Blik - 01.05.1961, Side 51

B L I K
49
tíðar bilanir á syðri hafnar-
garðinum. Var þá hafizt handa
um að setja járnþil með honum
að austanverðu og breikka hann
um leið og styrkja. Við þetta
verk vann ég á sjávarbotni. Þar
var ég látinn stafla strigapok-
um með sementsblöndu innan
við járnþilið og niður við botn-
inn. Síðan fylltum við upp inn-
an við jámþilið með grjótinu,
sem við drógum daglega upp úr
innsiglingu hafnarinnar og slóg-
um þannig tvær flugur í einu
höggi. Allt kom þetta verk fyr-
ir ekki. Eftir tvö ár höfðu Æg-
isdætur rifið burtu járnþilið,
tætt það veg allrar veraldar. Þá
var reynd ný aðferð til að
styrkja hafnargarðinn að fram-
an (að austan): Saumaðir voru
pokar úr sterkum segldúk. Þeir
voru 3 metrar á breidd og 10—
15 metrar á lengd. Jón Bjarna-
son, seglasaumari, saumaði
pokana.
Ég kafaði síðan með botn-
enda 'hvers poka niður á sjávar-
botninn og kom hverjum poka
þar fyrir á réttum stað, hélt
þeim þar, meðan rennt var í þá
sterkri steinsteypu, svo að þeir
stöðvuðust. Síðan voru þeir
fylltir steypunni og voru
taldir hver um sig vera 50—60
smálestir að þyngd, þegar búið
var að fylla þá. Þarna voru þeir
lagðir hlið við hlið. Þessi við-
gerð hafnarinnar hefur ekki
haggazt síðan. Þetta verk var
Vitinn hefur verið reistur á norðurgarð-
inum, Hörgeyrargarðinum, 1929. Myndin
er tekin, eftir að reeðuhöld liafa farið fram
í tilefni þessa áfanga, samanber greinina.
framkvæmt sumarið 1942. Þá
hafði alltaf öðru hvoru verið
unnið að byggingu og endur-
bótum á þessum hafnargarði í
28 ár eða síðan 1914 að bygg-
ing hans hófst.
Fullyrða má, að kaupin á
sanddæluskipinu „Vestmanna-
ey“ hafi verið eitt mesta happa-
ráð, sem tekið hefur verið í
hafnarmálum Eyjanna. Án
þessa skips virðist sem hafnar-
framkvæmdirnar hér að ýmsu
leyti hefðu orðið óframkvæman-
legar. Eitt dæmi langar mig að
nefna um það.
Þegar við höfðum í nokkur