Morgunblaðið - 18.03.2020, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. MARS 2020
✝ Ingileif Mar-grét Halldórs-
dóttir fæddist í
Hafnarfirði 20. jan-
úar 1936. Hún lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Grund 10.
mars 2020.
Hún var dóttir
hjónanna Halldórs
Auðunssonar, f. 6.7.
1914, d. 7.12. 1982,
og Vernu Jóhanns-
dóttur, f. 23.11. 1915, d. 26.8.
1982. Bræður Ingileifar eru Jó-
hann Páll, f. 22.10. 1938, d. 17.2.
2001 og Friðfinnur, f. 17.3. 1950.
Fyrrverandi eiginmaður
Ingileifar var Reynir Ólafsson,
f. 6.3. 1936, d. 19.8. 2011, þau
skildu. Börn þeirra eru: 1) Auð-
ur Ósk, f. 23.3. 1954, gift Ira
Kattan, f. 7.10. 1951, d. 25.1.
1988. Börn þeirra eru: 1) David
Reynir, f. 26.2. 1982, börn hans
og Laura, eiginkonu hans, eru:
1) Luke Bjorn, f. 24.2. 2013, 2)
Anna Elska, f. 26.4. 2016 og 3)
Clara Ljos, f. 14.5. 2019 og Tali-
anna Naomi, f. 22.8. 1983. 2)
Verna, f. 5.9. 1957, gift Tommy
Barnes. Dóttir
hennar og fyrrver-
andi eiginmanns
hennar, William A.
Nussbaumer, er
Rakel Inga, f. 7.3.
1982. Börn hennar
eru: 1) Hanna Rak-
el, f. 7.11. 2001 og
2) Cade Jacob John,
f. 6.11. 2007. 3)
Björk, f. 15.12.
1968. Dætur henn-
ar og fyrrverandi eiginmanns
hennar, Elíasar Fells, eru Eva
Lind Fells, f. 5.5. 1992. Sonur
hennar og sambýlismanns henn-
ar, Knúts Steins, er Elías Kári, f.
20.7. 2019 og 2) Sara Líf Fells, f.
11.2. 1997.
Ingileif sinnti húsmæðrahlut-
verkinu meira og minna til árs-
ins 1985 en þá réð hún sig í
símavörslu hjá Borgarverk-
fræðingnum í Reykjavík og
starfaði þar til ársins 2003 eða
þar til hún fór á eftirlaun.
Útför Ingileifar Margrétar
fer fram frá Hafnarfjarðar-
kirkju í dag, 18. mars 2020, kl.
13.
Elsku mamma, þegar við
kvöddum þig á föstudaginn viss-
um við ekki að það væri í síðasta
skipti. Svo kom heimsóknar-
bann á Grund vegna COVID-19
og allar heimsóknir bannaðar.
Við fengum ekki að hitta þig aft-
ur fyrr en þú varst farin. Elsku
mamma, söknuður okkar er
mikill og munum við minnast
góðu stundanna með þér með
bros á vör. Þú tókst alltaf svo
vel á móti okkur þegar við kom-
um í heimsókn og vildir allt fyrir
okkur gera, fyrir það verðum
við ævinlega þakklát. Hinsta
kveðja frá Tommy, Rakel Ingu,
Hönnu Rakel og Cade.
Elsku mamma, takk fyrir all-
ar minningarnar, kærleikann og
vináttuna. Blessuð sé minning
þín.
Þín
Verna.
Elsku mamma mín, þú fórst
allt of fljótt og áfallið var mikið
þegar ég fékk símtalið frá
Grund. Ég á svo erfitt með að
trúa að þú sért farin frá okkur.
Þú stoppaðir ekki lengi á Grund
en í þær fimm vikur sem þú
dvaldir þar leið þér vel og varst
mun hressari en áður. Ég minn-
ist stundanna okkar með miklu
þakklæti og minningarnar koma
upp í hugann. Sem barn var ég
ótrúlega háð þér og man svo vel
eftir mér hangandi í pilsfaldin-
um þínum. Jafnaðargeð þitt var
ótrúlegt og þrátt fyrir að ég hafi
ekki verið sú auðveldasta á ung-
lingsárunum mætti ég alltaf
skilningi frá þér og aldrei man
ég eftir að þú hafir skammað
mig. Ég man kvöldin þegar
pabbi vann í Nígeríu en þá sát-
um við inni í eldhúsi og spil-
uðum á spil eða föndruðum eitt-
hvað. Þú varst alltaf tilbúin að
„leika“ þegar ég var lítil og líka
að leysa skólaverkefni fyrir mig
– ég var að skoða umsagnir
kennara um mig þegar ég var 8-
10 ára og sá að það var sett út á
að ég leysti ekki stærðfræði-
dæmin sjálf!! Ég geri ráð fyrir
því að ég hafi fengið frekjukast
og ekki nennt að læra heima – já
ég veit, ég var frekjudós og þú
gerðir allt fyrir örverpið þitt.
Þegar maður eldist fer maður
að kryfja æskuna sína og leita
svara við hinu og þessu. Ég geri
mér grein fyrir því núna að líf
þitt var alls ekki alltaf dans á
rósum og þau áföll sem þú
gekkst í gegnum áður en ég
fæddist voru óyfirstíganleg. Þú
elskaðir að baka og ég man eftir
smákökubakstrinum fyrir jólin,
en þá voru bakaðar allt of marg-
ar sortir sem áttu að vera í boði
yfir jólin. Smákökurnar voru
geymdar inni í geymslu í járn-
boxum og einhvern tímann
kvartaðir þú yfir að eitthvað
hefði minnkað í boxunum og
kenndir mér um að hafa stolist í
kökurnar. Ég veit að þú trúðir
mér ekki þá en ég var að segja
satt, það var ekki ég sem stalst í
kökurnar heldur pabbi. Síðustu
tvö árin hjá þér voru sérstak-
lega erfið fyrir okkur systur, en
sumarið 2018 fór að halla undan
fæti og heilabilunin fór að gera
meira vart við sig og mjög erfitt
fyrir okkur var að horfa upp á
þig gleyma. Stundum rofaði þó
til hjá þér og þú hringdir og
spjallaðir eins og þú gerðir áður,
það var svo gott að fá að heyra í
mömmu sinni þá því hún var al-
veg með á nótunum og mundi
allt. Síðustu mánuði var það
þrennt sem þú spurðir oftast um
þegar ég kom í heimsókn, það
var; hvað heitir litli strákurinn
aftur? Hvernig gengur hjá Söru
Líf? Þú spurðir líka um Helga
þegar ég kom ein að heimsækja
þig: „Hva! Ertu ein? hvar er
Helgi?“ Ég gat ekki sagt þér af
hverju en núna veistu það. Ég
veit hvað þér þótti vænt um
heimsóknirnar okkar og okkur
þótti svo vænt um þær líka. Ég
gleymi aldrei síðasta skiptinu
þegar ég sá þig, þú varst að
borða morgunmat og þegar þú
sást mig og Vernu ganga inn í
borðstofuna ljómaðir þú, þú
varst svo glöð að sjá okkur. Það
hefur verið erfitt að horfa á þig
síðustu tvö árin og sætta sig við
veikindi þín. Ekkert okkar átti
von á að þú færir strax en ég
hugga mig við það að núna ertu
komin á fallegan stað og ég veit
að þér líður vel þar með ástvin-
um. Elsku mamma, það er svo
sárt að kveðja og ég á eftir að
sakna þín svo mikið. Takk fyrir
allt, elsku mamma mín.
Þín dóttir,
Björk.
Elsku amma, það er svo
óraunverulegt að þú sért farin
frá okkur. Á þessum erfiðu tím-
um verður maður að hugsa um
allar góðu minningarnar sem við
sköpuðum saman í gegnum árin.
Okkar fyrstu minningar af þér
eru úr Boðagrandanum. Það var
alltaf svo gaman að koma í
heimsókn til þín því þú varst
alltaf tilbúin að leika við okkur.
Það var líka rosalega spennandi
að fá að gramsa í öllu dótinu
þínu og heilu kvöldin fóru oft í
„fjársjóðsleit“ í fataskápnum
þínum. Annað sem er fast í
minningunni er hversu góð þú
varst í Pokémon-leiknum í
Game Boy-tölvunni þinni, það
voru ekki allar ömmur svona
miklir töffarar eins og þú! Það
var alltaf svo spennandi að
koma í heimsókn til þín og fá þig
til að hjálpa manni að komast í
næsta borð í tölvuleiknum, þú
kunnir sko allar brellurnar og
varst með allt á hreinu.
Elsku amma, nú ert þú komin
á betri stað. Við verðum að trúa
því að nú líði þér betur og að þú
fylgist með okkur frá himnum.
Það verður erfitt að hafa þig
ekki hjá okkur lengur, en við
hittumst aftur þegar okkar tími
kemur. Takk fyrir allar góðu
minningarnar og allt sem þú
kenndir okkur í gegnum tíðina.
Við eigum eftir að sakna þín
meira en orð fá lýst.
Þín barnabörn,
Eva Lind Fells og Sara
Líf Fells.
Ingileif Margrét
Halldórsdóttir
✝ ÁstgerðurGuðnadóttir,
Gerða, fæddist 25.
júní 1934 á Pat-
reksfirði. Hún lést
á Hrafnistu í Hafn-
arfirði þann 7.
mars 2020. Hún
var dóttir Val-
gerðar I. Jóns-
dóttur, f. 3.5. 1910,
d. 18.6. 1995, og Þ.
Guðna Guðmunds-
sonar, f. 14.11. 1912, d. 14.12.
1974. Systkini hennar (Jóhönnu
F. Karlsdóttur og Þ. Guðna
Guðmundssonar) eru Ingibjörg,
Hrefna Norðfjörð, Þórey Borg,
Guðmundur Karl, Loftur Sig-
urður, Sólveig og Sigríður.
Börn Valgerðar og
Sigurjóns eru
Bjargmundur, Álf-
dís Inga, Jóhann
og Rósa Björg.
Eftirlifandi eig-
inmaður hennar er
Gísli Halldórsson,
f. 20.3. 1927.
Barn þeirra er
Samúel Gíslason, f.
18.1. 1972, eig-
inkona hans er
Ragna Rut Magnúsdóttir og
eiga þau tvo drengi, Aron Gísla
og Mikael Andra.
Útför Ástgerðar fer fram frá
Hvítasunnukirkjunni Fíladelfíu
í dag, 18. mars 2020, klukkan
13.
Heimferðardagur mömmu var
laugardaginn 7. mars kl. 00:07. Ég
var búinn að kvíða þessum degi
lengi eða frá því að ég var lítill
drengur.
Amma móður minnar, Jóna
Valgerður, tekur hana að sér og el-
ur hana upp í Svínaskógi á Fells-
strönd frá barnsaldri. Og segir
amma frá því að „þá fæddist mey-
barn, lítið og vanburða, mánuð fyr-
ir fullnaðartímann“. Mamma var 6
merkur er hún fæddist og fátæktin
var mikil. Hún hefur verið kven-
skörungur mikill og talaði mamma
alltaf með kærleik um hana. Og
finnst mér það ótrúlegt að mamma
mín hafi alist upp í torfbæ með
moldargolfi. Síðan fer mamma í
bæinn um 17 ára aldur og kynnist
þar pabba sínum ásamt konu hans
Jóhönnu. Mamma kallaði Jóhönnu
mömmu sína sem mörgum fannst
skrítið þar sem einungis 6 ár
skildu þær að í aldri, og var þeirra
samband einstaklega kærleiksríkt.
Mamma og pabbi (Gísli Hall-
dórsson, f. 20.3. 1927) giftu sig svo
á afmælisdegi ömmu, 31. janúar
1958, og hafa því verið gift í 62 ár
þegar mamma kveður þetta líf.
Mamma og pabbi voru mjög sam-
rýnd hjón og skiptu með sér verk-
um og er ég alinn upp við það að
pabbi var að elda sunnudagssteik-
ina á meðan mamma var að bóna
bílinn, eða uppi í stiga að mála hús-
ið.
Síðan kem ég til sögunnar 18.
janúar 1972 og skilst mér að það
hafi verið búið að bíða og vona
eftir mér lengi og að ég hafi stað-
ist væntingar. Ég var alltaf litli
strákurinn hennar mömmu og
sýndi hún mér svo mikla elsku og
kærleika að annað eins hefur
ekki sést.
Síðan þegar ég og konan mín
(Ragna Rut Magnúsdóttir) eign-
uðumst strákana okkar Aron
Gísla og Mikael Andra þá fengu
þeir ómælda ást og elsku frá
mömmu. Besta amma í heimi. Og
hélt ég að ég myndi við þetta að-
eins losna, en það breyttist aldr-
ei, ég var alltaf litli strákurinn
hennar mömmu.
Þegar ég var lítill þá man ég
að ég hugsaði um þennan dag,
sem elsku mamma myndi deyja,
og ég man að ég hugsaði: þetta
má ekki gerast sama hvað! Ég
man að ég bað til guðs að for-
eldrar mínir myndu ekki deyja.
Síðan þegar kemur að þessu, ca.
40 árum seinna, þá finnur maður
að maður getur ekki undirbúið
sig sjálfan neitt, en öðru gegndi
með mömmu.
Mamma var klár í ferðalagið.
Hún hafði fengið farmiðann ung
að árum að gjöf frá manni sem
keypti miðann handa henni.
Þennan miða geymdi mamma vel
og varðveitti hann í gegnum allt
lífið. Þakklæti er það sem situr
eftir hjá mér, auðvitað er sökn-
uður og sorg en þakklæti fyrst
og fremst. Ég hef verið svo
heppinn með foreldra.
Elsku mamma mín, takk fyrir
allt, ég elska þig. Sjáumst síðar.
Litli strákurinn þinn,
Samúel Gíslason.
Elsku tengdamamma mín er
fallin frá. Kærleiksríkari og óeig-
ingjarnari manneskju er vart hægt
að finna. Alltaf tilbúin að hlaupa
undir bagga með okkur fjölskyld-
unni og naut hún þess að fá að
passa strákana þegar þeir voru
litlir. Hún var nú þannig gerð að
hún vildi ekki fara neitt ef ske
kynni að við þyrftum á henni að
halda, slík var óeigingirnin í henni.
Tengdaforeldrar mínir bjuggu í
næstu götu við okkur þannig að
auðvelt var að fara á milli. Við nut-
um þess að fara í sunnudagssteik-
ina hjá þeim og vorum við öll mjög
náin. Ég kynntist henni fyrir
mörgum árum þegar ég var að
gera hosur mínar grænar fyrir
syninum. Það tók mig nú samt
smátíma að sannfæra hana því
auðvitað vildi hún aðeins það besta
fyrir strákinn sinn. Ég var ekki
nema 16 ára þannig að ég hef
þekkt hana í rúm 30 ár. Hún hefur
alltaf verið partur af okkur og okk-
ar fjölskyldu. Fyrir mér varstu
alltaf hraust og kraftmikil kona.
Gerðir allt sem gera þurfti af mik-
illi natni og kvartaðir aldrei yfir
neinu. Það eru forréttindi að hafa
haft þig sem tengdamóður og
ömmu barnanna minna. Og þakka
ég þér fyrir allt það sem þú hefur
gert fyrir okkur öll. Við sjáumst
síðar.
Ragna Rut Magnúsdóttir,
tengdadóttir.
Drottinn tók á móti yndislegu
ömmu minni þann 7. mars og hef
ég saknað hennar óendanlega mik-
ið síðan og mun alltaf gera það.
Hún var einstök amma og ekki
er hægt að finna jafn hjartahlýja
konu og hana. Hún elskaði alla al-
veg eins og allir elskuðu hana.
Ég er svo stoltur og þakklátur
fyrir að geta kallað hana ömmu
mína. Hún hefur hjálpað mér svo
mikið í gegnum lífið og kennt mér
svo mikið. Eigum endalaust af
góðum minningum saman. Það var
hún amma sem kenndi mér að
biðja og man ég svo vel eftir því að
vera að gista hjá henni þegar ég
var lítill hvað hún sagði alltaf
spennandi sögur þegar hún var að
svæfa mig og endaði alltaf kvöldið
á nokkrum bænum.
þér verður aldrei gleymt, elsku
amma mín, og hlakka ég til að hitta
þig þegar minn tími er kominn.
Elska þig óendanlega mikið.
Aron Gísli Samúelsson.
Elsku hjartans Gerða systir er
farin heim og svo margt fer í gegn-
um huga manns og margar minn-
ingar ylja manni um hjartarætur.
Við vorum ekki á svipuðum
aldri en við sonur hennar Samúel
eiginlega alin upp saman, þ.e. við
bjuggum öll á Móabarðinu, Gerða,
Gísli og Sammi á 10b og við á 20b
og var mikill samgangur á milli.
Mamma var nú lítið eldri en
Gerða systir og fannst mér alltaf
svo frábært að sjá kærleikann á
milli þeirra stjúpmæðgna sem ég
veit að var frá því fyrst er þær hitt-
ust og fram til dauðadags, og enn
krúttlegra þegar Gerða kallaði
hana mömmu, jafnvel þótt það
væru bara sex ár á milli þeirra.
Mikið finnst mér skrýtið að
hugsa til þess að maður heyri ekki
röddina hennar aftur, allavega
ekki hér á jörðu, en ég veit að hún
er á betri stað núna og trúi því að
það séu fagnaðarfundir á himnum
núna með pabba, mömmu og öðr-
um ástvinum sem á undan eru
farnir.
Elsku Gerða, ég og við systurn-
ar þökkum fyrir kærleika þinn og
ást í gegnum árin og vil ég bara
segja að þín verður saknað af okk-
ur systkinum þínum.
Það væri endalaust hægt að
rifja upp minningar og höfum við
allar systurnar og systkinin okkar
eigin minningar um elsku Gerðu
en látum nægja í bili að segja að
við þökkum samfylgdina, elsku
systir.
Við systurnar sendum elsku
Gísla, Samma, Rögnu og strákun-
um innilegar samúðarkveðjur og
erum svo þakklátar að fá að til-
heyra ykkur sem fjölskylda.
Hvíl í friði, elsku systir.
Fyrir hönd systranna,
Sigríður Guðnadóttir.
Elsku Gerða okkar.
Með örfáum orðum langar okk-
ur að minnast þín.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Héðan skal halda
heimili sitt kveður
heimilisprýðin í hinsta sinn.
Síðasta sinni
sárt er að skilja,
en heimvon góð í himininn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Þú komst inn í líf okkar fyrir
ansi mörgum árum, eða þegar
Ragna okkar og Sammi byrjuðu að
slá sér upp saman.
Við minnumst þín með gleði í
hjarta. Alltaf varst þú kát, stutt í
hláturinn og heilsuhraust.
Góðmennska þín skein í gegn
og þegar við lítum til baka sjáum
við þig fyrir okkur standa úti á
plani að vinka okkur bless. En
oft buðuð þið Gísli okkur í mat og
voruð svo góð við okkur tvær.
Ófá skipti sátum við inní sjón-
varpsherbergi ykkar að ræða
um allt milli himins og jarðar og
skoða gamlar myndir.
En samskipti okkar voru
margvísleg, Sigrún hjálpaði ykk-
ur oft með utanlandsferðir og
skemmtilegt var hvað þið voruð
opin fyrir því að hoppa til út-
landa með stuttum fyrirvara.
Þegar Berglind var lítil labb-
aði hún stundum til ykkar á dag-
inn í heimsókn og komst þú alltaf
til dyra brosandi og með þitt
hlýja faðmlag og bauðst henni
hressingu. Seinna meir klippti
Berglind þig alltaf og naut í leið-
inni samveru ykkar á heimili
ykkar á Móabarði.
Síðustu ár nutum við samveru
þinnar meira á jólum og hátíð-
isdögum.
Gaman var að sjá hvað þú
varst einstaklega góð við Gísla
og hugsaðir vel um hann.
Elsku Gerða okkar, takk fyrir
allar góðu stundirnar í gegnum
tíðina, og þökkum við þér fyrir
alla þína góðmennsku.
Við vitum að þú ert á góðum
stað og vakir yfir yndislega fólk-
inu þínu sem þú elskaðir svo
heitt.
Hvíl í friði.
Sigrún og Berglind.
Ástgerður
Guðnadóttir
 Fleiri minningargreinar
um Ástgerði Guðnadótt-
ur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BIRGIR BJARNASON
Aðalstræti 20, Bolungavík,
áður bóndi á Miðdal,
lést á hjúkrunarheimilinu Bergi í Bolungavík
12. mars. Jarðsungið verður frá Hólskirkju Bolungavík
laugardaginn 21. mars klukkan 14.
Vegna sérstakra aðstæðna þarf að takmarka fjölda í kirkju.
Útförinni verður útvarpað í bíla fyrir utan kirkju sem og yfir
Bolungavík.
Jónína Birgisdóttir
Lárus Guðmundur Birgisson Hugrún Alda Kristmundsdóttir
Guðný Eva Birgisdóttir Elías Þór Elíasson
barnabörn, makar og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGURÐUR PÁLSSON
málari, veiðimaður, fluguhnýtari
og náttúruvinur,
lést á Hjúkrunarheimilinu Seltjörn
mánudaginn 16. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Hallur Ægir Sigurðsson
Páll Daníel Sigurðsson Linda Sjöfn Þórisdóttir
Edda Huld Sigurðardóttir
Eggert Sigurðsson Ásta Björk Lundbergsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn