Ægir - 2019, Blaðsíða 13

13
staðan sú að ég sá fram á að geta sinnt
þessari formennsku með góðu móti. Ég
er með góða áhöfn á Guðmundi á Hópi
GK og er með góðan mann, Guðna Má
Þorsteinsson, sem rekur harðfiskverkun-
ina Stjörnufisk fyrir mig og hef því
rýmri tíma í annað. Markmið hjá mér
þegar ég hætti á sjónum var að fara ekki
beint í annað starf sem ég væri rígbund-
inn yfir. Þess vegna ákvað ég að taka að
mér embætti formanns LS og spreyta
mig á því, vonandi í nokkur ár. Þá gengi
þetta allt vel upp saman, ég geti sinnt
hvoru tveggja sómasamlega, en þurfi
ekki að láta eigin rekstur sitja á hakan-
um vegna formennskunnar. Ég var
varaformaður Landssambandsins í tvö
ár 2015 0g 2016 og svo hef ég verið for-
maður Félags smábáta á Reykjanesi til
margra ára, en hætti því í fyrra þannig
að ég bý að nokkurri reynslu í þessum
málum,“ segir Þorlákur.
Fjölbreyttur hópur
Miklar umræður urðu um stjórn veiða í
krókaaflamarkinu á aðalfundi Lands-
sambands smábáteigenda fyrr í haust og
skiptar skoðanir um ýmsa þætti enda
hagsmunir innan sambandsins nokkuð
ólíkir. Þorlákur segir að það sé skemmti-
lega við Landssambandið hve fjölbreytt-
ur hópurinn innan þess er. Slíkt bjóði þó
alltaf upp á ákveðin átök, sem betur fer.
Menn standi með sínum hagsmunum á
fundunum.
„Það er strandveiðiflotinn eins og
hann er í dag, sem áður voru svokallaðir
dagabátar. Það hafa verið alls konar
stjórnkerfi í kringum þessa báta og nú
er það strandveiðikerfið sem tekið hefur
töluverðum breytingum síðan það kom
fyrst á. Svo er það grásleppuflotinn,
krókaaflamarksbátar og loks bátar með
aflamark í stóra kerfinu. Hagsmunir milli
þessara útgerðarflokka eru mjög mis-
jafnir og því er tekist mikið á. Bæði á
réttum og röngum forsendum.
Það er alltaf þannig, þegar verið er
að vinna fyrir fjölbreyttan hóp, að ein-
hverjum í hópnum finnast þeir stundum
vera útundan og svo koll af kolli. En auð-
vitað er Landssambandið að vinna fyrir
alla aðila innan þess. Um það er engin
spurning þó mönnum hafi stundum
fundist halla á sig af því þeir hafa ekki
fengið allt sem þeir vilja. En þannig er
þetta ekki, maður labbar ekki bara niður
í ráðuneyti til redda hverju sem er.“
Stórútgerðin kaupir einyrkjana upp
Margt hefur áunnist á síðustu 20 árum
sem ekki hefði fengist í gegn nema fyrir
atbeina Landssambands smábátaeig-
enda. Fyrir það fyrsta hefur hlutdeild
smábátanna í þorskaflanum aukist alveg
gríðarlega.
„Því miður hefur mikið af heimildum
farið út úr krókakerfinu líka því það eru
svo margir stórir aðilar sem hafa keypt
þær heimildir upp. Þessir einyrkjar sem
áður voru undirstaðan í kerfinu hafa
verið keyptir upp af stórútgerðinni sem
kaupir bátana með aflaheimildum.
Vandamálið er að þegar leyfð var stækk-
un á bátunum upp í 30 tonn, byrjaði fyr-
ir alvöru áhugi stórútgerðarinnar á að
kaupa bátana og heimildir upp í 2.000 til
3.000 tonn á bát. Það hefur gerst í
■ Þorlákur Halldórsson nýr formaður Landssambands smábátaeigenda, gerir út einn bát og rekur harðfiskverkun samhliða
formennskunni.
Ægisviðtalið