Heilsuvernd - 15.12.1958, Blaðsíða 21

HEILSUVERND
113
Nýting landsins
1 strjálbýlum löndum eins og okkar landi þarf ekki að
hafa áhyggjur af skorti landrýmis til ræktunar. öðru máli
er að gegna með mörg þéttbýl lönd. Þar er hver flatar-
metrinn dýrmætur. Það er því fróðlegt að gera sér grein
fyrir, á hvern hátt landið verður bezt nýtt, á hvern hátt
það getur framfleytt flestum einstaklingum. Þetta er auð-
velt reikningsdæmi, sem er fólgið í þvi, að fundið er, hve
margar hitaeiningar eru í uppskeru ákveðins flatarmáls
af landi, og deilt í útkomuna með meðalhitaeiningaþörf
eins manns. Niðurstaðan verður sú, að uppskera eins
hektara fullnægir:
45 manns, sé eingöngu um kartöflur og grænmeti að
ræða,
20 manns, sé eingöngu ræktað korn,
3.5 manns, séu ræktaðar fóðurjurtir og rótarávextir til
kjötframleiðslu,
1.5 maður, ef ræktað er gras til kjötframleiðslu.
Kjötneyzla útheimtir þannig allt að 30 sinnum meira
landrými en kartöfluneyzla.
Sé uppskerumagninu breytt í eggjahvítu, verður út-
koman þessi:
Af einum hektara fást:
600 kg eggjahvíta, séu ræktaðar grænar baunir,
600 — — sé ræktað kál,
400 — — séu ræktaðar gulrætur,
400 — — séu ræktaðar kartöflur,
200 — — sé ræktað korn,
50 — — sé framleitt svínakjöt,
40 — — sé framleitt nautakjöt.
Hér er allsstaðar um erlenda útreikninga að ræða.