Víðförli - 01.11.2004, Blaðsíða 12

12
VÍÐFÖRLI
23. ARG. 3. TBL.
Þankar um sálmaráðstefnu
Á nýafstaðinni sálmaráðstefnu kirkjunnar, sem haldin var
nokkrum dögum fyrir Kirkjuþing, kom margt afar merkilegt
fram um sálmasönginn í kirkjunni. Meðal annars sú sam-
eiginlega skoðun þátttakenda og fyrirlesara að lausnin á
vanda hinnar þegjandi kirkju í messunni sé sú, að prestar,
organistar og kórar standi saman um þá hugsjón að virkja
söfnuðinn til þátttöku. Það var sem rauður þráður í fjöl-
mörgum erindum og líflegum umræðum að án sameinaðs
átaks þessara aðila verði björninn aldrei unninn. Er þá eft-
ir nokkru að bíða að hefjast handa og bretta upp safnaðar-
söngsermarnar?
Guðs
I i
Ut er komin bók-
^■■0in
Guðs -
fyrir meðhjálpara og
kirkjuverði, sóknarnefndir og
starfsfólk kirkjunnar. Ritið hefur að geyma hag-
nýtan og sögulegan fróðleik um hið forna og
virðulega embætti meðhjálparans sem gegnir
lykilhlutverki í helgihaldi þjóðarinnar.
Einnig er fjallað um ýmis embætti önnur sem
að kirkjulegri þjónustu koma, svo sem kirkju-
vörðinn og hringjarann, og önnur þau störf sem
sinnt er í kirkjum og safnaðarheimilum.
Þá er fjallað um kirkjurýmið, guðsþjónust-
una, meðhöndlun kirkjugripa, friðaðar kirkjur
og kirkjugarða. Ritið bætir úr brýnni þörf fyrir
handhægar upplýsingar og aðgengilegan fróð-
leik um þetta efni og á erindi við alla sem hafa
áhuga á kirkjulegri þjónustu í sögu og samtíð.
Bókina prýðir fjöldi Ijósmynda úr starfsum-
hverfi meðhjálparans.
Gunnar Kristjánsson og Kristín Þórunn Tóm-
asdóttir ritstýrðu verkinu.
Útgefandi er Kjalarnessprófastsdæmi og er
bókin til sölu í Kirkjuhúsinu, Laugavegi 31. Verð
er kr. 2980.- en kr. 2500. - fyrir nemendur.
Á afar merkilegum fyrirlestri eins gesta sálmaráðstefn-
unnar, orgelleikarans og kórstjórans Marks Andersons frá
Bandaríkjunum, kom fram sú sýn að til þess að glæða
megi almenna þátttöku safnaðarins í söngnum þurfi for-
ystufólk helghaldsins fyrst og fremst að setja sig í spor
safnaðarfólksins á kirkjubekkjunum. Hvernig viljum við
sem manneskjur að fram við okkur sé komið þegar komið
er inn í kirkjuskipið? Kom fram í máli Marks að vart er hægt
að ætlast til þess að fólk syngi ef það þekkir ekki lögin.
Lausnin á þessu er sú að kenna fólki lögin og gefa því tíma,
sinna því, líta á það sem meginverkefni að byggja upp
söfnuðinn og kenna honum að njóta helgihaldsins með
beinni þátttöku. Helgihald snýst um fólk, sagði hann,
manneskjur, og það er á ábyrgð forystusveitar kirkjunnar
að finna aðferðir sem duga til þess að auðvelda fólki að
njóta helgihaldsins og komast þannig í snertingu við Guð.
Lokaatriði sálmaráðstefnunnar var svonefnd sálmaveisla
sem haldin var í Hallgrímskirkju laugardagskvöldið 16.
október. Veislustjóri var Mark Anderson og leiddi hann
veislugesti um undraheima sálmabókar kirkjunnar með
sérlega hvetjandi, fjölbreyttum og smekklegum útsetning-
um sínum á völdum sálmum. Þær töfraði hann fram á hið
magnþrungna Klais orgel kirkjunnar en naut einnig sam-
leiks blásarasveitar, pákuleikara og nokkurra bjölluspilara
sem léku af fingrum fram á handbjöllur. Var góður rómur
gerður að matreiðslu sálmanna frá hendi Marks og fannst
söfnuðinum þetta kvöld sérlega þægilegt og skemmtilegt
að syngja með. Þá gerði Mark það sem um var rætt með-
al fólks á sálmaráðstefnunni. Hann stóð upp frá orgelinu
og kynnti lögin, ávarpaði söfnuðinn hlýlega og náði ein-
faldri manneskjulegri tengingu við fólkið á bekkjunum. Með
þessu bjó hann til löngun hjá söfnuðinum að taka þátt og
fyrir vikið var mikil eining í húsinu og gleði í lofti. Það að
virða fólk viðlits, setja það í öndvegi, gerir það að verkum
að fólki finnst fallega fram við sig komið og þannig verður
til löngun hjá því að taka þátt í lofgjörðinni og njóta hennar
með beinni þátttöku. Mikið var sungið þetta kvöld og fyllti
lofgjörð safnaðarins hvelfingar musterisins á Skólavörðu-
holti. Mætti svo verða í öllum kirkjum landsins í helgihaldi
framtíðarinnar.
Tónlistarstefna þjóðkirkjunnar var samþykkt á Kirkju-
þingi vikuna eftir sálmaráðstefnuna. Eru það afar gleðileg
og þýðingarmikil tímamót. Nú hefur þjóðkirkjan þá opin-
beru stefnu að sálmurinn sé eign safnaðarins og lofgjörðin
skuli þannig streyma frá fólkinu á kirkjubekkjunum. Ábyrgð
presta og organista er mikil í þessu sambandi og er náin
samvinna þessara stétta skilyrði fyrir heilbrigðu blóð-
streymi ( þessari lífæð kirkjunnar. Megi svo vera um ókom-
in ár að ábyrgðarfólk helgihaldsins geri allt sem í þess valdi
stendur til að hjálpa söfnuðunum að syngja Guði lof og
dýrð með beinni þátttöku sinni í helgihaldinu. Nú höfum við
tónlistarstefnu. Fylgjum henni af heilum hug.
Siðbótardegi, 31. október 2004
Guðmundur Sigurðsson, organisti.