Studia Islandica - 01.08.1937, Síða 32

30
GuSmundur býður Einari í A að festa bræðralag þeirrar
er Einar tortrygginn: „Víst væri þessa vel leitat, ef
þat væri ráðit, at hugr fylgdi máli“. Tortryggnin eyð-
ist síðan smátt og smátt í samtalinu. í C er tregða og
tortryggni Einars alls ekki sýnd í fyrstu. Að vísu ugg-
ir hann um tiltektir bróður síns, en felur alla þykkju
gegn honum þangað til í þriðja viðtali. í síðasta viðtali
fyrir alþing verður Einar hins vegar heitur og illorð-
ur. Þá kastar hann til Guðniundar skikkjunni dýru,
sem hann hafði þegið af honum til liðveizlu. Guðmund-
ur mælti: „Kasta niðr, ef þú vill; fyrr skal hon fúna
en neinn taki hana upp“. Einar reið heim með skikkj-
una, og ósigur sinn. Hér er C fremur hliðholl Guð-
mundi. En e. t. v. hefur höfundurinn ekki tímt að láta
skikkjuna fúna þarna. í A gerist hið sama í þessu við-
tali, nema sóknin er öll af hendi Einars, og eru þó báð-
ir í nokkurs konar vígstöðu: „Einarr vildi ekki af baki
stíga, en Guðmundr gekk eigi út ór durunum, ok cöl-
uðusk þeir svá við“. Orð Einars eru fá, en föst, og-
hann lætur skikkjuna liggja.
Guðmundur ríki þurfti ekki meira hlutverk í C en A.
En sá blettur er af honum þveginn í C, að hann hafi
notað sér drottinsvik Odds sauðamanns og sótt rangt
mál gegn Þóri Helgasyni. Við það breytist sumt í fari
Þóris og rás atburða, eins og brátt skal rakið. Mála-
rekstur Guðmundar sæmir honum vel í C. Fleira er
þar, sem fegrar heldur mynd hans. í A segir Einar
bróðir hans við hann: „Ekki ertu vanr at ríða svá fjöl-
mennr hér um byggðir, ef lítil erendi værí“. (Þeir voru
tuttugu.) í C kemur ekkert samsvarandi nema þessi
orð Einars, er Guðmundur reið einsamall til launmála
við hann: „Þat er honum eigi opt títt at ríða sveina-
lausum“. Fylgdarlið Guðmundar sýndi höfðingsskap-
hans, og var kotungslegt að ríða án þess. Orð Guð-
mundar eru betur færð í stílinn í C en A og stundum
drýgindaleg. T. d. má nefna svar hans, er farmaður-