19. júní - 19.06.2018, Side 18

16 | 19. júní 2018
M
yn
d:
O
rk
uv
ei
ta
R
ey
kj
av
ík
ur
kynjafræðinga og hef uppgötvað hvað
ég er sjálf uppfull af ómeðvituðum
fordómum, líkt og við öll. Við þurfum
stanslaust að vera á varðbergi gagnvart
þeim við allar ákvarðanatökur innan
fyrirtækja,“ segir Sólrún og lýsir einu
atviki sem upp kom einu sinni innan OR.
„Ég er alls ekki stolt af þessu
en finnst mikilvægt að segja frá
því til útskýringar á þessum duldu
ómeðvituðu fordómum. Fyrir nokkrum
árum kom í ljós að ólíkir hópar innan
ófaglærða hópsins okkar voru með
misjöfn laun. Þessi hópur fyrirtækisins
er kynjaskiptur, innan hans vinna
ófaglærðir karlmenn helst utandyra en
ófaglærðar konur aðallega innandyra
við ræstingar og í mötuneytisstörfum.
Á þessum tíma vorum við með breytu
í jafnlaunalíkaninu sem var „útivinna“
sem kvað á um að störf sem unnin
væru utandyra væru verðmætari
en þau sem unnin væru innandyra.
Bæði okkur og úttektaraðilum fannst
þetta lógískt því að útistörfin væru
erfið, unnin í alls konar veðri og við
borguðum einfaldlega meira fyrir það.
En svo fór ég að setja spurningarmerki
við þetta. Mötuneytisstörfin eru jafn
erfið, starfsfólk stendur allan daginn,
sker niður grænmeti í gufu og hita
og þarf að lyfta þungum hlutum. Við
ákváðum að líta svo á að þessi störf
væru jafn verðmæt og þau störf sem
unnin eru utandyra og hækkuðum
launin. Þarna komum við upp um okkar
eigin ómeðvituðu fordóma sem höfðu
réttlætt kynbundinn launamun. En þar
sem markaðurinn metur störf utandyra
meira, þá vorum við farin að greiða yfir
markaðslaunum. Við ákváðum því að
líta svo á að ef fyrirtækin taka aldrei af
skarið lagist markaðurinn aldrei. Svo við
héldum okkar striki.“
En hvernig ætli starfsfólk OR hafi
tekið í þessar aðgerðir við að leiðrétta
kynbundinn launamun?
„Allar vinnustaðamælingar sýna
að starfsánægja mælist meiri og fyrir
vikið er OR betra fyrirtæki. Hér áður
þreifst alls konar menning, húmor og
umhverfi sem var konum oft erfitt, oft
kallað „hostile women environment“
sem er samt umhverfi sem körlum
líður ekki heldur vel í. Um leið og við
fórum að breyta þeirri menningu líður
öllum betur og í karllægustu einingum
fyrirtækisins hefur starfsánægja aukist
mest. Við tölum oft um að kynjajafnrétti
virki eins og sjálfhreinsibúnaður. Þegar
konur fá sæti við borðið verður menn-
ingin ekki jafn einsleit og þá slokknar
ósjálfrátt á óásættanlegri hegðun. Þá
er einfaldlega ekki lengur viðeigandi
að segja dónabrandara. Við trúum því
að fjölbreytni og fjölbreyttari fyrirtæki
skili meiri árangri og í slíku umhverfi séu
teknar betri ákvarðanir.“
Sólrún og samstarfsfólk hafa beitt
ólíkum aðferðum til að fjölga konum
hjá fyrirtækinu með áherslu á iðn- og