Lögmannablaðið - 2018, Side 18

18 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 04/18
Myndi velja lögmennskuna aftur
Ef þú værir að velja í dag, myndirðu velja lögfræðina? „Já,
ég hugsa að ég myndi gera það, það er svo gaman að starfa
sem lögmaður. Maður mætir í vinnuna og veit í rauninni
ekkert hvernig dagurinn verður. Stundum er hann eins og
ráðgert var, en svo kemur símtal sem þarf að bregðast við
strax, fyrirtækið er að lenda í yfirtöku, eða Samkeppnis­
eftirlitið er mætt í húsleit. Það verða alls konar uppákomur
í starfinu og maður fær skrýtin mál í hendurnar, sem því
miður er ekki hægt að segja frá í blaði sem er eins vant að
virðingu sinni og Lögmannablaðið.“
Þórunn hefur smám saman minnkað við sig vinnu og er nú
í 25­30% starfi. Hún hefur selt hlut sinn í lögmannsstofunni
LEX, en starfar í ráðum og stjórnum og er m.a. í prófnefnd
lögmannanámskeiðanna og varaformaður bankaráðs
Seðlabankans. „Ég segi stundum að ég sé í dagvist á LEX,
en ég er með skrifstofu þar. Þar er alltaf eitthvað um að
vera og alltaf jafn gaman að koma. Ég hef reyndar verið
á sama stað í 35 ár og ég hef fylgst með stofunni stækka.
Þegar ég byrjaði vorum við 6 lögmenn og núna erum við
á milli 40 og 50.“
Aðspurð um hvað sé skemmtilegast við starfið eru það
samskiptin við fólk og hún hrósar sínum vinnustað hvað
það varðar. „Það er svo skemmtilegt fólk að vinna með mér
og vinnustaðurinn hefur alla tíð verið algjörlega frábær.
Mér finnst unga fólkið í stéttinni svo klárt og þeim er líka
kennt öðruvísi. Hjá okkur voru bara fyrirlestrar í tímum
og varla að það mætti spyrja kennarana og það var enginn
praktísk kennsla. Mig minnir að það hafi verið tvö raunhæf
verkefni öll fimm árin í námi. Ungu lögfræðingarnir sem
nú eru að koma til starfa hjá LEX eru bara miklu betur
undirbúnir fyrir starfið en við vorum.“
Hverjar voru mestu áskoranirnar í lögmennskunni?
„Á tímabili var ég svolítið í hjónaskilnaðarmálum og
erfiðustu málin eru forsjárdeilurnar. Þetta eru svo sár mál
og mannskepnan verður ljót og grimm þegar hún notar
börnin í baráttu við fyrrverandi maka. Svo var alltaf gaman
að fást við flókna samningagerð.“
Svaraði tölvupósti á Kenýafjalli
Það er eins með lögmennskuna eins og önnur störf að
tæknin hefur haft í för með sér miklar breytingar á verklagi.
„Þegar ég byrjaði las maður allt inn á diktafón, öll bréf,
stefnur og greinargerðir og svo skrifuðu ritarar upp. Eftir
það fékk maður efnið til yfirlestrar og leiðrétti og þá var
aftur skrifað upp. Nú gerir maður þetta allt sjálfur og aðal
breytingin í þessu eins og öðru er tölvuvæðingin.“ Þórunn
segir líka að landslagið í lögmennsku hafi breyst og með
stærri stofum verði sérhæfingin meiri og eins er meira
um að lögmenn vinni saman að verkefnum, eigendur og
fulltrúar. „Að vísu fylgja síminn og tölvupósturinn manni
hvert sem er. Ég gekk einu sinni á Kenýafjall. Það tekur
nokkra daga að ganga á fjallið sem er 5000 metra hátt og
þar sat ég og horfði yfir slétturnar og svaraði tölvupósti,
sem er auðvitað hálf galið. Það er aldrei stundarfriður en
á móti kemur að hér áður fyrr, þegar maður kom úr fríi,
þá biðu staflarnir eftir manni. Núna er hægt að afgreiða
mál jafn óðum og mér finnst það betra. Maður vandist því
bara að vera aldrei í algjöru fríi og það truflaði mig ekki.“
Fyrsti kvenformaður Lögmannafélagsins
Þórunn er heiðursfélagi í Lögmannafélagi Íslands og hún
var einnig fyrsta konan sem var kosin formaður árið 1995
þegar um 90% félagsmanna voru karlmenn. „Það voru
búin að vera mikil átök í félaginu og menn skiptust í tvær
fylkingar og fyrir aðalfundinn 1995 var komið að máli
við mig og ég beðin um að fara í framboð. Sá sem þá sat
sem varaformaður í stjórn átti að vera framboð stjórnar
til formanns. Ég ákvað að slá til, hugsaði sem svo að ég
myndi þá bara falla með sæmd í kosningum. Þegar leið
að fundinum ákvað varaformaðurinn hins vegar að draga
framboð sitt til baka og ég var því sjálfkjörin þegar kom
að sjálfum aðalfundinum. Á þeim tíma var það kannski
ekki svo skrýtið að ég væri fyrsta konan, enda konur fáar í
félaginu. Að það skyldu síðan líða yfir 20 ár þar til næsta
kona tæki við keflinu er hins vegar undarlegt enda hefur
konum fjölgað það mikið í félaginu“.
Lét það ekki eftir þeim að sýna viðbrögð
Þórunn segist ekki hafa upplifað neikvæða hluti í störfum
sínum á borð við þá sem hafa verið ræddir í tengslum
við #Metoo­byltinguna en hún man þó eftir einu tilviki í
byrjun starfsferils síns þar sem átti aldeilis að taka ungu
stelpuna á taugum. „Ég var fulltrúi hjá sýslumanninum
í Búðardal sumarið áður en ég fór í framhaldsnám til
Bandaríkjanna. Ég átti sem sýslumannsfulltrúi erindi á
„EF ÉG ÆTLAÐI EKKI AÐ SÆTTA MIG VIÐ AÐ
VERA LÆGRA LAUNUÐ OG Í LÆGRI STÖÐU EN
KARL MENN IRNIR Í KRINGUM MIG, YRÐI ÉG AÐ
MENNTA MIG OG ÞAÐ MYNDI EKKI DUGA MÉR
AÐ VERA JAFNVEL MENNTUÐ OG KARLARNIR,
HELDUR YRÐI ÉG AÐ VERA MEÐ MEIRI OG BETRI
MENNTUN.“