19. júní - 19.06.2018, Síða 50
48 | 19. júní 2018
#MeToo-byltingin á Íslandi hefur
leitt til þess að fólk hefur opnað augun
fyrir kynferðisofbeldi, mismunun og
áreiti gagnvart konum. Konur úr ýmsum
starfsstéttum hafa stigið fram og deilt
frásögnum úr sínu vinnuumhverfi þar
sem þær hafa orðið fyrir markvissu
niðurbroti og kerfisbundinni misbeitingu
valds af hálfu karlmanna. Konur hafa
undanfarið staðið upp og krafist þess
að samfélagið í heild sinni opni blinda
augað sem snúið hefur að þessari
stöðu. Kynbundin mismunun leiðir til
misnotkunar og áreitis og því þurfa
vinnuveitendur að setja sér áætlanir og
hrinda í framkvæmd verkferlum sem
tryggja jafnræði kynjanna.
Við konur af erlendum uppruna
sem búum hér á landi höfum átt erfitt
með að finna okkur stað innan #MeToo-
byltingarinnar. Fáar af þeim konum sem
stigið hafa fram með sínar frásagnir
hingað til, tilheyra þeim hópi. En er
það vegna þess að við erum hafðar
útundan eða kjósum við að standa hjá?
Það er mikilvægt að við leitum svara
við þeim spurningum og að við þorum
að finna svörin við þeim. Það er ekki
síður mikilvægt að skilja hvers vegna við
þurfum að svara þessum spurningum,
nú þegar konur hafa kosið að rjúfa
þögnina, standa saman og treysta því að
samfélagið leggi við hlustir og bregðist
við hinni háværu umræðu með þungu
undiröldunni.
Frásagnir kvenna af erlendum
uppruna eru ofnar úr fordómum,
mismunun, markvissu niðurbroti,
vanrækslu, útilokun og misnotkun.
Margar okkar hafa upplifað það að
hafa verið yfirgefnar og einangraðar af
hálfu þeirra sem þær treystu. Með því að
sameinast um frásagnir hafa augu okkar
hins vegar opnast fyrir því að samfélagið
hefur um langa hríð snúið blinda
auganu að ýmsu misjöfnu sem átt hefur
sér stað gagnvart konum af erlendum
uppruna. Framkomu sem hefur leitt til
þess að margar okkar upplifa sig ekki
öruggar og að mörgum okkar finnst við
ekki eiga sama rétt til verndar, aðstöðu
og réttinda í íslensku samfélagi.
Hér á eftir fara frásagnir hugrakkra
kvenna sem deila með okkur sínum
veruleika. Við óskum einskis annars en
að þær séu lesnar með virðingu fyrir
því sem systur okkar, mæður, dætur og
bestu vinkonur hafa upplifað og að hver
og einn lesandi spyrji sig hvort hann/hún
hefði getað brugðist öðruvísi við. Við
óskum þess að við leitum leiða til þess að
við sem samfélag getum stutt og styrkt
konur af erlendum uppruna. Við óskum
þess að hver og einn finni leiðir til að
brjóta niður múra þagnar og hræðslu í
þeim tilgangi að leggja sitt af mörkum
við að skapa öruggan stað í samfélaginu
fyrir konur sem þurfa á vernd og styrk
að halda.
Það er mikilvægt að setja á
dagskrá ástæður fordóma, mismununar
og niðurbrots sem konur af erlendum
uppruna upplifa á Íslandi. Sumum
okkar, sem hafa orðið fórnarlömb
Konur af erlendum
uppruna