Heilsuvernd - 01.04.1953, Blaðsíða 15

HEILSUVERND
Ingveldur Kr. Brynjólfsd.
úr Landeyjum:
Eitt ár
ævi minnar.
Árið sem leið, eða frá 21. júní 1951, er ég kom í hið
nýstofnaða hressingarheimili N.L.F.I. í Hveragerði, hefir
orðið mér lærdómsríkasta og uppbyggilegasta ár ævi minn-
ar. Ég lagði upp í þá för algjörlega viljalaus, vonlaus og full
vantrausts á þessa nýju stofnun, og þó lækninn allra mest,
því að ég var orðin langþreytt á þeim læknum, er ég ár
eftir ár, og áratugum saman, hafði árangurslaust byggt
vonir mínar á. Var mér því óljúft að þurfa að fara að kynn-
ast enn einum, er ég hélt vera af sama sauðahúsi, þvi að
Jónas Kristjánsson lækni hafði ég aldrei séð og lítið um
hann heyrt. En til þess að eftirfarandi frásögn verði skilin
í réttu ljósi, verð ég að byrja á byrjuninni.
Frá fyrsta minni, eða rúmlega í 40 ár, hefi ég þjáðst
af þeim sjúkdómi, er læknar nefna liðagigt, en sem mér
skilst nú vera einn vottur um sveltandi líf, eða langvarandi
hungur eftir þeirri réttu næringu í daglegri fæðu, sem
hver einstaklingur þarfnast til vaxtar og viðhalds heil-
brigðs líkama.