Studia Islandica - 01.08.1937, Qupperneq 35

33
í orð Guðmundar, þegar hann sér hann fyrst: „Hefir
þú nökkurn þann sét, er síðr sé nökkurs verðr en þessi
maðr?------Eigi hefi ek sét þann mann, at betr sé fall-
inn til flugumanns“. Eftir þetta er engin rækt lögð
við persónuleik Rindils í C, hugsanir hans og gerðir
verða bergmál af fyrirskipunum Guðmundar. Til marks
um þetta skal ég taka upp tvö viðtöl þeirra, fyrst á al-
þingi, síðan á Möðruvöllum. Samsvaranir í orðalagi
eru skáletraðar:
A bls. 267.
Hann (Rindill) skoraði á Guð-
mund til vistar. Guðmundr
spurði, hvar hann var sveita-
maðr. Hann kveðsk vera sunn-
lenzkr maðr. Guðmundr mælti:
„Hví er þér betra i úkunnri
sveit en kunnigri?“ Hann
kveðsk vera sekr maðr. Guð-
mundr mælti: „Ertu nökkurr
verkmaðr?" Hann kvað þat
satt vera ok til margs vel fall-
inn. Guðmundr mælti: „Eigi
værir þú allúskotbragðligr,
eðr hví munda ek eigi við þér
taka? — Ok fór hann með
Guðmundi af þinginu.
bls. 268—69.
Guðmundr mælti: „Nú mun ek
trúa þér vel, ok mun ek segja
þér þá hluti, er stórræði fylgja,
ok mun þér verða at því annat
hvárt gæfa eðr höfuðbrot, ok
hafa vil ek nökkut fyrir gott
C kap. 1824_37.
Hann (Guðmundur) veik at
honum ok mælti: „Hvat heitir-
þú?“ „Ek heiti Þorbjörn“,
segir hann, „ok kallaðr rind-
ill, austfirzkr at ætt“. Guð-
mundr mælti: „Viltu kaupa við
mik nökkuru?“ Hann svarar:
„Hverr ertu?“ „Ek heiti Guð-
mundr, ok em ek Eyjólfs son“.
„Vel veit ek nú“, kvað hann.
„Ek heyri sagt, at flestir far-
sælisk af þér; en fátt hefi ek
til kaupa; ek em félítill". Guð-
mundr mælti: „Fleira kemr
mér en fé; máttu nú koma
norðr þangat í sumar á leið
vára ok leita þá til margra
vista, en ráð þik hvergi, en ek
mun þá til koma“.
kap. 18r,2_70.
— mælti Guðmundr: „— ■— Ek
vilda hafa nökkut fyrir mitt,
ok er eigi örvænt, at ek gera
þik tignum mönnum kunnan;
ok er annat hvárt, at þér mun
verða at því gæfa eða gæfu-
3
L