Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 15.10.1981, Blaðsíða 14

14/ Yiðtalið
Ellert Eiríksson hóf störf sem verkstjóri hjá Keflavíkurkaup-
staðfjórtán ára gamall. Síðan lauk hann gagnfrœðaprófi, fór til
aUk sjós oggegndi hinum og þessum störfum í landi. Síðustu tuttugu
og þrjú árin hefur Ellert starfað samfellt sem verkstjóri og þar af
Éiríksson WÆmí) nítján síðustu árin sem yfirverkstjóri.
Góöum og framtakssömum
mönnum greidd betri
laun fyrir betri vinnu
— Hvernig stóð á því að þú hófst störf
sem verkstjóri hjá Keflavíkurkaupstað að-
eins 14 ára gamall?
Ég flæktist nú eiginlega bara inn í þetta
fyrir tilviljun. Ég var nýbúinn i prófum og
sárvantaði vinnu. En um þetta leyti var
verið að byrja í fyrsta sinn með unglinga-
vinnuna, sem starfrækt hefur verið hér frá
þeim tíma. Mér bauðst þar starf sem verk-
stjóri og þáði ég það með þökkum.
Nú má segja að ég hafi þar með hafið
minn feril hjá bænum, því ég hef allt frá
þeim tíma verið viðloðandi verkstjórastörf
þar. þó svo að eyður hafi konrið inní.
— 1 hverju er starf yfirverkstjóra fólgið?
Ég á að hafa yfirumsjón með öllum
verklegum framkvæmdum, sem bærinn sér
um, auk annarra starfa, sem og eru undir
minni stjórn, svo sem viðhald o.fl.
— Hvert er álit þitt á launapólitíkinni?
Það getur nú verið svolítið erfitt að átta
sig á henni.. Þó finnst mér fyrir neðan allar
hellur þegar stjórnvöld rifta nýgerðum
samningi. Blekið er varla þornað á papp-
írnum þegar margra vikna og oft mánaða
starfi samninganefndar er gert að engu með
einu pennastriki. Svo virðist sem það sé
nánast stefna stjórnvalda á sérhverjum tíma
að rifta nýgerðum samningum og vera að
krukka í vísitöluna. Ég tel að fólk sé orðið
svolítið leitt á þessari stefnu stjórnvalda þ.e.
þegar annar samningsaðilinn telur sig ekki
bundinn af einu eða neinu samkomulagi.
En hvað sjálf launin snertir, þá er það
ekkert launungarmál að ríkið greiðir sínu
starfsfólki mun lægri laun heldur en hinn
frjálsi atvinnumarkaður. Ríkið hefur fram
til þessa ákaflega litið tillit tekið til fram-
takssemi og síst hæfileika. Allir eru gerðir
jafnir og enginn má skara framúr. Hinn
frjálsi atvinnumarkaður hefur hins vegar
verið tilbúinn að greiða góðum og fram-
takssömum mönnum betri laun fyrir betri
vinnu og er það álit mitt að ríkið verði í
komandi framtíð að fara að átta sig á þess-
um hlutum.
— Nú hefur verið mikið rætt og ritað um
lýðræði innan verkalýðshreyfingarinnar.
Hver er þín skoðun á þessum málum?
Sjálfsagt mætti lýðræðið vera meira, bæði
innan verkalýðshreyfingarinnar og á fleiri
stöðum. Hinsvegar geri ég greinarmun á
BSRB og ASI í þessum efnum. Ég tel að
lýðræði sé miklu meira innan BSRB en ASI
og þarf ekki annað en að benda á upp-
byggingu og starfsemi BSRB til að sjá að
svo er, og gætu þeir hjá ASf lært mikið af
okkar samtökum í sambandi við lýðræði.
— Eru menn stressaðir hjá bænum?
Jú. jú. Við erum mannlegir eins og aðrir.
Hinsvegar er þetta nokkuð árstíðabundið
og getur komið í sveiflum. Á veturna t.d.
getur snjómoksturinn orðið okkur erfiður
Ijár í þúfu. Álagið er því nokkuð háð árs-
tiðum og veðurfari.
— Og í lokin. Hafa orðið miklar breyt-
ingar hjá ykkur frá því þú fyrst hófst störf
hjá bænum?
Jú svo sannarlega. Allur aðbúnaður er nú
orðinn til fyrirmyndar, auk þess sem öll
vinnubrögð hafa tekið miklum stakka-
skiptum og þá ekki síst með tilkomu stór-
virkra vinnuvéla, sem hafa leyst manns-
höndina af verki. Þetta hefur hinsvegar haft
það í för með sér að fækka hefur orðið fólki
jafnt og þétt. hversu gott sem það nú er.
—gbk
Samningur frá 1954 um sameiginlegan
vinnumarkað á Norðurlöndum er nú í end-
urskoðun.
Island er ekki aðili að þessum samningi.
Aðilar eru: Danmörk. Finnland, Noregur
og Svíþjóð.
Megintilgangur þessa samnings er að
tryggja, að ríkisborgurum norrænu land-
anna sé frjálst að starfa og taka sér búsetu í
öðru norrænu landi án sérstaks leyfis.
Ástæður til þess, að ísland gerðist ekki
aðili að samningnum 1954 voru þær, að
menn vildu ekki eiga það á hættu að rík-
isborgarar annars staðar af Norðurlöndum
kæmu hingað í störf í svo ríkum mæli, að
atvinnuleysi skapaðist hér af þeim sökum.
Reynslan hefur orðið sú, að íslendingar
hafa í allríkum mæli sest að annars staðar á
Norðurlöndum. Hafa þeir ekki þurft að
sækja þar um atvinnuleyfi. Þeir hafa notið
sama réttar í aðildarlöndum samningsins
eins og ríkisborgarar þeirra fjögurra landa,
sem aðilar eru að samningnum.
ísland verði aðili —
vamaglar verði settir
Nú hafa Alþýðusamband fslands og
B.S.R.B. fengið til umsagnar frá félags-
málaráðherra tillögu um endurskoðun
samningsins frá 1954 og þar með, hvort rétt
sé fyrir íslendinga að gerast nú aðilar að
samningnum.
Nefndir frá A.S.Í. og B.S.R.B. hafa fjallað
um þetta mál og hafa þær starfað saman.
Sameiginleg umsögn hefur verið send fé-
lagsmálaráðherra.
I umsögninni til ráðherra segir m.a.:
,,Það er skoðun A.S.I. og B.S.R.B. að að-
ild íslands að sameiginlega norræna vinnu-
markaðinum sé æskileg, ef samkomulag
getur tekist við önnur Norðurlönd um við-
unandi skilyrði og íslensk stjómvöld eru
reiðubúin til þess að mæta verkefninu með
eflingu vinnumiðlunar og auknu samstarfi
við verkalýðssamtökin.
Samtökin lýsa hér með vilja sínum til
viðræðna við ráðuneytið um nánara fyrir-
komulag og með hvaða hætti megi tryggja
íslenskum verkalýðssamtökum trausta að-
ild að öllum ákvörðunum stjórnvalda í
þessu samhengi.“
Á stjórnarfundi Norræna verkalýðssam-
bandsins, sem haldinn var í Reykjavík
26.—28. ágúst s.l. var samþykkt sameiginleg
yfirlýsing helstu verkalýðssamtaka á Norð-
AFSTAÐA ASÍ OG BSRB TIL
SAMEIGINLEGS VINNUMARKAÐAR
Á NORÐURLÖNDUM