Heilsuvernd - 01.04.1953, Síða 31

HEILSUVERND
27
dómseinkennalækning, sem stemmir ekki á að ósi og tekur
ekki fyrir orsakirnar til þess, að blóðið óhreinkast. Breyti
sjúklingurinn ekki lífsvenjum sínum, er ekki annað sýnna
en endurtaka verði blóðþvottinn fyrr eða síðar.
En hvað sem því líður, eru þessar tilraunir að ýmsu leyti
merkilegar frá sjónarmiði náttúrulækningastefnunnar, og
þessvegna er frá þeim skýrt hér.
M. a. virðist hér fengin staðfesting á því, að t. d. krabba-
mein sé blóðsjúkdómur en ekki aðeins sjúkdómur í því
líffæri, sem meinið kemur i. Og vissulega væri mikils um
það vert, ef menn gætu — sér að skaðlausu — flýtt fyrir
bata, sérstaklega í mjög erfiðum sjúkdómstiifellum, með
því að setja blóð sitt í hreinsun. En meðan ekki er fengin
full og örugg vissa fyrir því, að þessi aðferð sé ósaknæm,
er eðlilegast að hreinsa blóðið án þess að opna æð. Og til
þess þekkjast aðferðir ,öruggar og hættulausar. En skil-
yrði fyrir árangri er, að menn hætti að óhreinka blóðið að
óþörfu með allskonar eiturlyfjum og óhoilum mat og drykk.
En hreinsunin er í því fólgin að örva til starfa öll hreinsun-
artæki líkamans: lifur og ristil, nýru, lungu, húð og slím-
húðir, með viðeigandi mataræði, föstum, böðum, húðræst-
ingu, útivist, hreyfingu, hreinu lofti o. s. frv. En hreinsunar-
líffærin eru að jafnaði meira og minna iöt, sjúk og óstarf-
hæf vegna stöðugrar ofreynslu og skorts á nauðsynlegri
næringu og réttri meðferð.
Loks skal á það bent, sem ekki er minnst um vert, að
þessar tilraunir virðast staðfesta þá meginkenningu nátt-
úrulækningastefnunnar, að hreinleiki blóðsins sé undir-
staðan undir góðri heilsu.
EITRUÐ BLEIKINGAREFNI I INNFLUTTU
HEILHVEITI.
Enska timaritið Rude Health skýrir svo frá, að i heilhveiti sé
sett bleikingarefnið agene (sjá bls. 31 hér í heftinu), eins og i
hvítt hveiti. Er þetta enn ein sönnun fyrir nauðsyn þess að mala
allt korn í landinu sjálfu.