Fréttablaðið - 01.07.2020, Síða 12

Frá degi til dags
Halldór
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Jóhanna Helga Viðarsdóttir RITSTJÓRI: Jón Þórisson jon@frettabladid.is, FRÉTTASTJÓRAR: Aðalheiður Ámundadóttir adalheidur@frettabladid.is
Ari Brynjólfsson arib@frettabladid.is, Garðar Örn Úlfarsson gar@frettabladid.is MARKAÐURINN: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is FRÉTTABLAÐIÐ.IS: Kristjón Kormákur Guðjónsson kristjon@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 80.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Kalkofnsvegur 2, 101 Reykjavík Sími: 550 5000, ritstjorn@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Björk Eiðsdóttir bjork@frettabladid.is MENNING: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is
LJÓSMYNDIR: Anton Brink anton@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is

Þessi sorg-
legu örlög
löggjafans
eru því
miður ekki
honum
einum að
kenna.

Nú er ekki
tíminn fyrir
hægri kredd-
ur: skrum-
skælingu
ríkisafskipta
og áróður um
að einkavæða
þurfi ríkis-
fyrirtæki til
að afla tekna.
Aðalheiður
Ámundadóttir
adalheidur @frettabladid.is
Að pía …
Þeir eru ansi misgeðslegir, bit arn ­
ir sem fólk þarf að kyngja fyr ir
kurteisi sakir við hlaðborð al­
þjóða, þegar halda þarf fulltrúum
nágrannaþjóða góðum. Guðlaug­
ur Þór Þórðar son utanríkisráð­
herra virðist góðu heilli ekkert
sérstaklega klígjugjarn og frekar
umburðarlyndur. Nýjasta dæm ið
um víða sýn ráðherrans á þrönga,
er ferðalag með Jenis av Rana,
leiðtoga kristilega Mið flokksins
og mennta­ og utan ríkisráðherra
Færeyja. Á Íslandi verður Jenis
nefnilega alltaf þekkt astur fyrir
að neita að sitja til borðs með
Jóhönnu Sigurðardóttur vegna
kynhneigð ar hennar. Dekstur
sem þetta, við fólk með svæsnar
skoðanir, þykir líklegt til að fest­
ast í sessi sem sögnin „að pía,“
með vísan til alræmds dekurs for­
seta Alþingis við Piu Kjærsgaard
hér um árið.
… og pensla
Utanríkisráðherra er orð inn
ýmsu vanur þegar kemur að
því að taka umdeildum gest­
um opnum örmum, jafnvel þó
al m enn stemning sé fyrir að taka
á móti slíkum með mót mæli og
beitt skilti á lofti. Skreppitúr með
Jenis av Rana er þannig varla til­
töku mál, eftir að hafa boð ið Mike
Pence, varaforseta Banda ríkj­
anna, velkominn til landsins, en
sá hefur sjálfsagt stærri og hvass­
ari horn í síðu samkynhneigðra
en færeyski Miðflokksmaðurinn.
toti@frettabladid.is
Með því að auglýsa í
Atvinnublaðinu nær
þitt fyrirtæki til 89%
lesenda dagblaða*
á höfuðborgarsvæðinu.
Fólk talar um að kreppan sem nú stendur yfir sé öðruvísi en kreppan árið 2008. En hvernig?Vegna veirunnar hrundi eftirspurn á vörum
og þjónustu, með þeim afleiðingum að fólk missir
unnvörpum atvinnu og tekjur og fyrirtækin þurfa
að draga saman seglin eða fara jafnvel í þrot. Niður-
staðan er mesta atvinnuleysi á Íslandi frá upphafi
mælinga.
Tugþúsundir Íslendinga eru nú án atvinnu og
það er þetta fólk sem er látið vera í framlínunni við
að kljást við kreppuna, ef ekkert er aðhafst. Smám
saman getur myndast mikill og hættulegur munur
á stöðu þeirra sem missa vinnu og hinna sem halda
vinnunni, ef ekki er hugað sérstaklega að stöðu
atvinnulausra. Því lengur sem ástandið varir, því
meiri verður munurinn, og ójöfnuður í samfélaginu
eykst. Fjárhagsvandi, þunglyndi og vanlíðan eru
þekktir fylgifiskar langtímaatvinnuleysis og auka
álagið á heimilin, öryggisnetið okkar og heilbrigðis-
kerfi landsins.
Stærsta verkefnið sem við stöndum frammi fyrir
nú er að skapa störf. En við þurfum líka að ráðast
í sértækar aðgerðir í þágu atvinnulausra: hækka
grunnatvinnuleysisbætur og lengja tímabil tekju-
tengdra atvinnuleysisbóta.
Við verðum um leið að móta djarfa atvinnustefnu
og ráðast í fjárfestingar sem ýta undir fjölbreytni
atvinnulífsins. Við þurfum að styðja við einkafram-
takið, sérstaklega lítil og meðalstór fyrirtæki, en
við skulum líka vera óhrædd við að skapa nauð-
synleg opinber störf um allt land. Verkefnin eru
óþrjótandi, ekki síst á sviði loftslagsmála, og að
skjóta rótum undir atvinnulíf sem byggir á hugviti
og þekkingu.
Nú er ekki tíminn fyrir hægri kreddur: skrum-
skælingu ríkisafskipta og áróður um að einkavæða
þurfi ríkisfyrirtæki til að afla tekna. Þvert á móti
væri ábyrgðarlaust fyrir stjórnvöld að beita sér ekki
með afgerandi hætti – nú er tíminn til að stokka
spilin og gefa upp á nýtt; skapa störf, jafna lífskjör og
ráðast gegn loftslagsvandanum í leiðinni.
Stokkum spilin á ný
Logi Einarsson
formaður Sam-
fylkingarinnar
Það er ekkert að marka Alþingi Íslendinga.Á síðasta þingfundi vorsins voru sam-þykkt lög um gjaldfrjálsa sálfræðiþjón-ustu fyrir landsmenn. Sjö stundum síðar tilkynnti fjármálaráðherra að ekkert fjár-magn hefði fylgt með og í augnablikinu
séu ekki til peningar fyrir nýjum útgjöldum.
Á sama þingfundi reyndi Inga Sæland að koma í
gegn lagabreytingu, sem ætlað er að þvinga stjórn-
völd til að fara að lögum um reglubundna hækkun
örorkubóta. Slík staðfesting á gildandi rétti borgara
var metin fáránleg og henni hafnað.
Þá voru greidd atkvæði gegn frumvarpi sem
Alþingi sjálft ályktaði fyrir nokkrum árum að leggja
skyldi fram, um stöðvun ofsókna gegn veiku fólki.
Nokkrir helstu fordæmendur frumvarpsins voru
sjálfir f lutningsmenn þess. Tillaga um að hætta að
ofsækja veikt fólk var kölluð „tvískinnungur“.
Sú tíð er liðin þegar sérstök hólf fyrir víxileyðublöð
voru í anddyri þingsins og verðmætari pappír var
ekki til en sá sem hafði undirskrift alþingismanns.
Enginn tekur lengur sérstakt mark á orðum sem sögð
eru í ræðustól Alþingis og flestar ályktanir þingsins
eru marklausar. Og nú hefur sú nýbreytni verið tekin
upp, að Alþingi setji þýðingarlaus lög: Lög sem kveða
í orði á um réttindi borgara í landinu, en hafa á borði
ekkert vægi í raun.
Þessi sorglegu örlög löggjafans eru því miður ekki
honum einum að kenna. Þau haldast í hendur við
væntingarnar, og þær fara tæpast fram úr traustinu.
Á Íslandi ríkir ekki aðeins vantraust til stjórnmála,
heldur beinlínis andúð. Það er ömurlegt því auðvitað
ættum við að láta okkur þykja vænt um stjórnmál og
stjórnmálaflokka. Þótt hatrið sé ekki alltaf óverð-
skuldað eigum við ekki að gefast upp á lýðræðinu
þótt kjörnir fulltrúar valdi vonbrigðum, heldur
vinda ofan þeim vítahring sem stjórnmálaandúðin
hefur skapað. Hún veldur því að okkar besta fólk vill
ekki starfa í stjórnmálum.
Það þarf að laga stjórnmálaflokkana. Þeir eru ekki
nógu fjölmennir til að geta talist fjöldahreyfingar,
þeir hafa ekkert aðdráttarafl og eru lamaðir af mann-
eklu, af því það elskar þá enginn. Uppbyggileg átök fá
ekki nægilegt pláss og það bitnar á afrakstri stjórn-
málastarfsins. Þess vegna hefur sú hefð skapast,
meðal óánægðra borgara, að stofna frekar nýjan
stjórnmálaflokk en ganga til liðs við þá sem fyrir eru.
Átta flokkar starfa á Alþingi. Ríkisstjórnin er
klofin. Stjórnarandstaðan er klofin. Fjöldi ólíkra
sjónarmiða til verkefna sem leysa þarf er oftast á pari
við fjölda flokka. Niðurstaðan verður oftar en ekki
einhver óskapnaður sem enginn er ánægður með.
Við gerum sjaldan neitt með glæsibrag lengur
heldur þurfa öll mál að vera svolítið léleg líka, ýmist
til að styggja engan í baklandinu, eða sætta ólík
sjónarmið sem eiga engan uppruna annan en per-
sónulega óvild stjórnmálamanna, sem geta ekki, eða
vilja ekki, vinna saman og hafa því kosið íslensku
leiðina, að stofna nýjan flokk.
Stjórnleysið
1 . J Ú L Í 2 0 2 0 M I Ð V I K U D A G U R10 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SKOÐUN