem ekkert gera annað en
leika undir nafni fyrirtækisins
og er sænska handknattleiksliðið
SAAB, sem hingað kom á síð-
asta ári gleggsta dæmið um það.
í nútímalífi er lífsbaráttan
hörð og hún er það engu síður
hjá íþróttafólki en öðrum mönn-
urn. Þess vegna er ekki hægt
að ætlast til þess, að íþróttafólk
fórni svo og svo miklu af dýr-
mætum tíma sínum til æfinga og
keppni, sér í lagi þar sem sífellt
er krafizt meiri tíma til æfinga
og keppni ef árangur á að nást,
án þess að einhver greiðsla komi
fyrir. Ég geri mér fulla grein fyr-
ir því, að atvinnumennska eins
og hún gerist hjá stórþjóðunum,
kemur ekki til greina hjá okkur,
en vísir að henni verður að koma
hér, annars drögumst við sífellt
lengra afturúr öðrum þjóðum á
sviði íþrótta.
Endurbygging
vélarinnar kostar
aðeins brot af
verði nýrrar.
Þ. JÓNSSON 0 CO. ss,™™™ L,
Ríkisútvarpið
Auglýsingasímar eru:
2 22 74, 222 75
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
35