Harmonikublaðið - 01.12.2018, Page 12

Laugarbakki 2018
Harmonikuunnendur í Húnavatnssýslum og
Nikkólína úr Dölum héldu sína árlegu
harmonikuhátíð í Asbyrgi á Laugarbakka í
Miðfirði helgina 15.-17. júní sl. Þetta er
orðinn fastur og ómissandi liður í starfi
félaganna, auðvitað allnokkur vinna en þetta
er bara svo skemmtilegt og góður félagsskapur.
Föstudagurinn rann upp frekar þungbúinn og
kuldaleg veðurspá. En sannir harmonikuunn-
endur láta það ekkert á sig fá og tjaldstæðið
fylltist óðfluga. Þegar ritstjóri Harmoniku-
blaðsins mætti á Laugarbakka á nýlegum
Skóda með nýlegt hjólhýsi í eftirdragi um
kvöldmatarleytið föstudaginn 15. júní, varð
Mývetningnum Friðriki Steingrímssyni að
orði:
Þolir hvorki vol né víl,
veifar tólum fínum.
Nýjum vagni, nýjum bíl,
nú er stœll á mínum!
Það blés nokkuð á gesti og lofthiti var alls ekki
mikill nema síður sé, en veðrið var þurrt, bjart
og fallegt. En harmonikuunendur láta veðrið
ekki stjórna sér og ekki var að spyrja að
gleðinni sem ríkti, menn komnir víða að og
skemmtilegir dagar framundan.
Það var að vanda stórsveit Nikkólínu spilaði
fyrir dansi á föstudagskvöldið frá klukkan níu
til eitt. Hljómsveitina skipuðu að þessu sinni
á harmoniku Halldór Þ. Þórðarson stjórnandi
sveitarinnar, Steinþór Logi Arnarsson, Kristján
Ingi Arnarsson, Ragnar Ingi Aðalsteinsson,
Ingimar Einarsson, Jóhann Elísson, Asgerður
Jónsdóttir, Melkorka Benediktsdóttir,
Jóhanna Omarsdóttir og Sigrún Halldórsdóttir,
á gítar Hafliði Ólafsson, á bassa Haraldur
Reynisson og við trommurnar sat Jóhann
Ríkarðsson, en Ríkarður Jóhannsson spilaði
á hin ýmsu ásláttarhljóðfæri. Já ballið byrjaði
kl. 21:00 og allt var sett á fullt og ballgestir
teknir.til kostanna. Dansgólfið fylltist eins og
hendi væri velfað. Það var dan^að, spilað og
sungið af miklum móð. Og þannig leið
kvöldið, alveg rífandi stemming allt fram til
kl. 1. Þá þökkuðum við öllum góða mætingu
og frábært ball og að lokum sungu svo allir
saman af miklum krafti lagið Eg er kominn
heim, til stuðnings karlalandsliðinu okkar í
knattspyrnu sem átti að leika við Argentínu á
heimsmeistaramótinu daginn eftir. Það var
bara eins og þakið lyftist af húsinu og þetta
hefur örugglega skilað sér alla leið til strákanna
Þarna eru þrír af stofnfélögum Nikkóltnu að rifja upp
góðar minningar. Fv. Ragnar Ingi Aðalsteinsson, Jóhann
Elísson og Kristján Olafison jyrsti formaður Nikkólínu
því þeir náðu jafntefli í þessum fyrsta leik
Islands á heimsmeistaramóti. Svo var sungið
áfram við undirleik Halldórs Þórðarsonar
dágóða stund, enda miklir söngmenn í salnum.
Já það var gaman.
Laugardagurinn rann upp bjartur og fagur.
Aldrei þessu vant svaf skáldið til tíu, hann sem
er vanur að vakna klukkan sjö án klukku,
síðustu áratugina. Og Friðrik orti:
Glóey björt með geislaval,
gyllir himinbauginn.
En morgunhaninn með sitt gal,
mœtti ekki á hauginn.
Menn tóku það rólega framan af, það var
spjallað og spilað og margir bjuggust til að
horfa á landsleikinn Ísland/Argentína ýmist í
vel útbúnum ferðahýsum eða þá með öðrum
andlega skyldum á Hvammstanga.
Skemmtidagskráin hófst kl. 14 og það var bara
ansi vel mætt þrátt íyrir fótbolta. Melkorka
bauð gesti velkomna og flutti kveðju frá
Sólveigu sem var nýkomin úr bakaðgerð og
þurfti að hafa sig hæga. Hún kynnti til leiks
Ragnar Inga Aðalsteinsson sem flutti vísnaþátt
eins og honum einum er lagið. Minnisstæð er
afhenda ein um prest sem var ekki ofarlega á
vinsældarlistanum.
Kirkjunni Drottinn burtu blés í brœði sinni.
Því var presturinn pá ekki inni?
Svo var það þegar Káinn, vesturíslenska
skáldið, var skammaður fyrir drykkju af konu
nokkurri úr kvenfélaginu:
Gamli Bakkus gafmér smakka
gæðin bestu öl og vín.
Honum á égpað aðpakka
aðpú ert ekki konan mín.
Svo var komið að árlegum þætti Þorvaldar á
Bjargi, hann er orðinn ómissandi. Þorvaldur
og Valgerður Alda Heiðarsdóttir léku saman
á harmonikur tvö lög og svo eitt lag á
harmoniku og eitthvað ónefnt hljóðfæri sem
Þorvaldur flutti inn og kynnti sjálfur. Svo
kom tríó Þorvaldar og flutti 4 lög af
nýútkomnum geisladiski hans. Tríóið skipa
auk Þorvaldar, Sigurður Ingvi Björnsson á
gítar og Sigurður Helgi Oddsson á píanó.
Þeir voru frábærir að vanda og fengu dynjandi
lófaklapp að launum. Ragnar Ingi sló svo
botninn í þessa dagskrá með skemmtilegum
lausavísum og ljóðskýringum þar að lútandi.
Þá var kominn tími á kaffihlaðborðið árlega,
heimagerðum kræsingum af bestu gerð sem
freistuðu þar tónleikagesta og knattspyrnu-
áhugamanna og gerðu menn veitingunum góð
skil. A meðan á borðhaldi stóð var líka veisla
fyrir andann því að undir borðum spiluðu
Guðmundur Jóhannesson, Sveinn Sigurjóns-
son og Friðjón Hallgrímsson. Kaffið og
meðlætið rann ljúflega niður og menn gáfu
sér góðan tíma til að njóta veitinganna og
tónlistarinnar, það gerist ekki betra. Jú
leikurinn fór 1:1, alveg frábært!
Dansað afmiklum móð, gólfiðþéttskipað
12
Og dansinn dunar, svensk maskerade