Heilsuvernd - 01.12.1979, Blaðsíða 27

►
ARNHEIÐUR JÖNSDÓTTIR GUÐBJÖRG BIRKIS
P
veikbyggða starfsþáttar. Það var mikill vandi sem Arnheiður tókst
► á hendur að stýra þessari veikbyggðu stofnun Náttúrulækninga-
félags íslands úr höndum stofnandans. Þótti mörgum næringar-
þáttahugmyndir náttúrulækningafólks sérviskukenndar og órök-
studdar. Á þessu sviði hafa næringarvísindi komið til hjálpar og
eru sífellt að færa sönnur á margvíslegt er áður var hyggjuvits-
kenning. Við þær aðstæður sem þessi þróun hefur átt sér stað er
ein hætta ávallt á næstu grösum, það er ofsatrú, vafalítið vel
meinandi fólks. Komist slík „kyngitrú11 í hendur manna er trausts
njóta, þó ekki sé nema að nokkru leyti, er hætta á upplausn á
næstu grösum.
p Arnheiði munu hafa verið ljósir hinir margvíslegu agnúar er
þróuðust innan þessarar annars nýtu hreyfingar. Þessvegna varð
einn skapgerðarþáttur henni hvað happdrýgstur í stjórnun stofn-
unarinnar, það var innsýnin í skaphöfn samverkamannanna, ein-
stök skapstjórn þegar að svarf og síðast en ekki síst velvildin
til alls og allra. Mér var oft huga næst að hún hefði að kjörorði
„ég læt sem ég sofi en samt mun ég vaka“. Það er auðvelt að rök-
styðja þessa skoðun með því að benda á það hve vel hún hefur
haldið sér líkamlega og andlega. Hún hafði skilning á því að
andlegt jafnvægi er hið þýðingarmesta í byggingu heilbrigðrar
« sálar i hraustum líkama. Hún skildi það, að svo fremi að líkaminn
HEILSUVERND
147