Sjálfsbjörg - 15.09.1959, Blaðsíða 38

SKIN VIÐ SOLU SKAGAFJORÐUR
Laugardaginn 4. júlí sl. kl. ll/2 brunuðu
tveir langferðabílar inn í Akureyrarbæ, og
stönzuðu við B.S.A.
Bílar þessir voru frá Sleitustöðum í
Skagafirði, eign þeirra góðkuirnu og lands-
þekktu bræðra er þar búa, Gísla Sigurðs-
sonar og Co. Bifreiðunum var stjórnað af
þeim Gísla og Svavari, og voru þeir komnir
til þess að sækja 70 manna hóp úr Sjálfs-
björg á Akureyri, sem ætlaði í ferðalag til
Skagafjarðar og norður í Fljót, alla leið að
Skeiðfossi í Austur-Fljótunr.
Við vorum að leggja af stað, kl. er orðin
2; og allt er í bezta lagi, allir komnir í bíl-
ana, og ég er að gefa bílstjórunum merki
um að setja allt á fulla ferð, sé ég þá ekki
hvar Heiðrún Steingrímsdóttir stendur og
veifar til okkar, og ég sem hélt að hún ætl-
aði með, það var ekki hægt að heyra annað
á lienni nóttina áður, er við vorum saman
að sauma fána með merki félagsins til þess
að hafa á bílunum, en nú stendur hún
þarna og veifar bara, ég bregð mér til henn-
ar og spyr hvort hún komi ekki með. Eg get
það ekki, því miður, mig langar með, ekki
vantar það, en samt get ég það ekki í þetta
skipti. Jæja, segi ég, svo bregðast krosstré,
sem aðrir raftar, en þú getur þó lofað okkur
að taka af þér mynd, ég skal meira að segja
vera með þér á myndinni, og það var svo
smellt af okkur þessari mynd (bara góð
Síðan var haldið af stað, og ekið sem leið
liggur norður úr bænum, fram Þelamörk,
fram allan Öxnadal, yfir heiði að minnis-
merki Hjálmars Jónssonar að Bólu í
Blönduhlíð, þar var stanzað og ef til vill
hefur þá einhverjum komið í hug vísa eða
kvæði eftir hið þekkta góðskáld, sem merk-
ið er reist í minningu um.
Að minnsta kosti kom mér í hug vísa er
hann orti um Akrahreppinn: „Stend ég lítt
við á Stóru-Ökrum o. s. frv.
Eftir stutta viðdvöl hjá Bólu, var haldið
norður Blönduhlíð og ekið heim að Varma-
lilíð, þar fengu menn sér kaffi og eitthvað
fleira til hressingar. Þaðan var svo haldið
sem leið liggur út Sæmundarhlíð að Glaum-
bæ, en þar er byggðasafn þeirra Skagfirð-
inga, var safnið skoðað, en því miður ekki
nógu vel, því að tími var svo stuttur. Gam-
an hefði verið að mega dvelja þar í dagpart
og skoða safnið, alla þá hluti, sem nú eru
komnir úr notkun og margir hverjir þekkja
aðeins af afspurn, en sem hér áður fyrr
voru í daglegri notkun við búshald í sveit-
um landsins, en þegar landið tók að vél-
væðast, þá voru þessi áhöld og hlutir fagðir
á hifluna, og eru nú varðveittir sem minja-
gripir, og hafðir til þess að sýna yngri kyn-
slóðinni, en sem sagt, það var bæði fróðlegt
og gaman að korna að Glaumbæ, og vonum
við, að einhvern tíma fáum við tækifæri á
að koma þar aftur og skoða safnið betur.
Við viljunr færa hinum greinargóða leið-
sögumanni, er sýndi okkur safnið, okkar
beztu þakkir fyrir þá stund og allan þann
fróðleik er hann veitti okkur þennan júlí-
dag.
Frá Glaumbæ var farið til Sauðárkróks,
stanzað þar við Hótel Villa Nóva hjá þeim
sæmdarhjónum Pétri og Ingibjörgu, en þau
reka hótefið þar af miklum myndarskap.
Þar var kaffi drukkið og spjallað um lands-
ins gagn og nauðsynjar. Frá Sauðárkróki
var haldið yfir Borgarsand, austur yfir
eystri vatnabrýr, yfir Hegranesið, og hvergi
stanzað fyrr en komið var að Skeiðfossi í
Austur-Fljótum, nema hvað örlítill stanz
var á Sleitustöðum til þess að taka olíu á
bílana, og einhverjir fóru út og keyptu sér
einhverja munngát, og til þess að rétta úr
sér, því það er þreytandi að sitja lengi í bíl.
Þegar komið var að Skeiðfossi, var fund-
inn að máli einn af vélstjórum þar, Jón
36 SJÁLFSBJÖRG