Víkurfréttir - 13.01.2021, Side 21

„Þakklát þeim sem
hafa staðið þétt við
bakið á okkur“
– segir Kristín Örlygsdóttir,
formaður körfuknattleiksdeildar
Njarðvíkur. Hún hefur upplifað
síðasta árið sem stórfurðulegt
en er full tilhlökkunar yfir því að
körfuboltinn sé að fara af stað aftur.
– Þetta hefur verið ótrúlegt ár,
hvernig hefur þú sjálf upplifað það?
„Stórfurðulegt ár og einkennilegt,“
segir Kristín aðspurð um hvernig
hún hafi upplifað síðasta ár. „Stór-
furðulegt en hefur farið ágætlega í
mig og alla í kringum mig. Það eru
kostir í öllu líka, það má ekki einblína
á það neikvæða – ég er svolítil Pollý-
anna í mér. Það eru líka litlu, góðu
hlutirnir í lífinu sem skipta máli.
Hraðinn hefur minnkað hjá manni,
sem er kannski af hinu góða líka.
Auðvitað hefur þetta farið illa með
marga, fólk sem hefur misst vinnu
og annað, og maður hugsar til þeirra
sem hafa misst lífsviðurværi sitt og
nákomna.“
Nú þegar íslenski körfuboltinn
er loksins að fara aftur af stað segir
Kristín tilhlökkunina vera mikla hjá
öllum sem koma að starfi körfunnar
í Njarðvík. „Við sprungum bara út á
föstudaginn, það fór bara allt á fullt
og þvílík tilhlökkun. Maður biður
ekki um meira en að leikirnir séu
settir af stað, hitt verður bara að
bíða og maður sættir sig við það
eins og allir aðrir. Tilhlökkunin er
sérstaklega mikil hjá leikmönnum
og þjálfurum, þetta er búið að vera
ótrúlega krefjandi tímabil – á okkur
í stjórninni líka, að þurfa að halda
tempóinu gangandi og fjárhagnum í
lagi, það er auðvitað engin innkoma.
Þetta hefur tekið á, maður er að
vinna í leiðinlegasta hlutanum í tíu
mánuði án þess að nokkuð jákvætt
komi á móti. Samt sem áður hefur
þetta gengið vel, ég er með frábært
fólk með mér í stjórn. Fólk sem er
alltaf tilbúið að leggja erfiði á sig og
svo erum við með ótrúleg fyrirtæki á
bak við okkur. Við erum þvílíkt auð-
mjúk yfir því hvað þau hafa staðið
þétt við bakið á okkur í svona langan
tíma án þess að neitt sé að gerast.
Mörg þessara fyrirtækja eru engin
stórfyrirtæki, þetta eru fjölskyldu-
fyrirtæki sem eru að leggja til sam-
félagsins. Maður tekur bara hattinn
ofan fyrir þeim. Þetta er búinn að
vera þungur róður en við lítum bara
björtum augum á framtíðina.“
Hlutirnir látnir ganga upp
Kristín segir að allir hafi unnið sem
einn til að láta hlutina ganga upp,
leikmenn, þjálfarar og aðrir sem að
deildinni koma. Erlendir leikmenn
liðsins óskuðu eftir því fyrir áramót
að fá að fara til sinna heima þar sem
þeir gætu verið með fjölskyldum
sínum. „Þeir voru að veslast upp,
voru bara korter í þunglyndi. Þetta
er sérstaklega erfitt fyrir erlenda at-
vinnumenn sem eru hvorki í vinnu
eða skóla, þeir hýrðust bara inn á
herbergi í Playstation. Gátu ekki
farið á æfingu eða neitt. Þeir báðust
bara aflausnar sem við skildum auð-
vitað fullkomlega.“
– Þið eruð komin með nýja leik-
menn.
„Já og við bíðum bara spennt eftir
að fá þá á parketið til okkar. Það er
tilhlökkun í því.“
– Eru þeir komnir úr sóttkví og
klárir í slaginn?
„Nei, við erum mjög ábyrg með fjár-
haginn og það allt saman – þannig
að við ákváðum að bjóða leik-
mönnum ekki upp á að koma hingað
í óvissuna. Þeim var bara gefið grænt
ljós um leið við sáum fram á að það
yrði spilað.“
– Og eru þeir allir klárir?
„Já, allir nema Maciek [Baginski].
Hann er meiddur – svo er drengurinn
líka að fara að eignast barn þannig að
hann þarf að fara í sóttkví.“
Er í fleiri stórum verkefnum
Kristín hefur í nógu að snúast fyrir
utan körfuboltann. Hún er meðal eig-
enda í fyrirtækinu Hólsfjalli sem rak
gistiheimili á Ásbrú en er núna að
fara að reisa fjölbýlishús við Hafnar-
götu 12. „Við höfum verið að vinna
í þessu síðustu tvö ár, keyptum
Hafnargötu 12 og fengum Jón Stefán
Einarsson hjá JeES arkitektum og
verkfræðistofuna RISS til að teikna
fyrir okkur. Við höfum verið á fullu
að vinna í þessu verkefni, núna erum
við búin að fá öll tilskilin leyfi og
erum í startholunum til að fara að
byggja þar íbúðir.
Vonandi byrjum við á næstu
vikum. Við ætluðum af stað um það
leyti sem WOW fór á hliðina svo
þá ákváðum við að halda að okkur
höndum. Núna er mikil þörf á litlum
íbúðum, hagstæðum en samt ger-
legum og flottum.
Þetta er á besta stað í Keflavík
og eitthvað sem bærinn er líka
búinn að vera að vinna í, þ.e. að gera
miðbæinn meira aðlaðandi. Það
verður aldrei neinn lifandi miðbær
nema fólk búi þar. Þegar fólk býr á
svona stað þarf það í rauninni ekki
einu sinni að vera á bíl. Þetta er frá-
bært tækifæri fyrir ungt fólk sem er
að koma undir sig fótunum og líka
fólk sem vill minnka við sig, það er
nóg af þeim á Suðurnesjum,“ segir
Kristín full af eldmóði að lokum.
Jólamyndin í ár. Kristín og strákarnir hennar, Teitur og Jökull.
Kristín er á fullu í hestunum og segi að fátt toppi
góða hestaferð. Á myndinni til hægri má sjá nýjasta
fjölskyldumeðliminn sem verður tekinn á hús fljótlega.
Vikuferð austur á firði
með æskuvinkonu.
Jóhann Páll Kristbjörnsson
johann@vf.is
vÍkurFrÉttir á SuðurnESjuM Í 40 ár // 21