Morgunblaðið - 05.08.2020, Qupperneq 16

16 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. ÁGÚST 2020
✝ Lúkas Kárasonfæddist að
Neðstalandi í
Öxnadal í Eyjafirði
29. ágúst 1931.
Hann lést á Landa-
koti 23. mars 2020.
Foreldrar hans
voru Jónína Sigrún
Pálmadóttir, f. 20.
júlí 1911, d. 10.
ágúst 1993, og Kári
Sigurbjörnsson, f.
20. júní 1908, d. 15. nóvember
1991. Lúkas átti einn albróður,
Pálma Kárason, f. 1929, d. 2003,
og 10 hálfsystkini. Lúkas
kvæntist þann 2. júlí 1955 Mild-
red Sofie Kárason, f. 7. sept-
ember 1927, d. 10. júlí 2017.
Þau slitu samvistum. Lúkas og
Mildred áttu þrjú börn; 1) Ríta
Lúkasdóttir, f. 1958, eiginmað-
ur er Hörður Hilmarsson, dætur
þeirra eru Sara Mildred f. 1990,
Bogi Theodor, f. 1968, kvæntur
Þórhildi Helgu Þorleifsdóttur,
þau eiga 2 börn. Fyrir átti Þór-
hildur einn son. 2) Guðmundur
Karl, f. 1972, kvæntur Helgu
Jónínu Andrésdóttur og eiga
þau eina dóttur. 3) Jón Ingi, f.
1979, í sambúð með Leu Rakel
Sigurðardóttur, þau eiga eina
dóttur og fyrir átti Lea 3 börn.
4) Björn, f. 1983, d. sama ár. 5)
Sylvía Rún, f. 1984, í sambúð
með Kristni Geir Guðmunds-
syni, þau eiga 3 börn og fyrir á
Sylvía einn son. Lúkas eignaðist
soninn Erling Þór 1953, hann
var ættleiddur. Börn hans 1)
Páll, f. 1973, kvæntur Elenu
Erlingsson, Páll á 2 syni. 2)
Arnar Þór, f. 1977, kvæntur
Björgu Reehaug, þau eiga 2
börn. 3) Kristinn Jóhann, f.
1993.
Eftirlifandi sambýliskona er
Gerður Erla Tómasdóttir, f. 21.
febrúar 1933. Hún á 5 upp-
komin börn og 17 barnabörn.
Lúkas ólst upp á Drangsnesi,
fór ungur til sjós, fyrst hér-
lendis en síðan á færeysk og
norsk skip. Í Noregi kynntist
hann eiginkonu sinni, Mildred
Sofie Kárason, og bjó fjöl-
skyldan ýmist í Noregi, á Ís-
landi og í Tansaníu vegna starfa
hans. Lúkas útskrifaðist úr
stýrimannaskólanum 1965.
Stærsta hluta starfsævinnar
vann Lúkas fyrir norsku og
sænsku þróunarhjálpina, Norad
og Sida og fór á þeirra vegum
til Víetnam, Nígeríu, Tansaníu
og Angóla. Árið 1995 kom Lúk-
as heim til Íslands og bjó hér
ævina á enda. Þegar Lúkas var
um sjötugt skrifaði hann bókina
Syndir sæfara, sem inniheldur
minningarbrot um óvenjulega
fjölbreyttan og litríkan æviferil.
Einnig lagði Lúkas stund á út-
skurð á trélistarverkum, eink-
um úr rekaviði af Ströndum, og
hélt nokkrar sýningar, m.a. í
Ráðhúsi Reykjavíkur.
Minningarathöfn um Lúkas
Kárason verður haldin í Grafar-
vogskirkju í dag, 5. ágúst 2020,
klukkan 13.
og Birna Ósk, f.
1994. Dóttir Harð-
ar er Bryndís, f.
1980, og á hún þrjú
börn. 2) Pétur
Nygaard Lúkasson,
f. 1962, sambýlis-
kona Elva Björk
Elvarsdóttir, dætur
þeirra eru Aníta
Ástrós, f. 1994,
Sylvía Karen, f.
1996, og Sandra
Björt, f. 1997. Áður átti Pétur
Lindu, f. 1983, hún á einn son,
og Peter, f. 1985.
3) Karen Lúkasdóttir, f. 1969,
eiginmaður Erik Todal, börn
þeirra Sofie, f. 2001, og Lúkas,
f. 2004. Áður átti Karen Mikael,
f. 1991.
Lúkas átti fyrir Birnu Sól-
veigu, f. 1949. Eiginmaður
hennar er Ellert Karl Guð-
mundsson, börn þeirra eru 1)
Þökkum kærleika og elsku,
þökkum virðingu og trú
þökkum allt sem af þér gafstu,
okkar ástir áttir þú.
Því viðmót þitt svo glaðlegt var.
og góðleg var þín lund
og gaman að koma á þinn fund.
Með englum Guðs nú leikur þú
og lítur okkar til
nú laus úr viðjum þjáninga,
að fara það ég skil.
Og þegar geislar sólar um
gluggann skína inn
þá gleður okkur minning þín,
elsku pabbi minn.
Vertu góðum Guði falinn er hverfur
þú á braut
gleði og gæfa okkur fylgdi með
þig sem förunaut.
(Guðrún Sigurbjörnsdóttir)
Elsku pabbi minn, nú er kom-
ið að leiðarlokum. Þín minning er
ljós sem lifir og lýsir um ókomna
tíð.
Þín dóttir,
Birna Sólveig og fjölskylda.
Í dag fer fram minningarat-
höfn um tengdaföður minn og
stórvin, Lúkas Kárason, sem lést
eftir erfið veikindi 23. mars. Ég
vann í tengdapabbahapp-
drættinu fyrir um 30 árum, því
Lúkas var yndislegur maður,
sjarmerandi, hlýr og skemmtileg-
ur. Hann var frábær afi dætra
minna og besti tengdapabbi sem
hægt er að hugsa sér. Lúkas varð
vinur vina minna og náinn stór-
fjölskyldu minni. Hann og stór-
vinur minn til áratuga, Þórir
Jónsson, blessuð sé minning hans,
smullu saman um leið og þeir hitt-
ust, enda báðir original náttúru-
börn sem ég sagði stundum að
hefðu dottið niður úr sama trénu.
Þeir tóku því ekki illa. Annar góð-
ur vinur, Halldór Einarsson
(Henson), sagði að gefnu tilefni að
„það ættu allir menn að eiga
svona tengdapabba eins og Hörð-
ur á“. Betri ummæli eru vand-
fundin.
Ég á ótal endurminningar frá
ljúfum samverustundum með
þeim einstaka manni sem Lúkas
var, í matarboðum, ferðalögum
innan lands og utan og með hon-
um á knattspyrnuvöllum landsins
sem og leikvangi lífsins. Okkur
kom afar vel saman, vorum stoltir
hvor af öðrum og það bar aldrei
skugga á vináttu okkar. Að leið-
arlokum vil ég þakka stýrimann-
inum og alþýðulistamanninum
ástsæla fyrir það hversu góður
hann alla tíð var mér, eiginkonu
minni, dætrum og barnabörnum.
Hvíl í friði, elsku Lúkas. Minn-
ingin um þig mun fylgja mér alla
tíð.
Hörður Hilmarsson.
Ég var svo lánsöm að fá Lúk-
as afa, þennan öðling, í kaupbæti
með Boga manni mínum. Í fyrstu
voru kynnin ekki nema af af-
spurn, þessi ævintýraafi í Afríku
sem hafði ferðast um heimsins
höf og lent í ótrúlegustu hættum
og skemmtunum. Hann hafði
m.a. legið milli heims og helju á
sjúkrahúsi í Dakar eftir að hafa
verið skotinn á bannsvæði sem
hann hafði óvart farið inn á og
einnig setið veislur með Gro
Harlem Brundtland og Sonju
krónprinsessu Noregs.
Bogi hafði afa sinn í goðsagna-
tölu og við vorum ekki lengi búin
að vera par þegar ég fékk að vita
að ef við eignuðumst son yrði
hann að heita Lúkas. Það gekk
reyndar eftir en þá var Lúkas afi
fluttur heim og ég búin að kynn-
ast þessum ljúfa, glettna og
skemmtilega manni.
Lúkas afi var sveitapiltur af
Ströndum sem varð síðan heims-
borgari. Hann hleypti heim-
draganum ungur og hélt til sjós.
Hann eignaðist dóttur aðeins 18
ára, en hún varð síðar tengda-
móðir mín. Fyrr en varði var
hann kominn út í hinn stóra heim
þar sem hann sótti sjóinn, bæði á
fiskiskipum og frökturum. Lúkas
vann við þróunaraðstoð í Víet-
nam, Nígeríu, Angóla og Tan-
saníu þar sem hann bjó um ára-
bil.
Það var gleðiefni þegar Lúkas
flutti heim og kynntist Gerði
sinni, sem varð auðvitað amma
okkar fjölskyldunnar. Þau tvö
voru einstök saman, ástin og hlý-
hugurinn á milli þeirra duldist
engum. Á heimili þeirra nutum
við gestrisni og elsku eins og öll
börn og afkomendur þeirra
beggja. Hver stund með þeim
var töfrastund. Þau voru dugleg
að rækta sambandið við fjöl-
skylduna og komu til okkar hvar
sem við bjuggum á landinu. Mér
er sérstaklega minnisstætt þeg-
ar þau komu norður til okkar
þegar nafni hans fæddist og
langafinn varð virkilega glaður
þegar drengurinn var færður til
skírnar í Bægisárkirkju, sömu
kirkju og hann á sínum tíma.
Lúkas skrifaði endurminn-
ingar sínar í bókinni Syndir sæ-
fara, sem er hin besta skemmt-
un og gefur innsýn í fjölbreytt
líf hans. Þar segir hann á sinn
kankvísa hátt frá einstöku lífs-
hlaupi sínu og hvert ævin-
týraþráin leiddi hann.
Síðustu árin gerðist sjómað-
urinn listamaður. Fór á Strandir
og sótti rekavið sem hann skar
út í ótrúlegar styttur. Hann hélt
sýningar á verkum sínum og
geymast þau hjá fjölskyldunni
og fjölmörgum öðrum sem njóta
þeirra.
Undir lok ævinnar herjaði
erfiður sjúkdómur á Lúkas.
Þrátt fyrir það náðu þeir Bogi
að fara til Noregs haustið 2018
til Karenar, yngstu dóttur Lúk-
asar, og fjölskyldu hennar. Þar
skemmtu þau sér vel og eftir
sitja góðar minningar.
Síðasta árið dvaldi Lúkas á
Landakoti við gott atlæti. Ég er
þakklát öllu því góða starfsfólki
sem sinnti honum af alúð.
Við nutum þeirrar gæfu að
Lúkas afi var hjá okkur fjöl-
skyldunni síðasta aðfangadags-
kvöld. Það var dásamleg kvöld-
stund, full af hlýju og húmor
eins og honum var lagið. Töfra-
stund.
Nú er góður drengur geng-
inn, takk fyrir allt elsku Lúkas
afi.
Þórhildur Helga.
Lúkas Kárason
✝ Baldur Bjarn-arson fæddist
á Akranesi 21.
mars 2003. Hann
lést 26. júlí 2020.
Baldur var son-
ur Björns Bald-
urssonar, f. 14. maí
1970, og Sæunnar
I. Sigurðardóttur,
f. 8. janúar 1971.
Systkini Baldurs
eru Ármann Örn,
f. 13. júní 1990, unnusta hans
er Katrín Sveinsdóttir Bates, f.
7. september 1991; Steinar, f.
9. febrúar 1995; Sigurður Ingi,
f. 21. mars 2003; og Bjarn-
fríður Ólöf, f. 14. febrúar
2005.
Baldur bjó á
Akranesi með fjöl-
skyldu sinni til
fimm ára aldurs en
haustið 2008 fluttu
þau til Danmerkur
og voru þar í rúm
fjögur ár eða til
ársloka 2012 er
þau fluttu aftur á
Akranes. Sumarið
2016 fluttu þau á
Selfoss og hafa bú-
ið þar síðan.
Baldur verður jarðsunginn
frá Selfosskirkju í dag, 5. ágúst
2020, klukkan 14. Útförinni
verður streymt á vef Selfoss-
kirkju. Slóð á streymið er
https://www.selfosskirkja.is/
Af lifandi gleði var lund þín hlaðin,
svo loftið í kringum þig hló,
en þegar síðast á banabeði
brosið á vörum þér dó,
þá sóttu skuggar að sálu minni
og sviptu hana gleði og ró.
En seinna skildi ég: Hér áttirðu ekki
að eiga langa töf.
Frá drottni allsherjar ómaði kallið
yfir hin miklu höf:
Hann þurfti bros þín sem birtugjafa
bak við dauða og gröf.
(Grétar Ó. Fells)
Elsku Baldur. Kærar þakkir
fyrir allt sem þú gafst okkur. Ást-
arkveðja,
Mamma, pabbi, Sigurður
Ingi (Siggi) og Bjarnfríður
(Baddý).
Hvernig hlutir geta snúist á
hvolf í einni andrá og lífið verður
aldrei eins. Manni finnst klukkan
stoppa og fuglarnir hætta að
syngja um stund, en lífið heldur
áfram og sólin heldur áfram að
koma upp og setjast að kvöldi.
Sólin hjá honum Baldri frænda
mínum er sest í síðasta sinn.
Baldur frændi minn var pró-
fessorinn í systkinahópnum,
rannsakandi, skapandi og stúder-
andi alla hluti, svaraði fyrir þá
tvíburabræður því hann var með
svörin. Ljúfur og fyndinn strákur
sem umvafði systur sína og
verndaði. Þegar ég kalla fram
mynd í huga mínum af þér kemur
þú alltaf til mín sirka 12-13 ára,
brosandi út að eyrum með glettni
í augunum, tilbúinn að segja eitt-
hvað fyndið. Þú varst agnarsmár
þegar þú fæddist og þurftir að
hafa aðeins fyrir lífinu. Síðustu
þrjú árin voru þér frekar erfið og
þér hlýtur að hafa fundist þú agn-
arsmár aftur þegar þú ákvaðst að
fara úr þessu tilverustigi og
reyna þig á nýjum stað. Þín er af-
ar sárt saknað, en ég bið þér
góðrar ferðar og trúi að við mun-
um hittast þegar okkar tími kem-
ur.
Elsku Björn minn Sæunn,
Siggi og Baddý, við höldum
áfram að halda hvert utan um
annað. Þið eruð dæmd til að bera
hið óbærilega. Að lokum sendi ég
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur til alls frændgarðs þíns og svo
vinanna fjölmörgu sem elskuðu
þig.
Með tregatár á hvarmi nú kveðjumst
við um sinn
í hvammi sumarblóma þig brátt ég
aftur finn.
Þar sem ljós og friður nú faðma
þína sál
og fegurðin mun lifa, þitt hjartans
tungumál.
Já óþarft er að kvíða því er koma skal
þín kærir vinir bíða í glæstum
himnasal.
Meðal þúsund engla nú lífsins ljós
þitt skín,
já lýsir eins og stjarna fögur
minning þín.
(ÓSÞ)
Hrund frænka.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku Baldur, hafðu þökk fyr-
ir allt og allt.
Sirrý og fjölskylda.
Ertu þá farinn! Þetta er eitt-
hvað svo fjarstæðukennt og
óskiljanlegt en lífið er óskrifað
blað og við vitum ekki hvað
morgundagurinn ber í skauti sér.
Ég erfitt með að trúa því að þú
ert ekki lengur meðal okkar í
Auðlindinni.
Ég var lánsöm að fá að kynn-
ast þér og fylgja þér eftir þegar
þú varst í öldudalnum enda ber-
um við ekki alltaf líðan okkar ut-
an á okkur. Tónlistin var þín
næring og varstu duglegur að
kynna mér hina ýmsu tónlistar-
menn. Það var ekki mikill asi á
þér en öflugur til vinnu og ávallt
tilbúinn til að koma til bjargar
þegar á reyndi. Það leyndi sér
ekki að þú varst listrænn í þér og
fórst þínar eigin leiðir í fatastíl
og hártísku og varst lítið að velta
þér upp úr áliti annarra. Þú varst
einstaklega næmur á dýr sem
kallaði fram þann ljúfling sem þú
varst enda var gaman að sjá vin-
áttu ykkar Tobba, hve vel hann
fagnaði þér – þú einfaldlega lað-
aðir dýrin að þér. Því var það
einstakt tækifæri þegar þú fórst
að vinna í Dýraríkinu, það gaf
þér mikið og þú stóðst þig vel –
þú varst farinn að elta draumana
þína. Þig langaði að klára öku-
prófið og fara kaupa þér bíl – það
var svo gaman að sjá hvað var
orðið bjart yfir þér þegar þú
varst á leið að Hreðavatni með
fólkinu þínu – sem reyndist síðan
vera þín síðasta veiðiferð.
Það er svo mikilvægt að við
berum virðingu hvert fyrir öðru
og þeim eiginleikum sem við bú-
um yfir – dæmum ei eftir útlitinu
því öll erum við einstök – löðum
fram styrkleikana fremur en að
draga úr þeim. Minning Baldurs
lifir með okkur og höldum á lofti
Baldursbleika litnum.
Elsku Sæja, Bjössi, Siggi og
Baddý, fjölskyldur og aðrir að-
standendur við sendum ykkur
okkar dýpstu samúðar- og kær-
leikskveðjur.
F.h. Auðlindarinnar,
Klara Öfjörð.
Elsku Baldur, við trúum því
ekki enn að þú sért farinn frá
okkur. Þessi yndislegi ungi mað-
ur sem okkur þótti svo óendan-
lega vænt um. Daginn áður en þú
kvaddir áttum við góðan dag
saman í bústaðnum við Hreða-
vatn með fjölskyldunni og sá
dagur er okkur mjög dýrmætur.
Þig langaði svo að veiða fisk og
þú misstir þann stærsta en hinir
stríddu þér bara og rændu allir
beitunni frá þér. Minning um
góðan dreng með stórt hjarta lif-
ir í hjörtum okkar.
Hví fölnar jurtin fríða
og fellir blóm svo skjótt?
Hví sveipar barnið blíða
svo brátt hin dimma nótt?
Hví verður von og yndi
svo varpað niður í gröf?
Hví berst svo burt í skyndi
hin besta lífsins gjöf?
(Björn Halldórsson í Laufási)
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H.)
Haraldur, Elín Heiða,
Þorbergur og Steinunn.
Baldur Bjarnarson
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN INGI JÚLÍUSSON,
lést á Hjúkrunarheimilinu Ási í Hveragerði
sunnudaginn 2. ágúst.
Pálhildur S. Guðmundsdóttir
Erla Lóa Jónsdóttir Jóhannes Georgsson
Lúðvík J. Jónsson
Finnborg L. Jónsdóttir Eysteinn Haraldsson
Jón Ingi G. Jónsson Ástbjörg Erlendsdóttir
Halldór P. Jónsson Þóra Möller
Sigrún S. Jónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
OLGEIR MÖLLER,
Sléttuvegi 23, Reykjavík,
lést á Landspítala Vífilsstöðum 26. júlí.
Útförin fer fram frá Neskirkju fimmtudaginn
6. ágúst klukkan 11.
Vegna aðstæðna í samfélaginu er athöfnin einungis fyrir allra
nánustu en verður einnig streymt á slóðinni www.utforom.is.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigríður Valgerður Ingimarsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
stjúpmóðir, amma og langamma,
RAGNHEIÐUR ÁSTA PÉTURSDÓTTIR,
fyrrverandi útvarpsþulur,
lést á heimili sínu laugardaginn 1. ágúst.
Eyþór Gunnarsson Ellen Kristjánsdóttir
Birna Gunnarsdóttir Árni Daníel Júlíusson
Sólveig Anna Jónsdóttir Magnús Sveinn Helgason
Anna Margrét Ólafsdóttir
Ragnheiður Gyða Jónsdóttir
Oddrún Vala Jónsdóttir
Hólmfríður Jónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn