Lögmannablaðið - 2019, Blaðsíða 32

32 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 04/19
Það var seint í desember á því herrans ári 1999 sem við sátum
tíu lögmenn við fundarborð eitt í Reykjavík og skrifuðum
undir samning um samruna tveggja lögmannsstofa. Úr
þessu varð LOGOS lögmannsþjónusta sem hóf starfsemi
17. janúar 2000 og hefur dafnað ágætlega fyrir tilstilli
samstilltra eigenda og starfsmanna. Þetta voru tíu karlar á
aldrinum 32 ára til 64 ára, ef mér skjátlast ekki, sem sátu
við borðið. Hann var annar frá vinstri handan borðsins
frá mér séð hann Hákon Árnason sem hér er minnst.
Hann var á þessum tíma næst elstur í hópnum, sextugur
að aldri. Hákon var maður norðlenskur, ættaður úr
Svarfaðardal í föðurætt og af Árskógsströnd í móðurætt.
Hann var laglegur maður, með ljóst hár og síðar grátt,
grannvaxinn og fíngerður. Hann var yfirvegaður og hógvær
með eindæmum, en undir niðri kraumaði kímnigáfa sem
hann fór sparlega með. Hann gat verið harður í horn að
taka ef á þurfti að halda, en oftar en ekki leiddi hann mál
sín til lykta af rökvísi. Sjálfur hafði ég átt nokkur samskipti
við Hákon er hér var komið við sögu og hafði m.a. flutt
dómsmál á móti honum. Hann var frábær málflytjandi sem
hélt vel athygli þeirra sem á hann hlustuðu. Hann greindi
sakarefni hvers máls af mikilli kostgæfni. Hann vandaði
mál sitt og það sem hann sagði skipti máli. Þess vegna voru
honum falin mörg vandasöm verkefni á starfsævinni. Hann
var góð fyrirmynd.
Hákon Árnason fæddist á Stóru-Hámundarstöðum í
Eyjafirði 5. júní 1939. Hann lést á heimili sínu í Reykjavík
24. október 2019. Hann var kvæntur Berthu Stefaníu
Sigtryggsdóttur, kennara. Þau eignuðust þrjú mannvænleg
börn og barnabarnabörnin eru orðin átta talsins. Hákon
lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum á Akureyri árið
1960 og kandídatsprófi frá lagadeild Háskóla Íslands 1966.
Að loknu prófi sneri hann sér strax að málflutningstörfum,
varð héraðsdómslögmaður 1966 og hæstaréttarlögmaður
1972. Hann var óslitið við málflutningsstörf þar til á
síðasta ári að hann neyddist til að draga sig í hlé vegna
heilsubrests. Hákon sat tvívegis í stjórn LMFÍ 1977-1979
og 1986-1989. Hann var formaður félagsins 1988-1989 og
gerður var hann að heiðursfélaga árið 2011. Stjórnvöld
fólu honum ýmis trúnaðarstörf og hann var prófdómari
og stundakennari við lagadeild Háskóla Íslands um langt
skeið. Þá veitti hann leiðsögn í mörg ár um munnlegan
málflutning á námskeiðum til öflunar málflutningsréttinda
fyrir héraðsdómi.
Málflutningsstörfin fóru Hákoni vel og vel fór á með
honum og samferðafólki. Svo sem hér hefur verið rakið
starfaði hann sem málflytjandi í rúmlega hálfa öld og ætla
má að fjöldi þeirra dómsmála sem hann kom að séu vel
á annað þúsund. Hann var mjög vel að sér á mörgum
fræðasviðum lögfræðinnar, en hans sérsvið voru skaðabóta-
og vátryggingaréttur. Það var ómetanlegt fyrir okkur
samstarfsmenn hans á LOGOS að geta leitað til hans um
margvísleg álitaefni, ekki síst varðandi réttarfar. Dyrnar á
skrifstofu hans stóðu ávalt opnar og hann virtist alltaf hafa
tíma til þess að setja sig inní faglegar raunir okkar félaga
sinna. Oftast gekk maður af fundi hans margs vísari. Ef
ekki tókst að finna réttu leiðina þann daginn átti hann það
til að dúkka upp hjá manni eða hringja skömmu síðar, þá
kominn með það sem hann taldi rétt að leggja til mála.
Hann tók virkan þátt í hvers kyns viðburðum með
samstarfsfólki og kom okkur flestum á óvart er hann í fyrsta
HÁKON ÁRNASON
MINNINGARORÐ