Fréttablaðið - 12.03.2022, Qupperneq 22
Maður
elskar
börnin sín
meira en
allt í lífinu.
Hugur
manns
breytist, þú
og það sem
þú ert að
gera er
ekki lengur
í fyrsta
sæti.
Gunnar Nelson
Síðustu tvö ár hafa reynt á
bardagakappann Gunnar
Nelson sem mun í næstu viku
snúa aftur í bardagabúrið
á vegum UFC í Lundúnum.
Kórónaveiran hefur sett strik
í reikninginn og sömuleiðis
langvinn meiðsli en Gunn-
ar hefur einnig fundið nýjan
farveg fyrir hæfileika sína og
þekkingu og sett þarfir ann-
arra í fyrsta sæti.
Gunnar er f jölskyldu-
maður, faðir tveggja
barna og hefur það
að atvinnu að keppa
í blönduðu m ba r-
dagalistum, það er það sem hann
kann best og því hafa árin í skugga
kóróna veirufaraldursins haft í för
með sér töluverðar áskoranir.
„Ég hugsa að þessi tvö ár hafi verið
sambærileg hjá f lestum atvinnu-
mönnum í íþróttum. Þetta eru þessi
Covid-ár sem bara einhvern veginn
hurfu frá okkur. Það komu upp tvö
tækifæri á þessum árum þar sem
ég átti að fara að berjast en í bæði
skiptin var bardagakvöldinu frestað
vegna Covid.“
Miðlar reynslu sinni
Reynsla Gunnars hefur verið raun
margra einstaklinga í mismunandi
atvinnugreinum þar sem tækifærin
til þess að stunda það sem færir
björg í búið hafa verið af skornum
skammti. En í gegnum krefjandi
tíma má einnig finna tækifæri til
þess að beina orkunni í annan far-
veg.
„Þetta hefur verið langdregið
ástand en á þessum tíma náði ég
líka að aðlaga mig breyttum aðstæð-
um. Ég tók þá stefnu að fara að þjálfa
meira, eitthvað sem ég hafði prófað
áður en aldrei getað helgað tíma
minn að fullu. Í þjálfuninni fann
ég ákveðinn pall fyrir mig og þess
á milli var maður náttúrulega bara
heima hjá sér eins og flestallir. Mér
finnst þessi tími samt hafa gert mér
kleift að einbeita mér að öðru, hlut-
um sem ég fann mig í að lokum.“
Gunnar segir þjálfarann alltaf
hafa blundað í sér. Hann er braut-
ryðjandi Íslendinga í sinni iðju,
hefur náð hvað lengst í henni og býr
því yfir ótrúlega mikilli reynslu og
fróðleik frá ferli sínum sem atvinnu-
maður.
„Ég hef mjög gaman af því að
þjálfa aðra iðkendur og miðla minni
reynslu, það er eitthvað sem ég fæ
mikið út úr og ég finn alveg fyrir því
að þarna var einhver þörf hjá mér
sem ég gat uppfyllt.“
Á þessari stundu er Gunnar hins
vegar fyrst og fremst atvinnumaður
í íþróttum. Spurður að því hvort
þessi kórónaveirutími hafi ekki
verið erfiður þar sem ekki var hægt
að æfa og keppa eins og venjan hafði
verið, svarar Gunnar því játandi.
„Það hefur verið erfitt fyrir mig
að halda dampi í því sem ég er
að gera og ná inn almennilegum
æfingum. Yfirleitt hef ég fengið
aðra bardagamenn hingað heim til
þess að aðstoða mig við æfingar og
undirbúning og svo hef ég sjálfur á
þessum árum sem bardagakappi
einnig reynt að æfa fyrir utan lands-
steinana og nýta mér þau tól og tæki
sem ég hef þar. Það hefur reynst erf-
itt undanfarin tvö ár.“
Ekki lengur í fyrsta sæti
Gunnar hóf feril sinn hjá UFC-bar-
dagasambandinu, því stærsta í
heimi blandaðra bardagalista, árið
2012. Hann var þá ekki orðinn faðir
eins og raunin er núna, en Gunn-
ar er nú tveggja barna faðir. Hann
segir margt hafa breyst með til-
komu barnanna.
„Þegar maður er byrjaður að
stofna fjölskyldu breytist forgangs-
röðunin hjá manni. Maður er ekki
lengur í fyrsta sæti – sem væri í
raun besti mögulegi farvegurinn
þegar maður er atvinnumaður í
einhverju,“ segir Gunnar.
„Sem atvinnumaður þarf maður
að setja sig í fyrsta sæti en þegar
Það var hollt fyrir
mig að verða faðir
Aron
Guðmundsson
aron
@frettabladid.is
það verður ónáttúrulegt fyrir
manni þá verður það erfitt. Ég hef
hins vegar alveg fundið mig í þess-
um aðstæðum sem faðir og fjöl-
skyldumaður og kann miklu betur
við þessar aðstæður sem ég er nú í.
Maður elskar börnin sín meira en
allt í lífinu. Hugur manns breytist,
þú og það sem þú ert að gera er ekki
lengur í fyrsta sæti.“
Það hefur því orðið talsverð
breyting á því hvernig Gunnar
stundar og nálgast sína iðju, ef
bornar eru saman aðstæður hans
við upphaf ferilsins hjá UFC og
aðstæður hans núna.
„Til að byrja með var hugur
manns allur í íþróttinni. Allan
daginn var maður að spá í hinu
og þessu henni tengdu. Það var í
rauninni ekkert sem ég skipulagði
í mínu lífi annað en það hvenær
og hvernig ég ætlaði að æfa næst,
hvernig ég ætlaði að haga næstu
mánuðum með tilliti til æfinga,
hvort ég ætlaði að fara erlendis
að æfa og hversu lengi ég ætlaði
að vera þar. Það var ekkert sem
stoppaði mig og ekkert annað sem
ég þurfti að spá í nema sjálfan mig,“
rifjar hann upp.
„Fyrir utan það að á þessum tíma
gat ég bara farið að sofa þegar ég
vildi fara að sofa og vaknað þegar
ég var hættur að vera þreyttur. Allt
svona breytist þegar maður er orð-
inn faðir. Það er kannski erfitt til að
byrja með þar sem maður er ekki
vanur því en síðan mótast maður í
þetta hlutverk. Maður verður bara
þetta, faðir.“
Gunnar segir þessar breyttu
aðstæður auðvitað hafa verið krefj-
andi á sumum sviðum.
„En þetta var svo miklu, miklu
betra upp á aðra hluti að gera.
Maður lærir svo mikið af því að
vera í þessu hlutverki og ég myndi
ekki vilja hafa þetta öðruvísi.
Maður elskar börnin sín meira en
allt í lífinu. Hugur manns breytist,
þú og það sem þú ert að gera er ekki
lengur í fyrsta sæti. Þegar það síast
almennilega inn sættir maður sig
við það hlutskipti. Mér finnst það
rosalega gott, það er mjög eðlislægt
fyrir mig,“ segir hann einlægur.
Verður þreyttur á sjálfum sér
„Maður verður líka bara þreyttur á
sjálfum sér. Ég var búinn að vera að
spá í sjálfum mér og engum öðrum
í öll þessi ár, þannig að það var bara
hollt fyrir mig að verða faðir.“
Gunnar hefur það að atvinnu að
berjast, það eru spor sem ansi fáir
geta sett sig í og því vaknaði upp
sú spurning hvort honum fyndist
meira vera í húfi núna þegar hann
stígur inn í búrið, verandi faðir,
samanborið við hans fyrstu ár í
UFC.
„Ég held að f lestir íslenskir
íþróttamenn þekki þessa stöðu.
Meirihlutinn af okkur, sérstaklega
okkur sem erum komnir yfir 25
ára aldurinn, er kominn með fjöl-
skyldu. Ég þekki náttúrulega ekk-
ert annað en akkúrat þetta sem ég
starfa við og á þess vegna erfitt með
að setja mig í spor annarra. En ég
get horft á það þannig að það góða
við að vera í einstaklingsíþróttum
er sú staðreynd að ég get stýrt
Gunnar segir að
þó að síðustu
tvö ár hafi reynt
á hafi hann nýtt
þau til góðs
og fundið sig í
nýjum hlutum.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ERNIR
22 Helgin 12. mars 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ