Blik - 01.05.1961, Page 45

B L I K
43
hugsun, að stundum er eins og
það hafi rétt að mæla, og að
eitthvað sé það til, er gerir vart
við sig, áður en sorglegir at-
burðir gerast.
Mánudaginn 24. janúar 1927
reri ,,Minerva“. Þennan dag var
von á e.s. Lyru með nýja vél
í bátinn. Þeir skipverjar ætluðu
að flytja vélina í land, er þeir
kæmu úr róðri. En þetta fór því
miður á annan veg. Lyra lagð-
ist undir Heimaey, en þá var
komið ofsaveður og svo var
veðrið hamslaust, að hún sleit
báðar festarnar. Þegar 'hún
lensaði undan veðrinu, varð
hún „Mínervu" vör fyrir aust-
an Þrídranga. Það var hið síð-
asta, er til hennar spurðist.
Með henni fórust þessir menn:
Einar Jónsson, Háagarði,
Vestmannaeyjum, formaður.
Sverrir Jónsson (bróðir
hans), Háagarði, Vm., háseti.
Gunnar Einarsson, Sandprýði,
Vestmannaeyjum, vélstjóri.
Aðalsteinn Sigurhansson,
Steinum, Vm., háseti.
Ragnar Bjarnason, Reykja-
vík, háseti.
i. 6.
Hreppstjóraeiður
Þegar hreppctjórar tóku við
trúnaðarstarfi sínu, urðu þeir
að vinna einskonar hollustueið.
Það var kallað að eiðfesta
hreppstjórann.
Árið 1861, 7. júní, voru
hreppstjórarnir Árni bóndi
Einarsson á Vilborgarstöðum
og Árni bóndi Diðriksson í
Stakkagerði eiðfestir. Var þeim
þá stílaður svohljóðandi eiður:
„Ég Árni Einarsson,
Ég Árni Diðriksson, sver þann
e:ð og segi það Guði almáttugum
og þessum rétti, að ég ætíð skal
finnast hollur og trúr mínum allra
mildasta og rétta erfðakonungi og
herra Hans Hátign Friðriki hinum
sjöunda, hegða mér eftir lögunum,
vera trúr og hlýðinn mínum yfir-
boðurum og stunda embættisverk
mín sem hreppstjóri af allri alúð,
svo að ég allajafnan í þessari minni
embættisstöðu breyti sem heiðvirð-
um, vönduðum og duglegum hrepp-
stjóra ber og vel sæmir, og sem
ég treysti mér til að réttlæta og
vil vera þekktur að.
Svo sannarlega hjálpi mér Guð
og hans heilaga orð.
Á. Einarsson. Á. Diffriksson.“
Þessa kunnu og merku hrepp-
stjóra hér í Eyjum á sinni tíð
eiðfesti Stefán Thordersen, sem
þá var settur sýslumaður um
sinn fyrir Bjarna M. Magnús-
son. Stefán Thordersen varð
síðar sóknarprestur í Eyjum
frá vorinu 1885 til þess er hann
andaðist 1889.