Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.01.2020, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5.1. 2020
LÍFSSTÍLL
Alpana um Stóra St. Bernharðs-
skarð. Ég byrjaði í Lausanne og
gekk nokkrar dagleiðir áður en
kom að hækkun. Tvo síðustu dag-
ana var svo veruleg hækkun, um
þúsund metra hvorn dag, en veðrið
var svo gott að það var eins og
maður svifi. Þetta var svo dásam-
legt,“ segir hann.
„Árið 2018 kláraði ég að „loka
þeim götum“ í Via Francigena frá
Lausanne til Rómar sem ég átti
eftir. Svo í fyrra ákvað ég bara að
klára þetta allt saman og þá byrj-
aði ég að taka helminginn af
Frakklandi og hóf ferðina í Dover.
Það var ein lengsta gangan mín,
um 500 kílómetrar.“
Fallegast í Toskana
Arnþór segist njóta þess að horfa
á landslagið á gönguhraða og
skoða hvernig það breytist smátt
og smátt og á hann sér uppáhalds-
stað í Evrópu.
„Fallegustu leiðirnar eru í Tosk-
ana-héraði.“
Í vor ákvað Arnþór að ganga til
Santíago frá Porto í Portúgal og
tók það tvær vikur.
Ýmislegt er á döfinni á nýju ári.
„Ég fer eina viku til Bretlands í
mars því ég fékk flug báðar leiðir
á 5.400 krónur,“ segir hann og
hlær.
„Svo fer ég til Þýskalands í apríl
og reyni að ljúka við Via Franci-
gena í Frakklandi í haust. Svo
geng ég auðvitað eitthvað hér
heima.“
Arnþór er afar duglegur að skrá
allt niður og tekur hann mikið af
myndum á ferðum sínum. Þegar
heim er komið sest hann niður og
skráir allt niður og býr svo til
myndabækur þar sem má sjá
gönguleiðina, allar vegalengdir á
hverjum degi og myndir af ýmsum
kennileitum og náttúru. Bækurnar
eru orðnar ansi margar en Arnþór
heldur úti dagbók á ferðum sínum.
Allar götur Reykjavíkur
Árið 2007 setti Arnþór sér það tak-
mark að ganga allar götur Reykja-
víkur og kláraði það verkefni fyrir
nokkru. Hann segir í gríni að það
hafi verið fínt að fá hrun því lengi
á eftir hafi engin ný hverfi bæst
við. Það hefur þó breyst á síðustu
árum og Arnþór fer reglulega og
gengur glænýjar götur.
„Ég bíð eftir að nýjar götur
verði göngufærar og fer þá af stað.
Það er líka allt skráð niður hjá
mér,“ segir hann.
Þú hlýtur að vera eini maðurinn
á Íslandi sem gengið hefur allar
götur Reykjavíkur, eða hvað?
„Já, líklega. Það kom nú einu
sinni frétt í Mogganum um konu
sem hafði gengið allar götur á Ak-
ureyri,“ segir hann.
„Stór ástæða fyrir þessu er að
ég verð alltaf að hafa eitthvað fyrir
stafni, eitthvert verkefni. Setja
mér markmið og klára þau. Ann-
ars geng ég oft sama hringinn og
gjarnan í Fossvogsdalinn en þar er
gott að ganga. Það er svo mikið
skjól þar.“
Kominn á annan hring
Þar sem bókhaldið hans Arnþórs
er í mjög góðu lagi veit hann upp á
hár hversu marga kílómetra hann
hefur gengið, að minnsta kosti frá
þeim tíma sem hann fékk sér gps-
tæki árið 2003.
„Það eru þekktir bókarar í fjöl-
skyldunni,“ segir hann og hlær.
„Frá um 2003 hef ég gengið 43
þúsund kílómetra, þar af 14 þús-
und hér innanbæjar. Ummál jarð-
ar um miðbaug er rúmir 40 þúsund
kílómetrar þannig að ég er kominn
á annan hring. Á síðasta ári gekk
ég að meðaltali um 300 kílómetra á
mánuði; um 3.500 kílómetra á ári,“
segir hann.
Fleira hefur Arnþór fyrir stafni
sem skemmtilegt er að nefna.
„Ég hef tekið saman myndabók
um laufabrauðsgerð fjölskyld-
unnar,“ segir hann og réttir blaða-
manni bók þar sem má finna gaml-
ar og nýjar ljósmyndir af ýmsum
fjölskyldumeðlimum við
laufabrauðsgerð. Aftar í bókinni
má finna tölvuteiknaðar myndir af
mynstrum sem nota má til að
skera út eftir. Einnig voru þar
ljósmyndir af laufabrauðskökum
með sömu mynstrum. „Fólk getur
þá ekki borið fyrir sig andleysi við
laufabrauðsskurðinn,“ segir hann
kíminn.
„Maður dútlar sér við ýmislegt
til að láta sér ekki leiðast. Ég
viðurkenni að ég er sérvitringur,“
segir hann og brosir.
Við látum það verða lokaorðin.
Blaðamaður laumar hendinni aftur
í kökuskálina og kveður svo þenn-
an hressa göngugarp.
Teiknaðar hafa verið með penna allar gönguleiðir Arnþórs en m.a. hefur hann gengið allar götur Reykjavíkur.
Bækurnar úr ferðum hans eru afar vandaðar og fallegar.
’ Tvo síðustu daganavar svo veruleg hækk-un, um þúsund metrahvorn dag, en veðrið var
svo gott að það var eins
og maður svifi. Þetta var
svo dásamlegt.
Arnþór skráir allt í tölvu en notar líka gamla góða landakortið.