Tónamál - 01.02.1977, Page 22

Sveinn ’inn ungi
Framh. af hls. 15.
ar. Nei, manni er allt minnisstætt og ekkert. Þegar
maður er kominn á þetta rek, þá man maður mest eft-
ir barnæskunni. Ætli það sé ekki bara það, að maður
er að nálgast hana aftur. Annars er dálítið gaman að
hafa verið með í mörgum frumflutningi. T. d. fyrstu
óperettunni í Iðnó 1934. Það var Meyjarskemman.
Ég lék með fyrsta íslenzka strokkvartettinum, fyrstu
sinfóníunni og fyrstu óperunni. Svo voru margar til-
raunir og frumgerðir sem áttu sér stað, sem flestir
muna ekki. Má þar nefna öll þessi stóru Óratóríum.
Það segist núna stundum, að það sé verið að flytja slíkt
í fyrsta sinn. En ég held að allt þetta hafi dr. Urbancic
verið búinn að setja upp, nema kannski eitt þessara
verka. Ég segi svo ekki fleira um þetta. Svo var það
þroskandi að vera alltaf að spila með nýjum og nýjum
mönnum frá öllum hugsanlegum löndum. Ég meira að
segja spilaði eitt sinn í Sígaunaorkester og klæddur
sem slíkur. Maður var fljótur að læra tungumál. Nú
er ekkert tungumál til nema enska. Maður heyrir það
bara á framburði þulanna sumra. Við Villi töluðum
ensku fyrir stríð, þegar engin talaði hana. Nú er þessi
mállýzka orðin þjóðinni eins konar sáluhjálparatriði.
Jæja, svo fór ég einn meðgöngutíma út til Danmerkur
1946 til að hvíla mig eftir stríðið og iðka brads. Þá
spilaði ég á laugardögum með dirigent Elo Magnusen,
sem stjórnaði tveimur, þremur böndum og var alltaf
að stinga af þess vegna. Hann var voða góður við mig
karlinn sá. Margir kannast við hann úr Glassalen í
Tívólí.
Það er ekki að undra þótt ýmsir karlar hafi verið
góðir við Svein Ólafsson, því hann er einn þeirra
manna, sem öllum verður hlýtt til er honum kynnast.
Lengra var ekki samtal okkar að þessu sinni, en mér
færari ritarar ættu að skrifa bækur um svona þögla
vinnumenn, sem hafa þó af æðruleysi gefið okkur svo
mikið. Hrajn Pálsson.
22
Orlofsheimili FÍH í Reykjavík
Framh. af bls. 21.
kaupsrétt sveitarfélaga, en á tímabilinu hafði landið
stórhækkað í verði og framangreind upphæð ein náð
kr. 2.200.000,00.
Fundur, sem haldinn var í Orlofsheimilanefnd FIH
17. janúar 1975, samþykkti að kaupa og reka Orlofs-
heimili fyrir þá félagsmenn, sem búa utan höfuðborg-
arsvæðisins yfir orlofstímann, til að verðtryggja eigur
sjóðsins og afla honum tekna, svo hann geti í framtíð-
inni gegnt hlutverki sínu betur. Stjórnarfundur, sem
haldinn var daginn eftir, staðfesti þessa tillögu, enda
hafði aðalfundur félagsins 1974 gefið stjórninni um-
boð þar að lútandi. Aðalfundur, haldinn 23. febrúar
sama ár, heimilaði stjórn félagsins að ganga til fast-
eignakaupa m. a. „til verndunar sjóðum félagsins
vegna gegndarlausrar og sívaxandi verðbólgu."
Þegar sýnt var að sjóðurinn var ekki í stakk búinn
til stórumsvifa út í „sveitasælunni" var ákveðið 13.
nóvember s.l. að festa kaup á 3ja herbergja íbúð við
Tómasarhaga í Reykjavík.
Til þess að standa undir nafni býður Orlofsheimila-
sjóður FÍH þeim félagsmönnum, sem búsettir eru ut-
an höfuðborgarsvæðisins, en þeim hefur fjölgað mjög
með tilkomu Kennaradeildar FÍH, afnot af íbúðinni,
viku í senn, á sömu kjörum og veitt eru félögum í
Ölfusborgum.
Þó samskipti með aðstoð „Póst og síma" séu góð,
jafnast þau aldrei á við persónuleg kynni.
Megi þetta framtak efla samstöðuna og verða félag-
inu til heilla á 45 ára afmæli þess. Sverrir GarSarsson.
Jósef Felzmann - Kveðja
Framh. af hls. 19.
Við hjónin vottum ástvinum hans öllum okkar inni-
legustu samúð og þökk. - Far þú í friði. Friður Guðs
þig blessi. Haf því þökk fyrir allt og allt. Carl Billich.
TÓNAMÁL