Studia Islandica - 01.06.1956, Page 81

79
þeim hætti, þegar farið er að bera fram n (tungan liggur
í w-stað frá byrjun pn-sambandsins), að gómfillan er
dregin niður ögn seinna en varimar opnast, myndast,
eftir óraddaða hljóðið p, óraddað tannmælt lokhljóð,
þ. e. a. s. t eða d. Þetta er, að breyttu breytanda, sama
fyrirbrigði og þegar rn hefur orðið (r)dn, eins og ég hef
skýrt í ofangreindri grein, bls. 139 o. áfr. Þessi sam-
svömn er góður stuðningur þess, að skýringin sé rétt í
báðum tilvikum.