Morgunblaðið - 06.04.2021, Síða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. APRÍL 2021
✝
Þórhallur
Hjörtur Her-
mannsson fæddist á
Skútustöðum við
Mývatn 12. nóvem-
ber 1927. Hann lést
á Skógarbrekku,
Húsavík, 22. mars
2021.
Foreldrar Þór-
halls voru Her-
mann Hjartarson
prestur, f. 1887, d.
1950, og Kristín Sigurðardóttir
húsmóðir, f. 1889, d. 1973.
Systkini Þórhalls voru: Hallur, f.
1917, d. 1997, Ingibjörg, f. 1918,
d. 2019, Ingunn Anna, f. 1921, d.
2010, Jóhanna Sigríður, f. 1923,
d. 2012, og Álfhildur, f. 1925, d.
1934.
Hinn 2. júní 1952 kvæntist
Þórhallur Sigríði Pálsdóttur, f.
21.2. 1930, d. 24.5. 2007. For-
eldrar hennar voru Páll H. Jóns-
1962. 6) Arnhildur, f. 1964, maki
Hörður Jónsson. Börn þeirra
eru Nanna Vilborg, maki Jó-
hann Pétur Guðmundsson, Halla
Fanney, maki Gabriel Doru Bu-
luc, og Markús. Langafabörnin
eru 12 og langalangafabörnin
tvö.
Þórhallur lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum á Akureyri
1947 og embættisprófi í við-
skiptafræði frá Háskóla Íslands
1953. Hann var kennari við
Gagnfræðaskólann á Ísafirði
1947-1948, við Héraðsskólann á
Laugum 1950-1951 og aftur
1980-81 og 1985, og stundakenn-
ari við Verslunarskóla Íslands
1957-63. Þórhallur var starfs-
maður Tryggingastofnunar Ís-
lands 1953-1979, lengst af sem
deildarstjóri. Þórhallur var
skipaður annar fulltrúi Íslands í
norrænu tölfræðinefndinni í fé-
lagsmálum 1979-95. Lengst af
bjuggu Sigríður og Þórhallur í
Kópavogi en 1990 fluttust þau til
Húsavíkur þar sem þau bjuggu
sér fallegt heimili í Valbergi.
Útför Þórhalls er gerð frá
Húsavíkurkirkju í dag, 6. apríl
2021, klukkan 11.
son, f. 1908, d. 1990,
og Rannveig Krist-
jánsdóttir, f. 1908,
d. 1966. Börn Þór-
halls og Sigríðar
eru: 1) Rannveig, f.
1952, maki Már V.
Magnússon. Sonur
þeirra er Þórhall-
ur, maki Pia Sigur-
lína Viinikka. 2)
Sigríður Kristín, f.
1953. Börn hennar
og Þorvarðar Kristjánssonar
eru: Kristján Gunnar, maki Jóna
Björg Pálmadóttir, Arnar og
Guðrún Sigríður. Börn Sigríðar
Kristínar og Jóhannesar Sigur-
jónssonar eru Þórdís Edda og
Sigurjón, maki Þuríður Hall-
grímsdóttir Viðar. 3) Hös-
kuldur, f. 1954. 4) Geirfinnur, f.
1956. Synir hans og Guðrúnar
Sigurbjörnsdóttur eru Sigur-
björn og Hákon. 5) Hrólfur, f.
Til minningar um pabba minn.
Hér kemur það sem ég lofaði að
gera:
Pabbi: „Ég er nú ekkert hrifinn
af minningargreinum yfirleitt en
mér þætti gott ef þú skrifaðir eina
um mig.“
Við vorum að ræða um dauð-
ann, rétt eftir að mamma dó 2007
og ég spurði hann hvort hann væri
hræddur við að deyja. „Nei alls
ekki, hræðist það bara að verða
ósjálfbjarga og þurfa að láta aðra
hugsa um mig.“
Svo var hann eitthvað með
áhyggjur af legsteininum. Ég
sagði honum að hafa ekki áhyggj-
ur af því, við myndum bara setja
ör á mömmu legstein sem vísaði á
þann við hliðina og skrifa „og eig-
inmaður“.
Svona var húmorinn hjá okkur.
Ég var svo heppin að pabbi
minn var heimavinnandi þegar ég
var í menntaskóla. Hann vakti mig
á morgnana með þessu: „Viltu
heitt eða kalt?“ Og ég spratt sam-
stundis fram úr, vildi alls ekki
vatnsgusu!
Í ensku-heimanáminu þurfti ég
ekki orðabók, pabbi var innan seil-
ingar og ég gat bara spurt. Svo las
hann yfir ritgerðir og leiðrétti.
Hann var samt ekki flinkur að
kenna mér stærðfræði! Góður í
henni en skildi bara ekki að ég
skildi ekki!
Ég fékk að læra á píanó og það
kostaði peninga. Við tókum upp
kartöflur og ég fékk ákveðinn pen-
ing fyrir hverja fötu af kartöflum
sem ég tók upp. Þannig „borgaði“
ég fyrir pínaónámið. Svo átti hann
plötuspilara og plötur og við hlust-
uðum saman á klassíska tónlist.
Ég ólst upp í Land-Rover. Sæt-
ið mitt var hola aftur í innan um
allt útilegudótið. Þar leið mér vel.
Við ferðuðumst t.d. í Skaftafell
áður en hringvegurinn opnaði. Við
bjuggum í Kópavogi. Fórum oft
yfir Sprengisand og alls kyns
óbyggðir. Vestfirði. Austfirði.
Suðurland. Norðurland var auð-
vitað alltaf áfangastaður. Allir
ættingjar þar. Skútustaðir þar
sem hann fæddist. Skoða gamla
húsið, heimsækja elskulega vini
hans þar. Borða reyktan silung úr
Mývatni.
Sofna í tjaldi sem pabbi var bú-
inn að kynda með gastækinu. Það
er ekki til neitt betra. Hlusta á
rigningu eða lækjarnið og vakna
við fuglasöng.
Ég man líka eftir laugardögum
þegar ég fékk að fara með pabba í
vinnuna, þá fékk ég að leika mér
inni á næstu skrifstofu og vera í
skrifstofuleik.
Mikið er ég þakklát fyrir að
hafa átt einmitt þennan pabba,
sérvitran en alltaf til staðar.
Arnhildur Þórhallsdóttir.
„Guð veri með þér. Og ef hann
er upptekinn þá hringirðu í afa.“
Svona kvaddi afi mig þegar ég fór
að heiman í fyrsta skiptið. Hann
stóð við þetta loforð og ég hringdi
margsinnis, stundum til að spjalla
og hlæja, stundum til að fá aðstoð
hjá afa. Nú svarar afi ekki lengur í
símann; hann gleymdi að segja
mér hvert ég ætti þá að hringja.
Afi Þórhallur var mikill félagi
og haukur í horni. Við gátum setið
löngum stundum, drukkið smá
rauðvín og spjallað um gamla
tíma, skáldskap, sagnfræði og
menningu. Sagnabrunnur afa var
ótæmandi og fróðleikurinn óþrjót-
andi. Í sagnaham var afi léttur, hló
yfirleitt mikið eða sagði frá með
glott á vör.
Afi var einstaklega skemmti-
legur ferðafélagi. Þau amma
eyddu nánast hverju sumri á
flakki um Ísland og hann þekkti
landið eins og lófann á sér. Við fór-
um í ótal dagsferðir á æskustöðv-
arnar í Mývatnssveit og afi sagði
sögur, ýmist af sjálfum sér eða
frægðarfólki eins og Fjalla-Bensa
eða Víga-Skútu. Örnefnin þuldi
hann upp en þeim sem á hlýddu
gekk misvel að læra. Haustið eftir
að amma lést fórum við í ógleym-
anlega ferð til Krakow í Póllandi. Í
þeirri ferð fékk ég nýja sýn á
ferðalög. Afi gaf sér góðan tíma í
allt, skoðaði gaumgæfilega og las
sér til. Enginn ferðafélagi komst
upp með óþolinmæði. Um miðjan
daginn var mikilvægt að leggja sig
og þegar kom að kvöldmat var
lykilatriði að velja góðan veitinga-
stað, borða í rólegheitum og
drekka gott rauðvín.
Afi kenndi mér mjög margt,
bara með því að vera til. Hann
sýndi ótrúlegt æðruleysi þegar
amma dó mjög skyndilega fyrir
tæpum fjórtán árum og hélt sínu
striki af aðdáunarverðri yfirveg-
un. Hann sinnti áhugamálum sín-
um en eyddi yfirleitt litlum tíma í
það sem honum þótti leiðinlegt.
Hann lifði hægt og rólega, aldrei
var neinn asi á afa. Hann var ein-
staklega nákvæmur og vandvirk-
ur og hikaði til dæmis ekki við að
skrifa inn leiðréttingar eða við-
bætur í bækur. Bækurnar eru
margar í minni eigu nú og á ég lík-
lega alltaf eftir að rekast á athuga-
semdir frá afa þegar ég tek fram
bók úr hans safni.
Í hvert sinn sem ég kom til afa
leit hann upp, brosti út að eyrum,
hló aðeins og sagði „nei, ertu kom-
in?“ Það er erfitt til þess að hugsa
að fá aldrei aftur slíkar móttökur.
Afi skilur eftir sig stórt skarð en
hann hafði lifað löngu og góðu lífi.
Við hin sitjum eftir með söknuð en
hlýjar minningar sem ylja um
ókomna tíð.
Þórdís Edda Jóhannesdóttir.
Elsku Þórhallur, minn kæri afi
og vinur.
Þegar fréttin barst að þú hefðir
kvatt okkur þá streymdu fram
minningarnar, sumar ljóslifandi
en aðrar óljósari.
Ég að leika með bíla á teppinu í
stofunni á Álfhólsveginum, tepp-
inu sem var kannski ekki hannað
til slíks en mynstrið myndaði vegi,
hringtorg og alls konar fínerí í
huga ungs drengs. Jól og áramót
þegar þú keyptir pakka af flug-
eldum handa mér og ég man
hversu hissa ég varð. Þetta hefði
mamma aldrei leyft. Amma að
stunda hannyrðir og þú að gera
við Land Rover í garðinum til þess
að hann yrði klár í útilegur sum-
arsins. Þegar þið amma fóruð um
landið þvert og endilangt með allt
sem þurfti aftur í troðnu skottinu,
og ég skal ekkert minnast á að
Land Roverinn hafi verið skítugur
þegar hann renndi í hlað á Baug-
hólnum; þú nefnilega skammaðir
mig fyrir það með lymskufullu
glotti þegar ég skrifaði það í minn-
ingarorðin um ömmu.
Það var svo mikil lukka fyrir
mig þegar þið fluttuð til Húsavík-
ur rétt fyrir ferminguna mína og
að ég skyldi ætíð eiga heimboð í
Valberg, þar sem hagleikshendur
ykkar hjónanna höfðu skilið eftir
stóran svip í öllum krókum og
kimum. Handverkið hennar
ömmu, smíðavinnan þín.
Ég á Akureyri að koma við í
vínbúðinni að kaupa rétta tegund
af rauðvíni eða í Hagkaup að
kaupa parmesanostinn góða. Ég
sit í stofunni og þú ert að leggja
kapal og þú fræðir mig um fortíð-
ina og ég er viss um að ef kapallinn
okkar beggja hefði lagst örlítið
öðruvísi hefðum við báðir geta
orðið prýðis sagnfræðingar.
Læknatalið, Prestatalið, Byggðir
og bú, Árbók Þingeyinga og allar
bækurnar um heimsstyrjaldirnar.
Allt bækur sem þú greipst oft í til
þess að fletta upp einhverju sem
vafðist fyrir í spjalli. Að koma í há-
deginu þar sem rútínan átti sér
stað: Te, egg og síld, brauð og
sulta. Og svo síðasta skiptið sem
við hittumst og það var eins og þú
vissir kannski innst inni að þetta
væri það síðasta, gafst þér mjög
langan tíma til þess að tala við mig
og við ræddum nútíð og fortíð og
viska þín og rólyndi, sem ég elsk-
aði að vera nálægt, var jafn yndis-
legt og ætíð áður.
Það er svo merkilegt finnst mér
að þegar ég lenti í hrakningum í
lífinu fyrir einhverju síðan og fór
að vinna í að laga sjálfan mig þá
rakst ég á merkilega staðreynd.
Allt það sem ég hef reynt að til-
einka mér síðustu árin hafðir þú til
brunns að bera og ég hefði getað
séð fyrir löngu að það hefði hjálp-
að mér mikið að horfa bara til þín.
Að standa með sjálfum sér, vera
ætíð heiðarlegur en samt fastur á
sínu, njóta þess að elda góðan mat
og drekka gott vín.
Hvíla sig vel og stunda hug-
leiðslu, sem var í þínu tilfelli kap-
allinn og krossgátan.
Þú verður ætíð í huga mér
elsku afi og drengirnir mínir eiga
eftir að segja sögur um þig langt
inn í ókomna framtíð og það hugsa
ég að allir afkomendurnir þínir
eigi eftir að gera. Þeir sömu og
voru allir búnir að fá bókaverðlaun
í krossgátu Morgunblaðsins.
Þinn
Arnar.
Þórhallur Hjörtur
Hermannsson
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma, dóttir
og systir,
ÞÓRUNN I. INGVARSDÓTTIR,
Hrauntúni 49,
Vestmannaeyjum,
lést mánudaginn 29. mars á Heilbrigðis-
stofnun Vestmannaeyja. Útförin fer fram frá Landakirkju
föstudaginn 9. apríl klukkan 14. Streymt verður frá athöfninni á
vef Landakirkju: Landakirkja.is
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbavörn
0582-26-2000 kt:651090-2029 og Blindrafélagið
0115-26-47017 kt: 470169-2149.
Eðvald Sigurðsson
Ragnar Ágúst Eðvaldsson Ragnheiður M. Guðmundsd.
Alma Eðvaldsdóttir Friðrik Stefánsson
barnabörn, barnabarnabörn
Erla Egilsdóttir
Sigrún Ingvarsdóttir
Guðjón Ingvarsson
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
JÓNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Stakkholti 2b,
lést 31. mars á líknardeild Landspítalans.
Útförin verður auglýst síðar.
Ólafur Árnason
Erna Rós Magnúsdóttir Þórarinn Gunnar Sverrisson
Hjalti Magnússon Sigurlaug Soffía Reynaldsd.
Anna Lilja Magnúsdóttir Guðmann Bragi Birgisson
Kristján Magnússon Sigríður Inga Rúnarsdóttir
Árni Ólafsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞORBJÖRG VALGEIRSDÓTTIR,
Dedda,
Snælandi 4, Reykjavík,
lést 20. mars á hjúkrunarheimili Hrafnistu,
Skógarbæ.
Útförin hefur farið fram. Þökkum auðsýnda samúð. Sérstakar
þakkir og hlýhug sendum við starfsfólki Foldabæjar og
Skógarbæjar fyrir alúð og umhyggju í hennar garð.
Garðar Hilmarsson Sigríður Benediktsdóttir
Ólöf Kristín Ólafsdóttir Sævar Benediktsson
Ása Ólafsdóttir Ólafur Örn Ólafsson
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og
amma,
MARÍA JÓNA HREINSDÓTTIR,
Vesturfold 9, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk
fimmtudaginn 1. apríl.
Útförin fer fram í Grafarvogskirkju 8. apríl, vegna aðstæðna í
samfélaginu verður athöfninni streymt á youtubesíðu
Grafarvogskirkju. Sérstakar þakkir fær starfsfólkið á Mörk fyrir
frábæra umönnun.
Rosario Russo
María Russo
Giuseppe Russo Anna Lilja Elvarsdóttir
Þóra Hreinsdóttir
Bryndís Hreinsdóttir Cawley
Íris Hreinsdóttir
og fjölskyldur
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar systur, mágkonu og frænku,
VIKTORÍU B. VIKTORSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á deild 12E
Landspítala fyrir sýndan hlýhug og alúð við
umönnun hennar.
Haukur Arnar Viktorsson Gyða Jóhannsdóttir
Jóhann Árni Helgason Þóra Einarsdóttir
Jón Ari Helgason Ingibjörg Sæmundsdóttir
og börn
Elsku frændi. Nú
er stórt tómarúm í
fjölskyldunni okkar
og þín verður sárt
saknað. Ég held í
minninguna um
góðu stundirnar okkar, glettnina
og húmorinn okkar á milli og efast
ekki um að amma og afi taka vel á
móti þér.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
Ingvi Ástvaldsson
✝
Ingvi Ástvalds-
son fæddist 4.
júní 1999. Hann lést
19. mars 2021.
Útför Ingva fór
fram 29. mars 2021.
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur
hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mín-
um,
þú smyr höfuð mitt með
olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja
mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Hvíldu í friði.
Þinn frændi,
Helgi Óskarsson.
Elsku Ingvi. Það var heiður að
kynnast þér þótt kynnin hafi verið
stutt, aldrei er maður viðbúinn að
kveðja og allra síst ungan mann í
blóma lífsins.
Foreldrum, systkinum og að-
standendum öllum votta ég inni-
lega samúð mína og bið um styrk
ykkur til handa.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Hvíl í friði elsku vinur.
Lísebet Unnur Jónsdóttir.