Studia Islandica - 01.08.1937, Side 33

31
inn býður honum sök á Akrakarli: „Opt hefir þú mér
hallkvæmr verit, en eigi mun nú smæstu ráða, ok má
mér þetta koma at miklu haldi“. (Sbr. A með smá-
mennislegan feginleik Guðmundar: „Marga velgerð
hefir þú mér gert, en enga meiri en þessa“.) Eða er
hann hælist sjálfur um yfirgang sinn: „Fédrjúgir verða
þeir nú, þingmenn Þóris“ (orð Odds í A). Smekkmun-
ur hlýtur að valda klausu eins og þessari, sem væri
óhugsanleg í frumgerð Ljósv.: „----stefnda ek mann-
níðingnum Akra-Þóri fyrir brotttöku fjár Helga Arn-
steinssonar, ok hefir hann sök á hverjum manni ok
vélar lengi haft“.
Smásaga úr æsku bræðra er í A tengd við fyrsta sam-
tal þeirra og á að skýra tortryggni Einars. Af því að:
tortryggnin er numin burt í C, verður smásagan að
hverfa á þessum stað. En höfundurinn vill ekki missa
sögnina, heldur kemur henni að við fjórða samtal
bræðra, þar sem Einar rýfur bræðralagið og eið sinn..
I smásögunni kvartar Guðmundur yfir, að Einar sýni
sér óheilindi. C bætir við orð hans til áherzlu: „má
vera, at at því komi optar“. Hér verða áhrif smásög-
unnar Guðmundi meir í vil heldur en í A.
Þórir Helgason er ekki saklaus í C. Hann þiggur
hafrana að gjöf og sýnir með því að leyna þeim, að
hann veit hann fremur þar lögbrot. Staðhæfing Þóris,
þegar hafrarnir finnast, að hann eigi þá réttilega, er
tóm ósvífni. Þarna er hallað á Þóri til að hreinsa Guð-
mund. Mynd Þóris verður tvíræðari en í A. En að þessu
fráteknu er hann sæmdarmaður og gæfumaður og and-
stæða Guðmundar eins og 1 A.
Oddur sauðamaður Þóris verður að ónefndum sauða-
manni Guðmundar í C, — drottinhollur þjónn í drottin-
svikarans stað. Líklega er þessu breytt Guðmundar
vegna. En af því leiðir ýmsar nýjar breytingar: Húsið
með höfrunum færist frá bæ Þóris Helgasonar á stað-
inn, þar sem féránsdómur er háður, því að annars hefðL