Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 15.10.1981, Blaðsíða 16

16
Há dánartíðni yaktayinnufólks
Danska loftskeytamannafélagið „Félag
loftskeytamanna frá 1917“ hefur allt frá ár-
inu 1966 hóplíftryggt alla starfandi félags-
menn sína.
Fáum árum eftir að til hóplíftrygging-
anna var stofnað, komst tryggingafélagið að
þeirri niðurstöðu, að dánartíðni meðal loft-
skeytamanna væri óeðlilega há miðað við
aðra Dani almennt.
Þessar niðurstöður vöktu undrun trygg-
ingafélagsins, en það taldi þetta háa dánar-
hlutfall staðreynd meðal loftskeytamanna
og krafðist því aukaiðgjalds af félaginu
vegna hóptryggingarinnar, sem skilyrði
fyrir áframhaldi hennar.
Skiljanlega vildi loftskeytamannafélagið
leita skýringa á hinni háu dánartiðni og
vann í samráði við Mogens Agervold, sér-
fræðing í uppeldis- og sálarfræðum við há-
skólann í Árósum. að athugun málsins.
Niðurstöður og tillögur
Nú liggur árangur rannsóknanna fyrir í
bók, sem Mogens Agervold hefur skrifað.
Og hverjar eru svo niðurstöður starfs-
mannafélagsins að þessari rannsókn lok-
inni?
1. Loftskeytamannafélagið telur, að rann-
sóknir á áhrifum vaktavinnu sýni mjög
greinilega, að hún eyðileggi heilsu
flestra þeirra loftskeytamanna, sem eyða
meginhluta af starfsaldri sínum, 25—40
árum við vaktavinnustörf.
2. Með aldrinum reynist vaktavinnu-
manninum starfið erfiðara og erfiðara.
Hann á torveldara með svefn að degi til,
höfuðþrautir, meltingarkvillar gera vart
við sig og matarlyst minnkar. Allir þessir
álagsþættir valda streitu og hafa nei-
kvæð áhrif á loftskeytamanninn og um-
hverfi hans.
3. t ljós hefur komið, að þessi óþæginda-
einkenni hverfa ef menn fá að vinna,
hvílast og sofa reglubundið, þ.e. eftir
hinum svokallaða líffræðilega dægra-
skiptatakti.
Ekki er unnt að leggja vaktavinnu
niður hjá loftskeytamönnum, þar sem
þeir starfa við öryggisþjónustu með
vaktir allan sólarhringinn 365 daga á ári.
En það mætti létta álagið með fríum,
svo að fólk gæti náð sér. Að loknum
næturvöktum er þörf fyrir langt
hvíldartímabil til að draga úr áhrifum
óþægindanna, svefnleysisins og kval-
anna sem næturvaktir hafa í för með sér.
Starfsmannafélagið telur, að slíkar
ráðstafanir gætu lengt meðalaldur loft-
skeytamanna þegar fram í sækir, vegna
betra heislufars, sem af þessu myndi
leiða.
4. Félagið hefur haft frumkvæði að því að
tryggja loftskeytamönnum lægri eftir-
launaaldur.
Það er von félagsins, að vaktavinnurann-
sóknimar leiði til þess, að ríkið sem aðrir
atvinnurekendur dragi lærdóm af þessari
rannsókn og skoði tillögur loftskeyta-
mannafélagsins um úrbætur, s.s. aukin frí
þeim til handa og lækkun eftirlaunaaldurs.
Þýtt og endursagt úr
„Radiotelegrafen“
JLS
Starfsmenntunarsjóður
ríkisstarfsmanna í BSRB
BSRB tekur við
umsóknum
Stjórn Starfsmenntunarsjóðs hefur
óskað þess að skrifstofa BSRB tæki við
umsóknum um styrki úr sjóðnum, og
hefur um það orðið samkomulag. Full-
trúar þandalagsins í sjóðstjórninni geta
einnig tekið við umsóknum beint og gefið
upplýsingar. Þeir eru: Ágúst Geirsson
hjá Pósti og síma og Tómas Sigurðsson,
Vita- og hafnamálaskrifstofunni.
Markmið starfsmenntunar-
sjóðs
Sjóðnum er ætlað að greiða kostnað
og veita styrki vegna náms starfsmanna,
sem eru að tileinka sér framfarir og
tæknibreytingar á sínu sérsviði eða und-
irbúa sig fyrir vandasamari störf.
Einnig að kosta endurhæfingar-
menntun, ef störf eru lögð niður.
Um hvað er unnt
að sœkja?
Að sjóðurinn beiti sér fyrir námskeið-
um og annarri fræðslustarfsemi, er
lýtur að aukinni starfsmenntun sjóð-
félaga eða endurhæfingu þeirra.
Þetta ætti væntanlega einkum við um
samstæða hópa.
2. Bandalagsfélög geta sótt um fjárstyrk
til námskeiðshalds á sínum vegum
eða í samstarfi við aðra, sem sam-
rýmist markmiðum sjóðsins.
3. Einstakhngar geta sótt um styrk
vegna náms innanlandsog utan, sem
fullnægir ákvæðunum um markmið
sjóðsins — svo og til rannsókna eða
ákveðinna verkefna, sem teljast til
endurmenntunar þeirra.
4. Ríkisstofnanir geta sótt um styrk til
námskeiðshalds.
Umsóknum þarf að fylgja
a) Lýsing á námi eða verkefni.
b) Áætlaður kostnaður og hvenærfyrir-
hugað er að stunda nám eða verk-
efni.
c) Aðrar þær upplýsingar, er sjóðstjórn
kann að telja nauðsynlegar.