Víðförli - 15.07.1985, Blaðsíða 10
Það er Jónsmessa, ilmur í lofti og hlátrar í umferöinni. Stúlkan
er í rauðri peysu, ljóshærö og hláturmild, en á köflum kyrrlát og
hugsandi. Hún talar hikiítið og á auövelt meö aö finna hugsun-
um sínum búning. Þetta er vor lífs hennar. Hún trúlofaðist fyrir
tíu dögum og vígöist sem prestur fyrir viku. Séra Helga Soffía
Konráösdóttir, aöstoöarprestur í Fella og Hólasókn í Reykjavík.
Rætt viö
sr. Helgu Soffíu
Ronráösdóttur
Tekist á viö misfellur
Þú ert aö fara inn í tvær nýjar
veraldir, fyrir skemmstu
varstu áhyggjulítill háskóla-
stúdent, nú ertu prestur og
stofnun heimilis er framund-
an. Hvernig iifir þú þessar
miklu breytingar?
Ég mæti prestsstarfinu meö
kvíöablandinni tilhlökkun, þar
sem tilhlökkunin er sterkari en
kvíðinn. Ég hlakka til þess að
fara aö vinna viö þaö sem ég
hef verið aö læra til. En ég kvíði
því um leiö að ég geti ekki pred-
ikað Krist eins og ég ætti aö
gera, ég þekki ekki aðstæður
fólksins sem ég á að þjóna en
vona einlæglega að ég hafi til-
finningu fyrir þeim. Varöandi
breytinguna á einkahögum, þá
er ég fádæma lánsöm. Við
Jóhann höfum líkt verðmæta-
mat, og eigum auðvelt með að
ræöa málin. Hann hefur veitt
mér nýja sýn á lífið út frá sinum
sjónarhól sem listnemi. En viö
þurfum sannarlega sameinuö
tök, því aö við erum í aöstöðu
sem við þekkjum ekki úr eigin
reynslu. Ég verð fyrirvinnan,
væntanlega meira í sviðsljós-
inu, þaö er jú hluti af prests-
starfi, ég er komin út á vinnu-
markaöinn, hann er i námi.
Þetta getur oröiö erfiö staöa í
okkar þjóöfélagi segir reynsla
mín og skynsemi, en lífið býöur
ekki upp á neinar auöveldar
lausnir. Aðaltrompiö mitt er
Quö, hann gefur mér heildar-
mynd í lífssýn mína, og hann
gerir mér Jóhann dýrmætan.
Hver veröur starfsvettvang-
urinn?
Barna og unglingastarfið í
sókninni. Þar viröist óplægður
akur í kirkjunni, en ýmsir hóp-
ar hafa haft kristilegt starf þar
efra. Ég fagna væntanlegu
samstarfi við þá hópa í hús-
næði kirkjunnar og vil halda ut-
anum það. f sumar vinn ég
skipulagsvinnuna og annað
undirbúningsstarf. Ég vil reyna
að opna kirkjuna fyrir börnum
og ekki síst unglingunum. Þau
eru það dýrmætasta sem við
eigum, og það verður að vanda
til alls sem við gerum með
þeim. Það er oft talað um fél-
agslega erfitt ástand í Breið-
hoolti, það er trúlega svipað og
í öðrum 10000 manna presta-
köllum. En það verður spenn-
andi að láta á sig reyna í slíku
starfi. Ég hef sérstakan áhuga
að ná til foreldra gegnum
barnastarfiö, ekki síst feðurna,
það er eölilegur hluti af þeirri
10 - VÍÐFÖRLI