Morgunblaðið - 11.07.2020, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. JÚLÍ 2020
✝ Garðar Björns-son fæddist í
Krossavík 1 í
Vopnafirði 10. júlí
1948. Hann lést 9.
apríl 2020.
Foreldrar hans
voru Gunnþórunn
Gunnlaugsdóttir, f.
6.9. 1929, d. 5.1.
2008, frá Felli í
Vopnafirði, og
Björn Sigmarsson,
f. 22.11. 1919, d. 25.4. 2006, frá
Krossavík. Bróðir Garðars er
Sigmar Sigurður, f. 8.8. 1953,
búsettur á Vopnafirði.
Sambýliskona Garðars var
Guðrún Arnbjargardóttir. Þau
slitu sambúð. Börn þeirra eru: 1)
Hjörtur, f. 6.4. 1982, búsettur á
Akureyri. Sambýliskona hans er
Ester Ósk Hreinsdóttir. Börn
þeirra eru Garðar Þór, f. 24.12.
2011, og Jökull Freyr, f. 22.10.
2016. Dóttir Hjartar úr fyrri
sambúð er Bryndís Una, f. 25.5.
2003. 2) Gunnþór-
unn, f. 5.4. 1984, bú-
sett í Svíþjóð.
Dóttir hennar er
Guðrún Sunna, f.
20.6. 2015. Sam-
býlismaður hennar
er Peter Lindblad.
Garðar ólst upp í
Krossavík og bjó
þar lengst af. Hann
stundaði félags-
búskap með for-
eldrum sínum fram til ársins
1998 og bjó þá ásamt sambýlis-
konu sinni og börnum í Krossa-
vík 2.
Árið 1997 flutti hann á Tanga
(Vopnafjarðarkauptún) og bjó
þar til dauðadags. Eftir að
Garðar flutti frá Krossavík
starfaði hann á hjúkrunarheim-
ilinu Sundabúð og hjá Vopna-
fjarðarhreppi við stuðning eldra
fólks.
Útförin fór fram 27. júní 2020
í kyrrþey.
Við sunnanverðan Vopnafjörð,
gegnt kauptúninu, standa þrír
sveitabæir á milli hins afar fagra
Krossavíkurfjalls og Hellisfjöru,
Krossavík 1, Krossavík 2 og
Hellisfjörubakkar. Þegar ég var
barn bjuggu á þessum bæjum afi
minn og amma ásamt uppkomn-
um börnum sínum og fjöl-
skyldum þeirra að móður minni
undanskilinni, sem bjó ásamt
fjölskyldu sinni í Reykjavík.
Þetta var fríður hópur, börnin
mörg og mikið líf. Þótt þröngt
væri búið var pláss fyrir börn í
sveit á sumrin og ég var eitt
þeirra.
Við Garðar Björnsson frændi
minn vorum á svipuðu reki og
var okkur vel til vina. Við lékum
okkur með leikföng þess tíma,
leggjabein úr stórgripum ásamt
snærisspotta, sem urðu að gæð-
ingum, sem við geystumst á fram
og aftur, og kjálkabein úr kind-
um urðu að kúm í leikjabúskapn-
um. Við tókum líka þátt í bústörf-
unum. Það þurfti að sækja
kýrnar á morgnana, reka þær
aftur að loknum mjöltum og
sækja þær svo á ný að kvöldi.
Stundum fóru þær ekki langt en
oft voru þær þó lengst úti í landi
og við drengirnir skrefstuttir.
Þegar lokið var að handmjólka
kýrnar að morgni fengum við
volga nýmjólk og súrt slátur,
sem mér þótti afar gott. Að lokn-
um sauðburði var smalað, féð
rúið, lömbin mörkuð og svo rekið
á fjall. Garðar þekkti flestar
kindurnar með nafni og skildi
ekki að borgarbarninu var í mun
að sjá hvað Móra og Mosa voru
ólíkar á svipinn. Svo hófst hey-
skapurinn. Björn bóndi, faðir
Garðars, hafði eignast einn af
fyrstu traktorunum, sem komu
til Vopnafjarðar, gráan Fergu-
son. Hann stendur enn á hlaðinu
í Krossavík kominn til ára sinna
og ber vitni um forna tíð. Með
Fergusyni var slegið, heyvagn
dreginn og kerra. Hrífur voru
aðalverkfærið við heyskapinn.
Við drengirnir nýttumst vel við
að garða og raka saman, fyrst í
svokallaða garða og síðan var
hlaðið í sátur. Í góðum þurrki var
mikið garðað og við gengum
mörg skrefin um túnin ásamt
Birni bónda og Gunnþórunni
konu hans. Tíminn var fljótur að
líða og áður en farið var í göngur
þurfti borgarbarnið að hverfa
aftur til síns heima oftast hryggt
yfir að þurfa að yfirgefa sveitina.
Sumardvölum í Vopnafirði
lauk en tengslin héldust. Krossa-
vík og Garðar frændi minn voru í
mínum huga samtvinnuð.
Krossavík án Garðars og Garðar
án Krossavíkur var óhugsandi.
Hann ólst þar upp, bjó þar lengst
af, um tíma í Krossavík 2 ásamt
sambýliskonu sinni Guðrúnu og
þau eignuðust Hjört og Gunn-
þórunni. Síðar fluttist hann á
Tanga en kom daglega í Krossa-
vík. Foreldrum sínum gerði hann
kleift að búa þar áfram eftir að
búskap lauk. Mér fannst hann í
raun aldrei hafa farið frá Krossa-
vík. Í allmörg sumur dvaldist ég
ásamt eiginkonu og börnum í
nokkrar vikur í senn í húsbíl við
bæjarlækinn í Krossavík. Fyrstu
sumrin voru Björn bóndi og
Gunnþórunn enn í Krossavík en
eftir að þau létust komum við
áfram. Allt var sem fyrr og Garð-
ar kom daglega. Við áttum góðan
tíma með frænda mínum og hann
var mér og mínum afar kær. Nú
stendur Krossavík ein eftir, allir
ábúendur farnir. Hirti, Gunnþór-
unni, þeirra fjölskyldum og öðr-
um ættingjum sendi ég samúðar-
kveðjur.
Sigmar Karlsson.
Garðar Björnsson
Tengdamóðir mín
andaðist á Jóns-
messunótt, 24. júní
sl. – 20 dögum fyrir
91. aldursárið, södd lífdaga; hvíld-
inni fegin. Þrír afkomendur bera
Jörundarnafnið; sonur hennar og
langömmubarn, enn fremur sonur
okkar Maríu Aldísar.
Eftir á að hyggja þaut arnsúg-
ur við eyrum Hríseyinga 14. júlí
1929. Þá kom í heiminn stór og
hraustleg stúlka. Veður var frem-
ur hægt, skýjað og hlýtt. Hún
reyndist engin lognmolla, enda
heiðskír, heiðarleg og skapmikil;
Margrét
Jörundsdóttir
✝ Margrét Jör-undsdóttir
fæddist 14. júlí
1929. Hún andaðist
24. júní 2020.
Útförin hefur
farið fram í kyrr-
þey.
hafði skömm og
fyrirlitningu á óheið-
arleika og vanefnd-
um; var afar metn-
aðarfull f.h. barna
sinna og barnabarna
áhugasöm um fram-
tíð þeirra, leiðir að
settu marki og af-
skiptin. Söng þá
nokkrum sinnum í
vopnum og verjum
beggja, því afkom-
endunum kippti sumsé rækilega í
kynið, enda ákveðnir og sjálf-
stæðir
Á 90 ára afmælinu hélt hún á
fæðingarstað sinn, Hrísey. Þar
eiga sonur hennar Jóhannes Kári
og k.h. Ragný Þóra gullfallegt at-
hvarf. Þar var opið hús og óendan-
legt hlaðborð.
Hún var að sönnu ögn ellimóð
en harðákveðin að fagna afmæl-
inu í Hrísey en liggja dauð ella.
Umvafin fjölskyldu, börnum, og
afkomendum, ættingjum, vinum
og velunnurum sat hún á heiðurs-
sessi og gekk hver af öðrum fyrir
hana eins og drottningu að eiga
við hana orð og samgleðjast
henni. Slík var þessi kona.
Við áttum saman 46 skrautleg
ár; heillandi en oft stormasöm.
Hún var alla tíð afar pólitísk,
eldheitur framsóknarmaður,
ræddi reglulega við formenn
flokksins tæpitungulaust, en
sagði skilið við hann 2017 er henni
þótti fokið í öll skjól og engin
döngun né dugur í forystunni.
Uppgjör hennar kom mér ekki á
óvart þótt síður ætti ég þess von
að hún stigi skrefið til fulls, en hún
var aldrei smeyk við að fylgja
sannfæringu sinni og þoldi afar
illa baktjaldamakk, hálfkák, van-
efndir og hráskinnaleik. Margir
vildu hana á þing. Líklega væri
framsókn enn við góða heilsu
hefði hún farið að ráðum Mar-
grétar.
„Sic transit gloria mundi“ –
(þannig ferst dýrð heimsins)!
Hún kaus utan kjörstaðar í
forsetakosningunum og tryggði
sínum manni brautargengi.
Af banadægri Auðar djúpúðgu:
„Eftir það stóð Unnur upp og
kvaðst ganga mundu til þeirrar
skemmu sem hún var vön að sofa
í, bað að það skyldi hver hafa að
skemmtan sem þá væri næst
skapi en mungát skyldi skemmta
alþýðunni. Svo segja menn að
Unnur hafi bæði verið há og þrek-
leg. Hún gekk hart utar eftir skál-
anum. Fundust mönnum orð um
að konan var enn virðuleg.
En um daginn eftir gekk Ólafur
feilan til svefnstofu Unnar frænd-
konu sinnar. Og er hann kom í
stofuna sat Unnur upp við hæg-
indin. Hún var þá önduð. Gekk
Ólafur eftir það í skálann og sagði
tíðindi þessi. Þótti mönnum mikils
um vert hversu Unnur hafði hald-
ið virðingu sinni til dauðadags.“
Þessi lýsing Laxdælu á Dal-
drottningunni er mér efst í huga
er ég minnist tengdamóður
minnar.
Starfsfólki Hrafnistu þökkum
við aðhlynningu og augljósa virð-
ingu við Margréti.
Útförin fór fram í kyrrþey að
ósk hennar.
Haraldur G. Blöndal
og fjölskylda.
Sálm. 86.5
biblian.is
Þú, Drottinn,
ert góður og fús
til að fyrirgefa,
gæskuríkur öllum
sem ákalla þig.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför okkar
ástkæru móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR FANNEYJAR
MAGNÚSDÓTTUR
Nönnu,
Valhúsabraut 27, Seltjarnarnesi,
sem lést 30. maí. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar
2D í hjúkrunarheimilinu Sóltúni fyrir góða umönnun og hlýtt
viðmót.
Ingibjörg Svava Ásgeirsd.
Ásgeir Ásgeirsson María Ingólfsdóttir
og fjölskyldur
Elsku pabbi okkar, tengdapabbi, afi
og langafi,
HELGI MAGNÚSSON
frá Snældubeinsstöðum,
lést 25. júní á sjúkrahúsinu á Akranesi.
Útförin fer fram í kyrrþey 11. júlí að ósk
hins látna.
Sérstakar þakkir til starfsfólks sjúkrahúss Akraness og
heimahjúkrunar í Borgarbyggð.
Gestur Helgason Anna Karen Kristinsdóttir
Þóra Helgadóttir Gunnar Ármannsson
Arnheiður Helgadóttir Árni Múli Jónasson
Magnea Helgadóttir Guðjón Guðmundsson
afabörn og langafabarn
Þökkum öllum sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður
og afa,
GUÐJÓNS ÁRMANNS EYJÓLFSSONAR
skólameistara Stýrimannaskólans
í Reykjavík,
sem andaðist 16. mars og var jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
23. júní. Hann var jarðsettur í Sóllandi, Fossvogskirkjugarði.
Anika Jóna Ragnarsdóttir
Ragnheiður Ármannsdóttir Leifur Björnsson
Ragnar Ármannsson Kristín Axelsdóttir
Eyjólfur Ármannsson
Kristín Rósa Ármannsdóttir Jón Heiðar Ólafsson
og barnabörn
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim
sem sýndu okkur samúð og hlýju við andlát
og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR ERLINGSDÓTTUR
Miðleiti 12,
sem lést mánudaginn 8. júní.
Sigurður Hannesson Margrét Karlsdóttir
Kristín Hannesdóttir Páll Einar Kristinsson
Erlingur Hannesson Halldóra Halldórsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR G. AÐALSTEINSDÓTTIR
frá Látrum í Aðalvík,
lést á Hrafnistu í Reykjavík laugardaginn
4. júlí. Útförin fer fram frá Fossvogskapellu
þriðjudaginn 14. júlí klukkan 11.
Kristján Guðmundsson
Bragi Baldursson Kristina Bergqvist
Sigþór K. Ágústsson
Hjálmtýr Baldursson
Friðrik Baldursson Njála Laufdal
barnabörn og barnbarnabörn
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minn-
ingargreinunum.
Minningargreinar
Elsku Ranný!
Ég kveð þig í dag
með sorg og sökn-
uði í hjarta. Nær-
vera þín var góð og
gjöful. Þitt fallega bros yljaði
manni um hjartarætur og aldrei
Rannveig Tómasdóttir
✝ Rannveig Tóm-asdóttir fæddist
17. júlí 1950. Hún
lést 19. maí 2020.
Útför Rann-
veigar fór fram 29.
maí 2020.
sá ég þig öðruvísi
en í góðu skapi.
Þannig fólki er gott
að vera nálægt.
Þú elskaðir starf-
ið þitt og varst nátt-
úrlega heimsins
besta flugfreyja.
Glæsileg, geislandi,
ötul og klár gerðir
þú allar ferðir betri
fyrir farþega jafnt
sem samstarfsfólk.
Ég þakka fyrir allar ferðirnar
okkar saman og ekki síður fyrir
samverustundir utan vinnu. Þú
varst alltaf hrókur alls fagnaðar
og kunnir að njóta lífsins lysti-
semda.
Þú varst mikill baráttujaxl og
kom það ekki síst fram í veik-
indum þínum. Þú stóðst á meðan
stætt var, alltaf jafn falleg og fín
og uppgjöf virtist ekki vera til í
þínum huga. Þú naust þess að
vera með fjölskyldu þinni og fá
að kynnast fallegu barnabörnun-
um þínum. Allir þínir afkomend-
ur bera þér fagurt vitni því þú
sáldraðir fræjum góðmennsku
og kærleika í hvert þeirra spor.
Ég votta fjölskyldu þinni og
vinum innilega samúð mína. Ég
mun ætíð minnast þín og er
þakklát fyrir þau spor sem við
gengum saman á lífsins vegi.
Fingurkoss til þín út í eilífð-
ina.
Uppi í himinhvolfi háu
hefur flug á bólstri bláu
fögur vera, frelsi fegin
þjáningu frá hérna megin.
Hún gaf úr sínum gæskubrunni
gleði, bros og öllum unni.
Ég færi henni þakkirnar
fyrir allt sem eitt sinn var.
(Íris Dungal)
Íris Dungal.