Fjölrit RALA - 01.11.1976, Qupperneq 68

-57-
Verkefni og starfsslciptin<?;
A. Sprettumælingarf sýnitaka á túni og við hirðinqu. Mat á heyfeng.
1. Við slátt skulu gerðar sprettumælingar og tekin gras-
sýni á túnum. Þessar mælingar skulu gerðar nægilega viða
á túnspildum stöðvarinnar og það oft að breytileiki í
sprettu og grasgæðum eftir jarðvegi - gróðurfari - og sláttu-
tima lcomi fram.
Best er að slá með sláttuvél eina Ijábreidd um 10 m
langa og mæla ákveðna lengd eíns og gert er í túntilraunum.
Æskilegt er að slá 4 slika reiti á hektara eða spildu.
Grasið af uppmældum reit er vegið og sýni tekið til purr-
efnisákvörðunar og efnagreiningar.
Niðurstöður skulu færðar i sömu uppskerumælingarbók og
niðurstöður jarðræktartilrauna. Sýni skulu send til efna-
greininga á Keldnaholti strax að lolcinni þurrkun.
2. Við hirðingu slcal heyfengur metinn og fjöldi bagga (eða
vagna, ef um laust hey er að ræða) skráður og þyngd bagganna
einnig skráð, (heyþyugd af vagni). I hlöðu eru tekin hey-
sýni með bor strax eftir hirðingu af þeim spildum sem gras-
sýni voru tekin. Þurrefni slcal mælt í þessum sýnum og þau
siðan send til meltanleika- og efnarannsókna.
3. Við gjöf eru siðan telcin heysýni eftir þvi sem ástæður
þylcja til vegna fóðrunartilrauna og fóðrunar almennt.
Þurrefni mælt og sýni send til rannsókna á Keldnaholti,
4. Við fyilingu i hlöðu er æskilegt að merkja hey af mis-
munandi gæðum, til dæmis með þvi að leggja netbúta milli
laga i hlöðunni, þannig að þegar að gjöf lcemur sé vitað til
hvaða efnagreininga heyið svarar. Einnig hefur verið bent
á, að merki i hlöðuvegg megi nota i þessum tilgangi.
Bagga má auðkenna með lituðu bandi.