Handbók Tannlæknafjelags Íslands - 01.07.1934, Qupperneq 4

4
Dómsmálaráðuneytið getur þó fyrst um sinn, með
ráði landlæknis, veitt undanþágu frá þessu, ef sjer-
stakar ástæður eru fyrir hendi.
B. Starfssvið tannlækna.
3. gr. Starfssvið tannlælcna tekur yfir meðferð á
allskonar tannsýki, þar með talið allskonar tannfyll-
ingar, tannútdráttur og brota, tannhreinsun með
verkfærum eða lyfjum, Iagfæring óreglulegra tanna
og tannrjettingar, að brúfesta tennur ög tanngarða
(crown- and bridgework) o. s. frv., og ennfremur
meðferð lcvilla í slímhimnu munnsins, tannholdi og
kjálkum, er af tannsýki stafa.
Tannlæknum er heimilt að beita allskonar deyf-
ingum á tönnum, tannholdi og kjálkum, en svæfing
(narcose) skal beitt af lækni, er alment lækninga-
leyfi hefir, eða af tannlækni, að honum viðstöddum.
4. gr. öllum öðrum en tannlæknum, eða þeim, er
tannlækningaleyfi hafa, er óheimilt að setja gervi-
tennur og tanngarða í menn. Þetta nær ekki til lækna,
ef þeir sanna fyrir heilbrigðisstjórninni, að þeir hafi
aflað sjer nægilegrar þekkingar í þessari grein.
5. gr. Tannlæknum er heimilt að afla sjer með
lyfseðlum ■ allra þeirra lyfja, sem þeir þarfnast við
lækningar sínar, og nota þau tæki og hjálparmeðul.
er fram koma á hverjuin tíma, ef þeir þurfa við
starfa sinn.
C. Almenn ákvæði.
6. gr. Tannlæknar lúta eftirliti heilbrigðisstjórn-
ar rikisins. Skyldir eru þeir til að gefa landlækni
skýrslu um, hvar þeir reka starfa sinn.
7. gr. Óheimilt er þeim, er ekki hafa tannlækn-
ingaleyfi, að auglýsa, að þeir fáist við tannlækningar,
ísetning tanna, deyfingar eða lyfjanotkun til tann-
lækninga, eða bjóðast til þess á annan hátt.
8. gr, Brot gégn lögum þessum varða sektum, frá
50—1000 krónum, eða einföldu fangelsi, alt að 6 mán-
uðum, ef miklar sakir eru, enda sé brotið ekki svo