Morgunblaðið - Sunnudagur - 13.12.2020, Síða 8

VIÐTAL
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13.12. 2020
L
jóni býður blaðamanni inn í nota-
lega íbúð sína í Skerjafirðinum
þar sem hann býr ásamt sambýlis-
konu sinni. Fallega skreytt fura
stendur þar í horninu og skapar
hlýlega jólastemningu. Í bókahillu í stofunni
má sjá fjölmargar tungumálabækur; orðabæk-
ur og málfræðibækur og fáni Sama hangir þar
úr einni hillunni.
Við ræðum brennandi áhuga Ljóna á vís-
indum og minnihlutatungumálum en hann
talar þau nokkur; tungumál sem hann kenndi
sér að mestu sjálfur.
Íslenskan stendur þó hjarta hans næst.
Þið munuð aldrei skilja þetta
Ljóni fæddist í úthverfi Montreal í Quebec í
Kanada árið 1988 og var gefið nafnið Étienne
Léon Poisson. Er hann sá yngri af tveimur
bræðrum en faðir hans starfaði í kvikmynda-
bransanum og móðirin, sem rak lengi tísku-
búð, vinnur fyrir innheimtu ríkisins. Fjöl-
skyldan var ósköp venjuleg Quebec-fjölskylda
og á heimilinu var töluð franska. Engin tengsl
voru við Ísland né Íslendinga. En hinn ungi
Étienne Léon hafði snemma mikið dálæti á
hinni íslensku Björk.
„Þegar ég var átta, níu ára hlustaði ég mikið
á Björk. Á þeim tíma þurfti ég að gera rann-
sóknarverkefni í skólanum um eitthvert land,
og af því ég elskaði Björk valdi ég Ísland, sem
ég vissi þá ekkert um. Ég fékk þá mikinn
áhuga á landinu, en þó aðallega á tungu-
málinu,“ segir Ljóni sem talar óaðfinnanlega
íslensku. Svo góða að ekki er nokkur leið að
heyra minnsta vott af hreimi og allar
beygingar og setningargerðir eru réttar.
Ljóni segist hafa ákveðið þá og þegar að
læra íslensku, kornungur drengurinn.
„Það var gerð heimildarmynd um Björk ein-
hvern tímann fyrir löngu og í henni sýnir hún
dagbókina sína, sem er skrifuð á íslensku. Hún
segir í myndavélina: „Þið munuð aldrei skilja
þetta.“ Ég tók því sem áskorun,“ segir Ljóni
sem segist ungur hafa haft mikinn áhuga á
skrítnum stafrófum, eins og því rússneska og
gríska.
„Ég á mjög gamla bók frá 1814 um forn-
grísku. Þar var gríska stafrófið og mér fannst
það svo flott. Ég var alltaf að búa til stafróf og
svo þegar ég fór að skoða íslenska stafrófið,
með ð og þ, fannst mér það mjög spennandi.
Ég fékk Opal-pakka frá vini pabba míns og þá
sá ég ð í fyrsta skipti í alvöru.“
Þarf ekki að tala við milljónir
Um fjórtán ára aldur hafði Ljóni kennt sjálfum
sér heilmikið í íslensku en fékk þá senda
kennslubók í íslensku og íslenskri málfræði
sem hann lagðist í.
„Þá fékk ég loksins efni sem ég gat notað,
því áður hafði ég bara verið á netinu og það
voru mjög fáar vefsíður þar sem maður gat
lesið texta og fengið að hlusta á hljóðsýni. Svo
keypti ég mér fleiri bækur til að lesa og orða-
bók í gegnum Bóksölu stúdenta og ég þurfti að
borga svo mikið til að fá hana senda heim!“
segir hann og dæsir.
Hvað fannst foreldrum þínum um þennan
áhuga þinn á íslensku?
„Mömmu fannst það mjög skrítið. Hún hefði
viljað að ég hefði lært eitthvert stærra tungu-
mál sem væri meira gagn að. En mér finnst
það skrítin hugsun, að vilja til dæmis læra
þýsku af því að margar milljónir tala þýsku.
Ekki ætla ég að tala við svona marga milljónir;
ég vil aðallega bara tala við tvær þrjár mann-
eskjur,“ segir hann og hlær.
Sagði stressaður hæ við Björk
Hlustar þú ennþá á Björk?
„Já, ég átti að fara á tónleikana hennar
núna, sem verða held ég í janúar. Mér finnst
hún svo öflug listakona og það er enginn í
heiminum eins og Björk. Tónlistin hennar er
svo tilfinningaþrungin og ákveðin og pínu erf-
ið. Maður þarf að hlusta á hana oftar en einu
sinni og þegar maður er búinn að hlusta nógu
oft til að skilja hana, þá er maður kominn með
nóg,“ segir hann.
„Ég elska hana og afrek hennar í tónlist
finnast mér aðdáunarverð. Hún lætur sig líka
náttúruverndarmál varða,“ segir hann.
Ljóni segist stundum sjá henni bregða fyrir
í bænum en hefur aldrei talað við hana en einu
sinni þorði hann að heilsa.
„Ég sagði einu sinni fyrir löngu hæ, en ég
veit að þótt hún sé ekki mannfælin þá er hún
ekki aðdáendasækin. En ég vildi bara segja
hæ. Ég var rosa stressaður,“ segir hann og
hlær.
Var alltaf nörd
Ljóni var enginn venjulegur unglingur. Hann
eyddi öllum sínum frítíma í þetta sérkennilega
áhugamál, að læra íslensku.
„Ég var nörd áður en ég byrjaði að læra ís-
lensku. Ég var alltaf frekar mikið í mínum eig-
in heimi og hef aldrei haft mikla þörf til að vera
innan um marga eða að sanna mig. Ég var
aðallega að læra íslensku, hlusta á Björk og
ímynda mér hvernig líf mitt yrði á Íslandi. Því
ég var löngu búinn að ákveða að ég myndi
flytja hingað; það gerðist alveg strax í byrjun.
Ég man mjög vel eftir að hafa legið í rúmi
mínu sem unglingur og talið hvað ég þyrfti að
vinna marga daga í hvað mörg sumur til að
eiga pening til að fljúga hingað sem fyrst,“
segir hann.
„Það er svo langt síðan ég byrjaði að læra ís-
lensku að ég man varla eftir því. Ég man ég
var að reyna að ná errum og að æfa mig að fall-
beygja og ég man að ég grét yfir tölvunni þeg-
ar ég skildi ekki neitt.“
Nú heiti ég Ljóni
Ljóni heimsótti Ísland í fyrsta sinn þegar hann
var um sautján ára. Hann hafði þá kynnst ís-
lenskum skiptinema úti og urðu þau perluvin-
ir.
„Hún heitir Birna og við kynntumst af því að
allir vissu að ég væri „íslenski gaurinn“. Hún
var í öðrum skóla en við áttum sameiginlega
vini og urðum svo mjög nánir vinir. Við töl-
uðum oftast íslensku saman og hún kenndi
Ljóni hefur mikinn áhuga á
minnihlutatungumálum og vís-
indum. Hann segist alltaf hafa
verið nörd og er stoltur af því.
Morgunblaðið/Ásdís
Íslenska er tungumál lífs míns
Étienne Ljóni Poisson er fæddur og uppalinn í Quebec í Kanada en ákvað átta ára að gerast Íslendingur. Björk kveikti áhuga
drengsins sem tók þá upp hjá sjálfum sér að læra íslensku. Er hann eini Íslendingurinn sem ber nafnið Ljóni.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
’ Ég man mjög vel eftir aðhafa legið í rúmi mínu semunglingur og talið hvað ég þyrftiað vinna marga daga í hvað
mörg sumur til að eiga pening til
að fljúga hingað sem fyrst.