Heilsuvernd - 01.08.1972, Síða 22

A víð og dreiff
íþróttir og: eg:g:jahvíta
Því er almennt trúað, að íþrótta-
ménn þurfi að neyta mikillar eggja-
hvítu við íþróttaiðkanir. Fyrir
löngu hefir þó verið sýnt og sann
an, að svo er ekki. Árið 1933 gerðu
þrír iþróttamenn í Bandaríkjunum,
allt háskólastúdentar, tilraun á sér.
Þeir neyttu daglega um 2700 hita-
eininga, aðallega jurtafæðu, sem
fyrstu þrjár vikurnar innihélt 100
g eggjahvítu, 150 g fitu og 230 g
kolvetna, auk 14 g af matarsalti.
Iþróttaiðkanir þeirra voru fólgnar
í róðri og hlaupum, sem þeir juku
smámsaman í tvær vikur og héldu
síðan áfram óbreyttum. Að þremur
vikum liðnum breyttu þeir matar-
æði sínu þannig, að þeir minnkuðu
eggjahvítuna niður í 50 g á dag,
en juku fitu og kolvetni að sama
skapi, þannig að hitaeiningamagn-
ið hélzt hið sama, og saltið minnk-
uðu þeir niður í 2 g. Þennan tíma
nærðust þeir á ósoðinni jurtafæðu,
grænmeti og aldinum, þar á meðal
hnetum, og borðuðu litið eitt af
mjólk og eggjum. Þeir héldu áfram
sömu íþróttaiðkunum, án þess að
draga nokkuð úr þeim, og efna-
skipti þeirra héldust í fullkomnu
jafnvaegi. (The Vegetarian)
Tilraun með hvítt brauð árið 1826
Árið 1826 birti franski lífeðlis-
fræðingurinn Magendie eftirfar-
andi í enska læknaritinu „London
Lancet": „Hundar fóðraðir á hvítu
brauði og vatni lifa ekki nema i 50
daga. En hundar fóðraðir á heil-
hveitibrauði og vatni lifa góðu lífi
og fullheilbrigðir allan þennan
tima.“
Þá vissu engir, hvorki Magendie
né aðrir, að skortur Bl-fjörefnis
varð fyrri hundunum að aldurtlla.
En tilraunir þessar, sem gerðar
voru fyrir nærfellt hálfri annari
öld, sýndu, að í náttúrlegum mat-
vælum eru efni, sem líkamanum
eru nauðsynleg, þannig að ekki má
hluta fæðuna I sundur, ef lífi og
heilsu á ekki að vera hætta búin.
(Sunnhetsblade t)
Klókur sjúklingur
Það hefir löngum viljað við
brenna, að læknar séu tregir til að
láta sjúklingum sínum í té vit-
neskju um ástand þeirra. Dagblöð
í Englandi hafa nýlega skýrt frá
því, hvernig spitalasjúklingur einn
fann ráð við þessu. Dag einn er
hringt til sjúkrahússins og beðið
um upplýsingar um Henry Jones
Spyrjandinn fékk viðstöðulaust þær
fréttir af honum, að hann hefði
verið skorinn upp, aðgerðin tekizt
prýðilega, saumarnir yrðu teknir
daginn eftir og hann yrði sendur
heim næstkomandi föstudag. Þá
fyrst var innt eftir nafni spyrjanda,
sem var enginn annar en Henry
Jones sjálfur, sem hringdi úr rúmi
sinu og þakkaði með virktum fyrir
upplýsingarnar. (The Practitioner)
118
HEILSUVERNÐ