Hinsegin dagar í Reykjavík - 01.08.2003, Page 36

ÞORVALDUR KRISTINSSON
YNHNEIGÐIR
og fjölskylduLÍF
RITSTJORAR
<*
RANNVEIG ÍRAUSTADÓTTIR
Samkynhneigðir og fjölskyldulíf
Ný bók frá Háskólaútgáfunni
Háskólaútgáfan hefur sent frá sér bókina Samkynhneigðir og fjöl-
skyldulíf, en hún fjallar um þær róttæku breytingar sem orðið hafa
á lífi samkynhneigðra síðustu þrjátíu ár, breytingar sem loks voru
innsiglaðar með lögum um staðfesta samvist árið 1996.
Átján manns hafa lagt bókinni til efni en hún er fyrsta víðtæka
umfjöllun á íslensku um hlutskipti samkynhneigðra, fjölskyldullf
þeirra og félagstengsl. Hér er að finna fræðilegar greinar, studdar
rannsóknum og ítarlegum heimildum, svo og frásagnir lesbía og
homma, barna þeirra og foreldra. I fyrri hluta bókarinnar er fjallað
um samkynhneigða foreldra og börn þeirra, réttinn til barneigna og
barnauppeldis, leiðir samkynhneigðra til að eignast börn og leit
þeirra að viðurkenningu. Einnig segja börn lesbfa og homma frá
reynslu sinni. í síðari hlutanum er sjónum beint að foreldrum og
aðstandendum samkynhneigðra og þvf hve stuðningur nánustu
ástvina er lesbíum og hommum mikilvægur.
Ritstjórar bókarinnar eru dr. Rannveig Traustadóttir,
félagsfræðingur og dósent í uppeldis- og menntunarfræði við
Háskóla íslands, og Þorvaldur Kristinsson, bókmenntafræðingur og
formaður Samtakanna 78.
29 ára og hann að verða 21 árs. Við gist-
um á sama hótelinu og kvöld eitt mæti
ég honum í stiganum. Ég þekkti hann þá
ekki nema bara í sjón. Ég var búinn að
sjá hann áður og var skotinn í honum.
Það var á gamlárskvöldi niðri í bæ. Með
mér var maður sem sagði mér hver pilt-
urinn væri og að hann væri í Kenn-
araskólanum. Já, ég varð strax geysilega
skotinn í honum," endurtekur Elías og
ég heyri á röddinni hvernig minningarnar
um þetta ástarævintýri ylja honum.
Hann sýnir mér mynd úr albúmi sínu af
þessum bráðlaglega pilti. „Ég sumsé sé
hann þarna í Búkarest og ákveð strax að
ég fari ekki heim án þess að kynnast
honum."
Elías segist ekki hafa haft nokkra vís-
bendingu um að pilturinn snotri væri
gefinn fyrir aðra karla: „Ég hafði ekki
hugmynd! Mér fannst hann nú samt
svolítið píulegur. Hann var hávaxinn og
laglegur - og það var eitthvað við hann.
Eitthvað afskaplega æsandi."
„Það var veitingahús þarna þar sem
við Islendingarnir drukkum bjór. Það var
ódýr bjór og ekki mjög sterkur. En það
var sama, hann gerði sitt gagn. Þarna
kynntist ég piltinum og eitt kvöldið
fórum við saman út í göngutúr í almenn-
ingsgarð ekki langt þar frá, kannski ekki
miklu stærri en Hljómskálagarðurinn. Þar
var mikið um hávaxin tré og fólk var víst
eitthvað þarna að sýna hvert öðru
blíðuhót. En svo var líka hundaskítur
þarna svo maður var ekkert að leggjast í
grasið.
Ég man að við pilturinn settumst á
bekk. Það var eilítil rigning og ég sest
þétt upp að honum og legg höndina á
bekkinn aftan við öxlina á honum."
Elías Ijómar upp og sýnir með leik-
rænum tilburðum hverníg hann bar sig
að. Það er ekki laust við að hann sé hálf-
montinn af þessu, og ósköp skiljanlega:
„Ég tók svo um höfuðið á honum, sneri
honum að mér og kyssti hann.
Það var allt og sumt. Ég hugsaði mér
að það væri þess virði að reyna við hann.
Og þá segir hann strax og við vorum
búnir að kyssast - en hann tók því vel."
Elías brýnir röddina og hermir eftir unga
piltinum sem var að kyssa annan karl-
mann í fyrsta sinn: „Elías Mar! Hvað
erum við að gera?"
„Við vorum að kyssast," segi ég.
„Almáttugur," segir hann. „Og Elías herm-
ir eftir feimnislegum viðbrögðum piltsins
og kímir. „Þá varð hann ægilega kven-
legur.
Og ég kyssti hann aftur. Ég held hann
hafi roðnað en ég sá það ekki vel enda
var orðið nokkuð dimmt.
Svo leiddumst við heim."
36