Stefnir - 01.11.1960, Blaðsíða 25

Loks sættust þeir á það árið 843 að skipta ríkinu
á miili sín. Loðvík fékk Þýzkaland, Karl fékk
vestur og miðhiuta Frakklands og Lothar fékk
Italíu og allbreiða landsspildu, sem lá á milii
ianda hinna bræðranna og náði frá Norðursjó
suður að Miðjarðarhafi. Einnig fékk hann keis-
aratitilinn, en það var iítið nema nafnið. Þessi
skipting táknaði það, að Evrópa framtíðarinnar
skyldi ekki vera eitt ríki eins og Rómaveldi
hafði verið, heldur mörg ríki eins og oss er tam-
ast að telja hið eðlilega og sjálfsagða. Þessi
skipting varð enn fremur upphaf að Þýzkalandi
og Frakklandi vorra tíma, og hafa þessi ríki
síðan verið meðal meginstólpanna í ríkjakerfi
Evrópu og löngum eldað grátt silfur sín á milli.
Einkum hafa þau barizt um hluta af ríki
þriðja bróðurins, Lothars, en ríki hans liðað-
ist fljótt í sundur. Á rústum þess reis síðar Hoi-
land, Belgía, Luxemburg, Sviss og Ítalía að
nokkru leyti. 011 þessi lönd, nema Sviss, hafa
nú að nýju sameinazt í efnahagslegu bandalagi.
Framtíðin mun skera úr um það, hvort þetta
verður upphafið að nýrri sameiningu þessara
landa. En ef svo fer, mun Karl geta spurt úr gröf
sinni: „Þurftuð þið í raun og veru að heyja
styrjaldir í þúsund ár til að skilja mig?“
AlþjóUegur ballet.
STEFNIR 23