Fjölrit RALA - 15.05.1996, Blaðsíða 45

43
24. tafla. Áhrif sláturþunga og fóðrunar á bragðgæði langa hryggvöðva úr íslenskum nautum og Galloway-
blendingum. Samanburður á stofnum og fóðri. Kjöt af gripum af sama sláturþunga prófað saman.
Sláturþungi Fóðurflokkur Meðal- Staðal- P-gildi
350 400 450 0 15 30 tal skekkja Stofn Þungi Fóður
Safi
fsl. 67,7 66,3 52,1 65,7 61,7 58,8 62,0 1,46 0,018
Blend. 67,3 66,9 69,0 71,3 64,3 67,6 67,7 0,048
Meðaltal 67,5 66,6 60,6 68,5 63,0 63,2 64,9 0,11
Meyrni
ísl. 69,0 54,5 57,5 69,1 57,4 54,4 60,3 1.55 0,20
Blend. 71,2 59,6 60,0 64,9 58,6 67,4 63,6 0,000
Meðaltal 70,1 57,0 58,7 67,0 58,0 60,9 62,0 0,010
Þræðir
ísl. 58,8 61,1 60,7 60,9 59,6 60,0 60,2 1,32 0,81
Blend. 61,1 59,8 58,1 61,3 59,4 58,2 59,7 0,93
Meðaltal 59,9 60,4 59,4 61,1 59,5 59,1 59,9 0,74
Bragð
ísl. 65,2 66,4 60,8 65,2 62,9 64,3 64,1 1,14 0,10
Blend. 68,6 68,8 64,2 67,9 66,1 67,5 67,2 0,08
Meðaltal 66,9 67,6 62,5 66,5 64,5 65,9 65,6 0,60
Aukabragð
ísl. 14,2 14,2 13,1 14,4 13,1 14,0 13,8 0,47 0,08
Blend. 12,8 13,2 11,3 11,6 13,1 12,6 12,4 0,27
Meðaltal 13,5 13,7 12,2 13,0 13,1 13,3 13,1 0,93
Heildaráhrif
fsl. 64,9 58,8 57,1 64,8 59,5 56,5 60,3 1,33 0,002
Blend. 71,7 63,8 66,4 69,6 62,9 63,0 67,3 0,004
Meðaltal 68,3 61,3 61,8 67,2 61,2 62,9 63.8 0,07
þær eru bornar saman við samantekt erlendra
tilrauna eru þær mjög í samræmi við þær.
Bragðprófanirnar voru framkvæmdar í tvennu
lagi. I fyrri prófuninni voru bornir saman stofnar
og fóðuren sláturþungi hafður sá sami á hverjum
prófunardegi. Því er ekki hægt að útiloka að
munur sem reiknaður er á sláturþunga stafi af
dagamun í meðhöndlun sýna eða á dómurum. I
seinni prófuninni voru bornir saman stofnar og
sláturþungi en fóðurmeðferð höfð sú sama á
hverjumdegi.
Niðurstöður fyrri prófunarinnar eru í 24. töflu.
Kjöt af holdablendingum var dæmt safaríkara
og með betri heildaráhrif en kjöt á íslenskum
ungneytum. Meyrni jókst með aukinni kjarn-
fóðurgjöf og hafði það áhrif á einkunnir fyrir
heildaráhrif. Enginn munur var á öðrum þáttum.
í seinni prófuninni var stofnamunur í meyrni,
bragði og heildaráhrifum holdablendingunum í
vil. Þræðir voru dæmdir mestir í vöðvum léttustu
skrokkanna en þeir voru jafnframt meyrastir og
taldir betri að heildarbragðgæðum en kjöt af
þyngri skrokkunum.
Samanburður við aðrar rannsóknir
Margir þættir hafa áhrif á kjötgæði en þeir helstu
eru erfðir, þungi við slátrun eða aldur, kynferði,
fóðurstyrkur, þ.e. bæði magn og orka, fóður-
gerð, flutningur og geymsla fyrir slátrun svo og
slátrunin sjálf. Rétt kæling og meyrnun á heilum
skrokkum og úrbeinuðu kjöti hafa einnig áhrif.
Þessir þættir hafa mismikil áhrif og eru þau
tekin saman í 26. töflu sem fengin er frá Slagt-
eriernes Forskningsinstitut í Roskilde (Jensen,
R.L., 1992).
Erfðir eru taldar hafa mikil áhrif á sláturgæði,
þ.e. kjötprósentu, lögun, fitustig, fitulit og vöðva-
magn og nokkur áhrif á hlutfall vöðva og fitu og
lítilháttar áhrif á hlutfall pístólu af skrokkþunga.
Þessi áhrif koma sum fram í tilrauninni og eru
mest áberandi í útkomunni úr nýja kjötmatinu.
Áhrifin á önnur kjötgæði eru minni en samt
nokkur. Áhrifin eru talin nokkur á meyrni og
fitu í vöðva og iítil á kjötlit og næringargildi en
engin á bragð. Þetta kemur fram í bragðprófun-
um en einnig reyndist bragðmunur í seinni próf-
uninni. Arfbundinn munur á gæðum nautakjöts