Morgunblaðið - 24.02.2020, Blaðsíða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. FEBRÚAR 2020
✝ Elín S. Jóns-dóttir fæddist
í Hafnarfirði 25.
mars 1933. Hún
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 15. febrúar
2020.
Foreldrar henn-
ar voru Sigríður
Herdís Jóhanns-
dóttir húsfrú, f.
1.4. 1898, d. 21.10.
1980, og Jón Kr.
Sveinsson sjómaður, f. 5.1.
1900, d. 23.11. 1967. Bróðir El-
ínar var Kjartan Jónsson, f.
17.4. 1930, d. 10.1. 2017.
Elín kvæntist eftirlifandi
eiginmanni sínum Sveini H.
Georgssyni, f. 17.12. 1929,
þann 12. apríl 1952. Foreldrar
hans voru Georg Júlíus Ás-
mundsson bóndi, f. 8.9. 1891,
d. 5.5. 1983, Miðhúsum,
Breiðuvík, Snæfellsnesi, og
Guðmunda Lára Guðmunds-
dóttir, f. 11.11. 1895, d. 27.11.
1973.
Synir þeirra eru a) Jón Kr.
Sveinsson, f. 28.7. 1952, kona
hans er Katrín Ólafsdóttir, f.
26.10. 1950. Börn þeirra eru i)
c) Ásmundur Sveinsson, f.
18.3. 1961, sambýliskona hans
er Vilborg Benediktsdóttir, f.
29.4. 1970, börn Ásmundar og
Halldóru Sigurðardóttur eru i)
Sigurður Stefán f. 6.10. 1992,
maki hans er Steinunn María
Gísladóttir, f. 10.12. 1993 ii)
Una Mjöll, f. 28.11. 1996, maki
hennar er Davíð Sigurðsson, f.
22.9. 1992.
Elín ólst upp í Hafnarfirði,
á Urðarstíg 8. Hún fór í sveit
að Múlakoti í Fljótshlíð og
vann m.a. í Rafha í Hafnar-
firði á unglingsárum sínum.
Sveinn og Elín stofnuðu bíla-
leiguna Greiða hf. 1967 og
starfaði hún þar allt til þess
að þau seldu hana 1998. Elín
sinnti þó fyrst og fremst heim-
ilisstörfum og uppeldi sona
sinna.
Elín hafði yndi af söng,
einkum karlakórum, hana
langaði að læra söng á yngri
árum en annir heimilisins tóku
yfir áhugamálin.
Árið 1985 byggðu þau sér
sumarhús í Grímsnesi. Elín og
Sveinn fóru alls um 38 sinnum
til Kanaríeyja yfir vetrarmán-
uðina og fóru víða um Evrópu
og Ameríku, þau fóru m.a.
hringinn í kringum hnöttinn
1988 sem tók tæpa tvo mán-
uði.
Útför Elínar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 24.
febrúar 2020, klukkan 13.
Elín Sigríður, f.
15.1. 1976, maki
hennar er Ellert
Rúnarsson, f. 3.6.
1975, börn þeirra
eru Rakel, Stefán
og Kristján ii) Ólöf
f. 9.5. 1980, maki
hennar er Hilmar
Gunnarsson, f. 8.7.
1978, börn þeirra
eru Alma Ýr og
Tómas Jaki iii)
Hjördís f. 6.1.
1984, maki hennar er Jón
Kristinn Waagfjörð, f. 18.8.
1982 börn þeirra eru Helga
Sóley og Bjarki Freyr.
b) Albert Sveinsson, f. 15.3.
1954, kona hans er Elísabet
Guðmundsdóttir, f. 2.9. 1955.
Börn þeirra eru i) Lára Dís,
f. 18.5. 1977, ii) Kristín Lind,
f. 23.1. 1981, maki hennar er
Gunnar Stefánsson, f. 25.9.
1981, dætur þeirra eru Ragn-
heiður Sunna, Steinunn Björk
og Auður. iii) Sveinn Haukur,
f. 27.8. 1986, maki hans er
Ólöf Ösp Halldórsdóttir, f.
30.3. 1988, og eiga þau tvo
syni, Alexander Örn og Dag
Erni.
Þeir eru misstórir klettarnir í
lífi manns en í mínu var mamma
sá allra stærsti.
Ég gæti ekki verið stoltari og
þakklátari fyrir hversu dásam-
legri mömmu mér var úthlutað,
hún var í senn hreinskilinn,
beinskeytt, kærleiksrík, hlý,
ákveðin og með stórkostlega
kímnigáfu. Mamma var líka
listakona og handavinnan sem
hún skilur eftir sig mun ylja
okkur afkomendunum um
ókomna tíð.
Ég er yngstur þriggja
bræðra og er það efni í heila
bók að rifja upp atburði sem
komu upp á okkar líflega heim-
ili. Stanslaus gestagangur af
ættingjum, alls konar fólki, allir
jafn velkomnir og alltaf nóg að
bíta og brenna.
Mamma bjó yfir óþrjótandi
þolinmæði, t.d þegar ég kom
mörgum sinnum á dag holdvot-
ur heim eftir leik í læknum -
skildi ég ekkert í því að oftar en
ekki var ég háttaður ofan í rúm
sem mér fannst vægast sagt
mjög ósanngjarnt - en sá það og
skildi löngu seinna að ástæðan
var að ég ekki átti ég eftir
þurra spjör. Þegar eldri bræður
mínir voru fluttir að heiman og
pabbi á kvöldvakt áttum við
okkar gæðastundir og kenndi
hún mér m.a. handtökin í eld-
húsinu og varð því aðaláhrifa-
valdurinn að ég lærði mat-
reiðslu og var að sjálfsögðu
aðdáandi númer eitt.
Eftir að ég varð fullorðinn og
eignaðist mín börn naut ég þess
að sjá mömmu stjana við þau
því hún kunni upp á hár þá list
að vera amma, var alltaf með
opinn mjúkan faðm og ég tala
nú ekki um nýbakaða sandköku
og endalausan tíma. Amma Ella
var uppáhald allra barna.
Öll göngum við í gegnum erf-
iða tíma í lífinu og þegar mest á
reyndi hjá mér var það mamma
sem var mitt trausta bakland og
var alltaf til staðar.
Minningarnar hrannast upp
og þegar á heildina er litið gaf
mamma mér það dýrmætasta
sem móðir getur gefið barni
sínu: tíma, umhyggju, umburð-
arlyndi, kærleika, ást og góða
fyrirmynd og að taka lífinu ekki
of alvarlega því einhvern veginn
hefst þetta allt saman.
Það hefur verið mikið að gera
síðustu daga og við bræðurnir
höfum ásamt pabba gamla stað-
ið saman sem einn maður í frá-
gangi og undirbúningi jarðar-
farar, farið í gegnum ótal
myndir og dýrmætar minning-
arnar. Það heldur huganum
uppteknum um stund en annað
slagið hellist yfir mig raunveru-
leikinn og sorgin og söknuður-
inn verður yfirþyrmandi. Ég
geri ráð fyrir að þegar aðeins
frá líður og grámi hversdags-
leikans tekur við muni ég taka
upp símann kl. 10 á morgnana,
eins og ég gerði í áraraðir, til að
taka stöðuna á „gömlu mínum“
og fá fréttir af fjölskyldunni. Ég
leitaði til mömmu með allt
mögulegt og hún var alltaf með
hárréttu svörin og sparaði
stundum ekki stóru orðin.
Sú vissa er huggun harmi
gegn að nú líður mömmu vel á
fallegum stað umvafin fjöl-
skyldu, vinum og samferðafólki
sem þegar hefur kvatt þennan
heim.
Elsku mamma minningin lifir
í hjörtum okkar sona þinna,
pabba, tengdadætra, barna-
barna, langömmubarna og allra
sem þekktu þig og það er ein-
mitt okkar sem eftir stöndum
að halda henni á lofti gegnum
ókomna tíð, því einmitt þannig
lifir þú áfram.
Hvíldu í friði og takk fyrir
allt.
Þinn sonur
Ásmundur.
Elsku amma.
Þá er komið að hinstu
kveðjustund okkar, við systkin-
in og fjölskyldur okkar eigum
svo margar dýrmætar minning-
ar af ömmu sem veita okkur öll-
um gleði á þessari stundu.
Það var engin eins og hún
Ella amma okkar, hún var alltaf
til í að bralla eitthvað með okk-
ur og gat maður oft blikkað
ömmu til að koma með sér í hin
ýmsu verkefni. Eins og að
sauma kjóla eða prjóna eins og
eina peysu, amma var snillingur
í að prjóna og sauma. Það var
alltaf svo notalegt að sitja hjá
henni þegar hún var að prjóna
og hlusta á hana syngja, hún
amma söng svo fallega.
Ef það var eitthvað sem lýsti
henni ömmu okkar þá var það
orðaforðinn. Við lærðum það
ung að það mátti engin blóta
nema amma og höfðu vinir okk-
ar mjög gaman af því að koma
með okkur í heimsókn til henn-
ar eða í bíltúr með henni og
heyra þegar hún byrjaði að
tvinna saman blótsyrðum, hún
notaði oftast orð sem ekki er
hægt að skrifa hér.
Amma fór sinar leiðir í
mörgu og kallaði hún okkur til
dæmis alltaf Dísin mín, Stína og
Nafni.
Það var alltaf svo notalegt að
koma til ömmu og afa, amma
var svo dugleg að baka og var
oftast nýbökuð kaka á borðinu.
Hvíta kakan var í sérstöku
uppáhaldi hjá öllum og munum
við minnast ömmu þegar við
reynum að baka hana.
Þegar við systkinin vorum
lítil hófust ferðalögin alltaf með
viðkomu á Miðvanginum hjá
ömmu og afa þar sem við feng-
um nýbakaða kanilsnúða og vín-
arbrauð til að taka með.
Amma fór líka stundum með
okkur í sumarbústaðinn þeirra
þar sem var heldur betur dekr-
að við mannskapinn, og þá var
alltaf regla að koma við í Eden
og fá ís og fara í spilakassa og
amma alltaf með mestu lætin í
salnum. Á leiðinni heim upp
Kambana hallaði hún sér alltaf
vel fram á stýrið til að létta
undir með bílnum.
Amma og afi fóru á Kanarí á
hverju ári að skoða sólina,
heimsækja Harry og kaupa eins
og einn síma eða myndavél sem
amma blótaði á milli ferða.
Samkvæmt ömmu voru ekkert
nema vinalegir ungir menn þar.
Langömmugullin voru ömmu
mjög dýrmæt, amma naut þess
að verja tíma með þeim og var
hún alltaf til í leika, hvort sem
það var í dúkku- eða bílaleik.
Ömmu fannst líka mjög gaman
að spila við krakkana en hún
gaf ekkert eftir og ætlaði að
vinna þótt það hefði þýtt smá
svindl. Krökkunum fannst alltaf
jafn gaman að koma til langa-
ömmu í gott spjall og smá
snakk með, og oftar en ekki
voru þau leyst út með nýprjón-
uðum sokkum eða vettlingum.
Elsku amma, takk fyrir að
vera eins og þú varst og takk
fyrir allar góðu yndislegu
stundirnar sem eru okkur svo
dýrmætar.
Lára Dís, Kristín Lind,
Sveinn Haukur
og fjölskyldur.
Elsku besta amma, það er
erfitt að þurfa að kveðja jafn
einstaka konu og þig.
Amma var svo miklu meira
en amma fyrir mér. Hún var
bæði fyrirmyndin mín og ein
besta vinkona mín. Amma var
einstaklega hjartahlý, skemmti-
leg og mikill húmoristi. Fram á
síðasta dag var hún enn að
skemmta fólki í kringum sig
með sinni hreinskilni og
hnyttnum tilsvörum, en á sama
tíma að athuga hvort öllum liði
ekki alveg örugglega vel.
Við tvær áttum einstaklega
dýrmætt samband og fékk ég
óspart að heyra það frá vinkon-
um mínum hversu frábæra
ömmu ég ætti og voru þær eig-
inlega hissa að sjá hversu sterkt
vinsamband við áttum. Ég er
yfir mig þakklát fyrir allt sem
hún hefur kennt mér, hversu
mikil áhrif hún bæði hafði og
mun halda áfram að hafa á líf
mitt.
Stundir okkar einkendust af
hlátri og gátum við spjallað og
dundað saman í marga klukku-
tíma. Amma hafði alltaf nóg af
skemmtilegum sögum og hafði
gaman af því að hlusta á prakk-
arasögur og sagði mér óspart að
ég væri alveg rugluð og hló svo.
Amma leit nefnilega á alla sem
jafningja sína, hvort sem um
var að ræða börn eða fullorðna
og náði því einstaklega vel til
fólks. Hún var góð að hlusta,
sýna skilning og gefa ráð, enda
vel gefin, yfirburða glæsileg en
á sama tíma passaði hún að
njóta og taka lífið ekki of alvar-
lega.
Það er alls ekki sjálfsagt að
eiga sína helstu klappstýru sem
alltaf er til staðar. Við amma
spöruðum ekki stóru orðin,
hringdumst á og hún sagði mér
hvað hún væri stolt af mér að
standa mig vel í skólanum og ég
sagði henni hvað ég væri stolt
af henni hvað hún væri dugleg
að mæta í leikfimi og sund á
Hrafnistu.
Takk fyrir allt sem þú kennd-
ir mér. Ég hef svo sannarlega
átt góða fyrirmynd og hef skýra
mynd af hvernig amma ég
stefni á að verða.
Ég heyri þig raula, hlæja og
svífa um gólfið í miðjum pönnu-
kökubakstri með rúllur í hárinu.
Það verður virkilega tómlegt
án þín en við sjáumst einn dag-
inn í ömmuknús.
Alltaf þegar við enduðum
símtölin okkar þá sagði amma,
og nú segi ég eins og við segjum
alltaf. Ég elska þig.
Þín
Una Mjöll.
Ella amma hefur nú kvatt
þennan heim en eftir stendur
fjöldinn allur af góðum minn-
ingum. Amma var flott, hávaxin
og reffileg kona sem sagði sína
skoðun.
Ég hef alltaf verið ömmu-
stelpa og verið svo lánsöm að
hafa alltaf haft greiðan aðgang
að ömmu og afa í gegnum tíðina
og ýmislegt brallað með þeim.
Margar minningar koma upp
í hugann þegar ég hugsa til Ellu
ömmu. Staflar af ömmu pönns-
um, slump og slatti af hinu og
þessu og útkoman var bestu
pönnsur í heimi. Sound of Music
en ég og Lára frænka horfðum
óteljandi sinnum á hana með
ömmu, þegar við gistum hjá
þeim afa og sváfum í náttkjól-
unum/undirkjólunum hennar
Dísu ömmu. Tilraunir til að
kenna mér að búa til blómvendi
úr blómunum sem uxu í garð-
inum á Miðvanginum. Við
frænkurnar í bílskúrnum að
setja vatn á óteljandi flöskur og
raða þeim upp um allan skúr.
Mesti spenningurinn var svo að
standa á verði þegar amma var
að reykja en afi mátti alls ekki
vita af því.
Mér eru einnig minnisstæðar
stelpuferðir í bústaðinn þar sem
ég, Lára og amma fórum saman
og höfðum það kósí en það var
hefð sem hélst í mörg ár. Utan-
landsferðir með stórfjölskyld-
unni og sumarbústaðaferðir.
Eldhúsborðið þar sem setið var
og spjallað um allt milli himins
og jarðar ásamt því að spila,
Manna, Fello, Rússa og tilraun-
ir til að kenna þeim Kana.
Prjónaaðstoð, í fyrstu var það
amma að aðstoða mig en svo að-
stoðaði ég hana enda gat amma
aldrei farið eftir uppskrift þrátt
fyrir að vera mikil prjónakona.
Nú síðast heimsóknir með lang-
ömmubörnin og þá var púslað,
litað og borðað allt of mikið af
kremkexi.
Eftir að amma og afi fluttu á
Hraunvanginn var stutt að fara
og heilsa upp á þau og öfugt,
stundum bara hæ og bæ. Eftir
að afi veiktist fór ég að mæta
reglulega í hádegismat til
ömmu og voru það góðar stund-
ir og grjónagrautur og skonsur
voru oft á boðstólum, nóg af því
en amma gat ekki eldað nema í
risaskömmtum. Ég mun sakna
þess þegar ég kem aftur til
vinnu að heyra ekki kallað „Ella
mín“ eftir ganginum og fá koss
og knús frá ömmu.
Elsku amma takk fyrir allar
góðu samverustundirnar sem
voru fullar af spjalli, sögum,
pönnsum, snúðum, kleinum og
ættfræði sem ég kem aldrei
nokkurn tímann til með að
skilja.
Kveðja
Elín Sigríður (Ella Sigga).
Elsku langamma.
Takk fyrir allar skemmtilegu
minningarnar sem við fáum í
hugann þegar við hugsum um
þig eins og um alla sokkana sem
þú gerðir fyrir okkur og í síð-
asta skipti sem við komum í
íbúðina þína áður en að þú fórst
upp á spítalann gafstu okkur
sokka og vettlinga og þú varst
með það ofan í skúffu sem var
full af sokkum og vettlingum
sem þú varst búin að gera en
ekki gefa langömmubörnunum
þínum.
Við elskuðum að fara í bingó
með þér og langafa á Hrafnistu
og þegar þú vannst var það
fyrsta og eina skiptið sem við
unnum.
Takk fyrir kennsluna í að
læra að baka og takk fyrir að
baka uppáhaldskökurnar fyrir
afmælin okkar, þær eru svo
góðar og nú þurfum við að læra
að gera þær án þess að hafa þig
til að hjálpa.
Takk fyrir vatnsblöðrustríðið
síðasta sumar, það var rosalega
fyndið þegar við köstuðum í þig,
þá hentir þú líka í okkur við
urðum rennandi blautar.
Takk fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir okkur og nú pössum
við vettlingana og sokkana eins
og gull.
Við elskum þig, langaamma.
Ragnheiður Sunna,
Steinunn Björk og Auður.
Elín S.
Jónsdóttir
Fyrsta fréttin þín um feita kött-
inn. Við skáluðum fyrir henni
strax eftir að hún birtist.
Ég sakna þín. Við munum
hittast aftur, skála og fara í
bingó saman, elsku kallinn
minn.
Hulda Mýrdal
Gunnarsdóttir.
Elsku Guðjón. Takk fyrir
sumarið í kjallaranum, það var
skemmtilegt, sérstakt og eftir-
minnilegt. Tilhugsunin að geta
ekki litið til baka með þér og
hlegið að þessari kjallaraholu
sem við eyddum öll sumrinu
saman í, er óhugsandi. Við vor-
um snillingar í að vera ósam-
mála, gátum kennt hvort öðru
það sem hitt kunni ekki og
tröppurnar úti var okkar stund
og staður milli stríða. Okkur
leiddist ekki að fá Hulduna okk-
ar í heimsókn og það má segja
að þú hafir næstum því náð
henni aftur inn í skápinn.
Guðjón þú varst maður tækn-
innar og með betri pennum sem
ég hef hitt. Hittir alltaf naglann
á höfuðið með skrifum þínum og
ég á erfitt með tækniatriðin án
þín. Helvíti góð saman vorum
við sammála um.
Nýbyrjuð að vinna saman,
spurði ég þig um uppskrift af
besta mojito í heimi og það vatt
aðeins upp á sig og nokkrum
dögum síðar gerðir þú sömu
uppskrift fyrir vini og fjölskyldu
í útskriftinni minni – amma er
enn að tala um þig og ég mun
nú halda því við. Takk en og aft-
ur Guðjón fyrir að gera þessa
veislu geggjaða með viðveru
þinni á barnum og svo á dans-
gólfinu nokkrum klukkustund-
um seinna, þú varst geggjaður!
Mojito var okkar drykkur og
hér eftir verður hann drukkinn
þér til heiðurs og nóg af honum.
Elsku fjölskylda og vinir
Guðjóns, ég þekki ykkur ekki en
mér líður eins og ég geri það
því Guðjón talaði mikið um ykk-
ur og ást hans á ykkur leyndi
sér ekki.
Hvíldu í friði, fallegi vinur,
við Hulda munum aldrei hætta
að tala um þig og tímana okkar
saman.
Þín vinkona,
Þórhildur.
Guðjón Ingi hafði ekki verið
lengi í starfi á Fréttablaðinu.
Hann kom í okkar hóp síðla á
liðnu ári. En á þeim stutta tíma
sem hann starfaði með okkur
sýndi hann brennandi áhuga á
blaðamennsku og hafði mikinn
metnað til að vaxa og þroskast í
starfi. Hann var jafnvígur á er-
lendar og innlendar fréttir og
var óragur við að grípa símann
og hringja í það fólk sem þurfti
svo hægt væri að flytja fréttir af
mikilvægum málum.
Hann gat í þeim símtölum
verið harður í horn að taka og
hikaði ekki við að benda við-
mælendum sínum á að málefnið
sem til umfjöllunar var ætti er-
indi við lesendur.
Framkoma hans öll einkennd-
ist þó af ljúfmennsku og kurt-
eisi. Hann var með afbrigðum
bóngóður og var gott að leita til
hans. Guðjón Ingi var efnilegur
blaðamaður sem átti auðvelt
með að greina kjarna máls og
skýra lesendum frá í læsilegum
texta án málalenginga. Það er
sorglegt að hugsa til þess að
hann hafi ekki notið hæfileika
sinna á því sviði lengur en raun
ber vitni. Eftir situr þéttur hóp-
ur samstarfsfólks á Frétta-
blaðinu sem syrgir góðan félaga.
Við minnumst Guðjóns Inga
Sigurðarsonar með þakklæti og
hlýju. Við biðjum honum bless-
unar.
Fyrir hönd samstarfsfólks á
Fréttablaðinu votta ég aðstand-
endum samúð.
Jóhanna Helga
Viðarsdóttir, forstjóri
Torgs, útgáfufélags
Fréttablaðsins.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTJÁN A. GUÐMUNDSSON
áður til heimilis í Brekkubyggð 89,
Garðabæ,
andaðist á Hjúkrunarheimilinu Eir
laugardaginn 15. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Jóna G. Gunnarsdóttir
Kristjana Kristjánsdóttir Pétur A. Maack
Hilmar S. Kristjánsson Josephine L. Kristjánsson
Ragnar K. Kristjánsson Helga Hallgrímsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn