Heilsuvernd - 01.12.1979, Blaðsíða 29
stjórninni jafnframt Arnheiði. Það lætur að líkum, þar sem
Guðbjörg er dóttir Jónasar heitins Kristjánssonar, að tilfinn-
ingahiti og áhugi fyrir framgangi stofnunarinnar væri hennar
hjartans mál. Enda mjög eðlilegt að einn af afkomendum hans ætti
sæti í stjórn þeirrar stofnunar er hann hafði í upphafi lagt til
alla fjármuni sína til þess að Heilsuhælið gæti tekið til starfa.
Guðbjörg Birkis er tilfinningarík kona, svo sem hún á kyn til.
Arnheiður átti allt traust hennar og sömuleiðls átti Guðbjörg
fullan trúnað og stoð Arnheiðar. Mér væri innan handar að geta
dæma hér um, en læt það ógert, því á þeim árum sem ég til þekki
voru þær ekki ævinlega ósærðar er fundum var slitið. Þakkir
mínar færi ég Guðbjörgu og ef hún er særð eftir áföll liðinna
ára vona ég að þau sár megi gróa að fullu bæði utan hælisins og þó
sér í lagi finni hún sig sjálfa sem hinn velkomna unnanda stofn-
unarinnar.
Báðum þessum konum flyt ég þakkir allra þeirra er á liðnum
árum hafa notið velvildar þeirra og viljans til þess að gera það
sem þær töldu réttast.
Hajsteinn Guðmundsson
Frá rifnefnd
Ritnefnd sú, sem kosin var á siðasta landsfundi NLFl, hefur séð um
útgáfu þessa heftis, sem er hið síðasta af árgangi 1979, og ber hún ábyrgð
á þeim drætti, sem orðið hefur á útgáfu þess.
Ýmsar orsakir liggja til þessa dráttar og sér ritnefndin ekki ástæðu
til að tíunda þær allar. Hún játar fúslega, að hún var sein til að hefja
störf og þar við bættist, að tafsamt reyndist að afla efnis í heftið fyrir
nefndarmenn, sem allir eru störfum hlaðnir fyrir.
Lögð hafa verið drög að skipulegri efnisöflun í framtíðinni, m.a. efnis-
þáttum, sem birtast eiga reglulega í tímaritinu. Þá hefur rtnefndin
ákveðið i samráði við forseta NLFÍ, að breyta broti tímaritsins, stækka
það verulega og skapa þannig skilyrði fyrir aukna fjölbreytni bæði i
efnisvali og útliti. Ákveðið hefur verið að hafa blaðsiðutal árgangsins
hið sama og verið hefur, og þar sem brotið stækkar, eykst efnið verulega.
Ritnefndin gerði sér fljótt ljóst, að hún væri þess ekki megnug að
annast ein ritstjórn timaritsins. Hún hefur því leitað liðsinnis við efnis-
öflun og fengið góðar undirtektir. En ljóst er, að árgangur 1980 getur
ekki orðið 6 hefti, má gott heita ef þau verða 4, en sökum þess að
brotið stækkar verður lesefnið væntanlega engu minna en verið hefur.
Við skulum svo vona, að með samstilltu átaki takist okkur að gera
Heilsuvernd að gagnlegu og læsilegu tímariti og góðum málsvara fyrir
náttúrulækningastefnuna.
HEILSUVERND
149