Heilsuvernd - 01.06.1972, Blaðsíða 11

Óánægöir eiginmenn
Ósamkomulag í sambúð hjóna á sér hinar margvíslegustu or-
sakir. Stundum verður smávægilegur ágreiningur eða lítilf jörlegar
aðfinnslur að skilnaðarsök, og sannast þar hið fornkveðna, að „oft
veltir lítil þúfa þungu hlassi“. Hér verða taldar nokkrar algengar
aðfinnslur eiginmannsins á hendur konunni. En á það skal bent
strax, að enda þótt þær kunni að hafa við rök að styðjast, mundi
skilningsríkur eiginmaður gera sér ljósar málsbætur konunnar,
og ekki taka hart á yfirsjónum, sem geta verið óviðráðanlegar.
Það skiptir líka miklu máli, hvernig aðfinnslurnar eru settar
fram, og það getur ráðið úrslitum um það, hvort hægt er að bæta
úr vanköntunum.
1. „Konan mín býr ekki til eins góðan mat og móðir mín“. Þetta
kann að vera rétt, en getur líka stafað af vanafestu eiginmannsins.
2. „Konan mín heldur sér ekki nógu mikið til“. í mörgum til-
fellum er hér um misskilning og hótfyndni að ræða. Hinsvegar er
það svo, að í tilhugalífi sjá ungir menn tilvonandi eiginkonur
sínar máske sjaldan nema prúðbúnar og verða fyrir vonbrigðum,
þegar þær birtast þeim ósnyrtar og í hversdagsklæðum. Hitt er
svo annað mál, að sumar konur ganga subbulega til fara við hús-
verk, sem er alger óþarfi og getur verkað óþægilega á eiginmann-
inn.
3. „Kona mín er of forvitin". Það er næsta eðlilegt, að eigin-
konan vilji fylgjast með störfum manns síns, fjármálum hans og
einkamálum, og honum ber skylda til að fullnægja þeim óskum
hennar, og ætti að vera það ljúft. Hafi hann eitthvað að fela, er
það illa farið og eðlilegt, að það verki ekki vel á konuna.
4. „Kona mín er köld“. Slíkt getur átt sér margar orsakir, sem
stundum liggja hjá eiginmanninum sjálfum. Geti hjónin ekki bætt
HEILSUVERND
75