Víðförli - 15.07.1985, Qupperneq 12
XK—r—ZMK »K- . XK XK MK XK---- ~XW— 'XW---------XW------Hk------XW------XW M« '"' XK miXKniZIMK=0>K-------------ZZXK
X K=
aic
IX KZ
IXIC
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX r
f’orbjörg Daníelsdóttir
Á sunnudagsgöngu
Mann átti upptök sín ofarlega
í Öskjuhlíðinni, ég veit ekki al-
veg hvar, en þegar ég tók eftir
honum var hann orðinn ofurlít-
ill lækur sem hafði fundið sér
farveg í skorningi í götuslóðan-
um og þar leyfði
hann sér að
renna fram og
vera glaður í
vorsólinni
sums staðar
var yfir honum
kristalsþak sem
næturfrostið
hafði spennt
yfir hann og
stundum velti
hann upp litlum
silfurperlum
sem sindruðu
á yfirborðinu
stundum skipti
hann sér og
renndi sér sitt
hvoru megin
við smástein
en tók svo saman
við sjálfan sig
aftur og hélt
ferð sinni áfram
og ef hindrun
varð á vegi
hans sem hann
komst ekki yfir
setti hann í
herðarnar og
smeygði sér
fimlega hjá
þannig komst
hann leiðar sinnar
þá sem honum var
ætluð lítill
leysingarlækur
glaður yfir því að vera til eina
stund í eilífðinni, yfir því að
vera einn vordag hluti af hinni
síungu sköpun Quðs — þáttur í
framstreymi alls sem er og var-
ir eitt augnablik eða um aldir.
* ki
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX KI
IX X
Tekiö tali
Helgi Hróbjartsson var vígð-
ur s.l. haust til Hríseyjar, en
hafði unniö um áratug aö
kristniboðsstarfi í Afríku.
Mér hefur þótt það umhugs-
unarvert þegar við förum út í
eyju með ferjunni og skiljum
bílinn eftir í landi, að þá setjum
við klukkuna aftur á bak, um
svo sem 50 ár. Svona hlýtur líf-
ið að hafa verið um land allt í
gamla daga og mikið er það
gott líf. Við hittumst á götunni
og tökum fólk tali. Mannlífið er
öðruvísi þegar allir eru fót-
gangandi. Það er full kirkja en
engir bílar fyrir utan og menn
ganga saman heim að lokinni
messu. Þetta sést ekki víða á ís-
landi. Bíllinn skapar í öðru
vissa einangrun og hraðar lífs-
taktinum sem er ekki alltaf til
góðs.
Hvað er eftirminnilegast þegar
þú lítur til baka á fyrsta árið í
prestskapnum?
Það hefur glatt mig mest
hversu gott er að ná persónu-
lega til fólks og hversu góður
hljómgrunnur er í guðsþjónust-
unni. En eftirminnilegasti at-
burðurinn, er trúlega ferming-
arbarnamótið í Grímsey. Við
leigðum okkur flugvél sem
flaug með okkur til Grímseyjar,
fermingarbörnin 14 og mig og
þar vorum við í tvo daga. Ég hef
kynnst þessum hóp mjög vel,
hitti þau reglulega þrisvar í
viku í starfi og skóla. Það hefur
verið afar lærdómsrikt.
12 - VÍÐFÖRLI