Handbók Tannlæknafjelags Íslands - 01.07.1934, Blaðsíða 6

6
Heit.
Sjá Handbók Tannlæknafjelags íslands 1933.
Taimlækningaleyfi.
Sjá Iiandbók Tannlæknafjelags íslands 1933.
Auglýsing um staðfesting dómsmálaráðuneytisins á
bráðabirgðagjaldskrá fyrir lækna, aðra en hjeraðs-
íækna, og fyrir tannlækna og nuddara 23. okt. 1933.
Samkvæmt 13. gr. laga nr. 47, 23. júní 1932, um
lækningaleyfi, um rjettindi og skyldur lækna og ann-
ara, er lækningaleyfi hafa, og um skottulækningar,
er hjer meS staðfest eftirfarandi bráðabirgðagjald-
skrá fyrir lækna, aðra en hjeraðslækna, og fyrir
tannlækna og nuddara.
3. gr. Um borgun fyrir störf tannlækna fer eftir
gjaldskrá hjeraSslækna um þau tannlæknisverk, sem
þar er getið, þó þannig, að tannlæknum er heimilt
að taka alt að þriðjungi hærra gjald en gjaldskráin
ákveður, og fyrir önnur tannlæknisverk í sem fyistu
samræmi við það. — Læknum, öðrum en hjeraðslækn-
um, sem jafnframt eru tanníælcnar, ber sama gjald
fyrir tannlæknisverk sem öðrum tannlæknum.
5. gr. Nú hefir læknir, annar en hjeraðslæknir eða
tannlæknir eða nuddari, opinbert starf á hendi fyrir
ríkið eða bæjar- eða sveitarfjelag, og föst laun fyrir
það, ekki lægri en meðallaun hjeraðslæknis, og ber
honum þá að fara að öllu leyti eftir gjaldskrá hier-
aðslækna.
Bráðabirgðagjaldskrá þessi öðlast gildi 1. janúar
1934.