Studia Islandica - 01.08.1937, Qupperneq 9

7
<eru eftir í. Full þykkt hefði verið 4 arkir (næsta kver
á eftir aðeins 3 arkir). Eftir því er ein örk týnd, eða
sem svarar 160 prentlínum í útg. 1880. Niðurlag 4. kap.
hefur sjálfsagt verið eins í A og C. Það nemur 60 lín-
um, sem dragast frá. Eftir eru 100, og það virðist full-
lítið til að samsvara því, sem A vantar framan af 13.
kap. (13i_i3o). Athugun sýnir, að í C 13i3í—18i3ð er
frásögnin fjórðungi lengri en um sama efni í A, svo að
60 + 100 prentlína vöntun í A er afarnálægt því, sem
við mátti búast, ef upphaf 13. kap. í C og A hefur ver-
ið í samræmi við framhald textans í hvorri gerðinni
um sig.
Sennilegasta skýringin er aldrei sönnuð, meðan fleiri
möguleikar eru til. Hugsazt gæti, að kverið hefði verið
41+ eða jafnvel 5 arkir, svo að 240 eða 320 prentlínur
^væru glataðar. Engin merki sjást um það á þáttunum
þrem, að texti þeirra sé annaðhvort lengdur eða stytt-
ur. Það verður að reikna með lengd þeirra eins og .hún
er. Þá reynist Sörlaþáttur of langur eða of stuttur og
hinir þættirnir tveir, sem varla verða aðskildir, allt of
langir til að rúmast í eyðunni. Sá möguleiki kemur því
eiginlega ekki til greina. En mönnum hefur dottið í
hug, að þar, sem þættirnir standa í C, hafi í A verið
kafli, sem tengt hafi betur en nú efni 4. og 13. kap. —
Engar beinar líkur verða færðar fyrir því.* 1)
í þessu sambandi verður að nefna skoðun Adolfine Erichsens
(áðurnefnt rit) um 1.—4. kap. Ljósv. Hún skilur úr þættina
þrjá og athugar síðan, hvort 1.—4. kap. séu gallalaus inngang-
ur að 13. kap. eins og hann er í C. Svar hennar verður neitun.
1) Hér er farið fljótt yfir, því að þetta er ekkert deilumál.
Sbr. þessi rit: Kr. Kálund, Katalog over den Arnamagnæanske
Haandskriftsamling, — Guðbrandur Vigfússon, Prolegomena
Sturl., Oxford 1878, bls. LVI, — Tímarit Bókmenntafélagsins
I 267 o. áfr. (B. M. Ólsen), — Erichsen, óðurnefnt rit, bls. 10—
11, — Finnur Jónsson, Litt. hist., 2. útg., II 492.