Syrpa - 01.06.1948, Blaðsíða 18

, ICHtLK* 4
i ; íjE
J X
000 600 «0 0
?Ó0

kokv R.
AtotR _AL0ER_ Linurit af fólksfjölgunaráœtlun, er gerÖ
var i Svíþjóð, um árabilið 1940—1960.
Sýnd eru Jiin röngu hlutföll milli kynja
og aldursflokka. Arið 1940 var það þegar
orðið áberandi Jiversu miklu fœrri konur
voru en karlar á aldrinum 20—40 ára.
Aœtlunin um árið 1960 er miðuð við
sömu Jilutföll meðaJ innflytjenda eins og
var árin 1930—40. Þróunin, eins og hún
er nú, bendir til mjög rangra hlufalla
eftir 20 ár. Skortur á vinnuafli kvenna til sveita spáir ekki góðu um það, að þetta lagist „af sjálfu sére<, þvi að úr sveitinni kem-
ur mest af innflytjendunum til bœjanna. Það er ekki nóg aðgera áuctlanir um þróun, við þurfum að beina henni i rétta átt.
60-65
50-55
«0-*S
50-55
*)-?5
•0-iS
4r
«960.
600 bho oho
án tillits til heildarhags. Það er ekki hægt að
hindra þetta til lengdar, nema með því móti að
bæjar. eða sveitarfélagið taki landið eignarnámi.
Nú tíðkast það, að rokið er til að gera skipulags-
uppdrátt þegar í stað af hverju því svæði, sem út-
lit er fyrir að ætli að fara að byggjast. Yfirvöld
okkar standa í þeirri trú, að því stærri svæði, sem
tekin séu undir hvert byggðar-
lag, þeim mun glæsilegri verði
árangurinn. Þess vegna er það.
að skipulagsuppdrættirnir ná oft
marga ferkílómetra út fyrir það
svæði, sem raunverulega er
byggt. Venjulega er hér aðeins að ræða tun
minniháttar skipulagsuppdrætti, svokallaðar
byggingaáætlanir.
Hver verður svo árangurinn? Að vísu er þeirri
byggð, sem þannig er að rísa upp, markað rúm,
svo að hún falli inn í liina fyrirhuguðu bygging-
aráætlun. En er þá víst að nokkuð verði úr.þess-
ari uppbyggingu? Nei, því að með þeirri stöð\ un,
sent nú virðist vera á fólksfjölgun og þeim \ ex-ti,
sem óhætt mun vera að gera ráð fyrir í ýmsum
öðrum byggðarlögum, fer ekki hjá því, að bygg-
ing margra þessara nýju hverfa stöðvist algerlega;
hinar strjálu handahófsbyggingar fá að standa um
aldur og ævi. Því lengur sem haldið verður áfram
að skipuleggja þessi miklu landflæmi, þeint mun
meiri brögð verða vitanlega að vandræðunum.
Og vafalaust verður haldið áfram á þessari branc.
því að engin merki sjást þess, að frá henni muni
verða vikið af sjálfsdáðum né heldur fyrir ánrif
aukinnar upplýsingar.
Það er eithvað bogið við þá skipulagningu, sem
kernur á harðahlaupum á eftir uppbyggingunni,
hvenær og hvar sem henni þóknast að skjóta upp
kolli, og rennir undir hana listilegum teikning-
um.
Hér hefur einhverjum dottið í hug að byggja......Byggingar-
r.efndin og héraðsarkitektinn koma hlaupandi með stóran og
fallegan skipulagsuppdrátt ...
Svona verður árangurinn eftir 10—20 ár: Nokkur hús á siangli
hafa bœtit við. Megnið af gamla götukerfinu komst aldrei
nema á blaðið. Skipulegt samfélag myndaðist ekki. Hin
glrrsilega áeetlun varð aldrei annað en fallegur draumur, vegna
pess að hún kvað aðeins á um pað, hvar og hvernig byggja
skyldi en ekki i hverri röð.
Lóðabraskið verður að stöðva
Eigi raunverulega að vera hægt að ráða bót á
þessu ástandi, þá er nauðsynlegt að hætt verði
að leyfa sölu byggingarlóða, þar sem illa hentar
frá sjónarmiði heildarinnar. Þetta virðast ef til
56
S Y R P A